- Καρπὸς τοῦ τεκτονισμοῦ καὶ τῆς θεοσοφίας ὁ Οἰκουμενισμὸς

Εἶνε σαφὲς ὅτι ἡ Οἰκουμενικὴ Κίνηση, ὅπως τὴν ζοῦμε, εἶναι πνευματικὸς καρπὸς τοῦ τεκτονισμοῦ καὶ τῆς θεοσοφίας καὶ αὐτῶν τὰ ἄνομα καὶ ἀνήθικα σχέδια καλεῖται νὰ ὑλοποιήσει. Ἄρχισε νὰ ἐφαρμόζεται τὸν 19ο αἰ. ἀρχικὰ στὸν προτεσταντικὸ χῶρο(*) μὲ καθαρὰ προτεσταντικὲς ἐκκλησιολογικὲς προϋποθέσεις (θεωρία κλάδων - ἀναδενδράδων) καὶ στοχεύσεις (ἀποκατάσταση τῆς ἑνότητας τοῦ κατακερματισμένου προτεσταντισμοῦ) καὶ μὲ πρωτοπόρους Προτεστάντες.

Ἀργότερα, στὶς ἀρχὲς τοῦ 20οῦ αἰ., στὴν Οἰκουμενικὴ Κίνηση προσχώρησε τὸ Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως (δὲν εἶναι τυχαῖο ὅτι, σύμφωνα μὲ μασονικὰ περιοδικά, οἱ πρωτεργάτες τοῦ Οἰκουμενισμοῦ Πατριάρχες ΚΠόλεως Ἰωακεὶμ Γ΄, Μελέτιος Μεταξάκης καὶ Ἀθηναγόρας ἦσαν μασόνοι). Ὁ Παπισμός, ἀρχικὰ ἦταν ἀντίθετος στὸν Οἰκουμενισμό, στὴ συνέχεια, ὅταν «συμφιλιώθηκε» μὲ τὴ Μασονία(**) μὲ τὴ Β΄ Βατικανὴ Σύνοδο (1962-65) παρέσχε στὸν Οἰκουμενισμὸ τὴ «θεολογικὴ» κάλυψη (βαπτισματικὴ θεολογία, ὅρια Ἐκκλησίας) καὶ πρότεινε συγκεκριμένες πρακτικὲς γιὰ τὴν ὑλοποίησή του, τὶς ὁποῖες ἔκτοτε ἀκολουθεῖ κατὰ γράμμα ἡ Οἰκουμενικὴ Κίνηση.

Ὡς Ὀρθόδοξοι θλιβόμαστε, ὅταν διαπιστώνουμε ὅτι οἱ Ἐκκλησιαστικοί μας Ταγοὶ πορεύονται καὶ ἐνεργοῦν στὰ πλαίσια τοῦ Οἰκουμενισμοῦ βάσει τῆς θεολογίας καὶ τῶν ἀποφάσεων καὶ πρακτικῶν ἐπιταγῶν τῆς παπικῆς Β΄ Βατικανῆς Συνόδου μὲ τελικὴ στόχευση τοὺς σκοποὺς τῆς μασονίας γιὰ ἑνοποίηση καὶ συγχώνευση ὅλων τῶν θρησκειῶν!

Εἶναι προφανὲς ὅτι μία τέτοια προσπάθεια, μὲ τὶς προϋποθέσεις τῆς προτεσταντικῆς καὶ παπικῆς ἐκκλησιολογίας καὶ κατὰ βάθος τῆς θεοσοφίας καὶ τοῦ Τεκτονισμοῦ, εἶναι ἐντελῶς ξένη στὴν ἐκκλησιαστικὴ καὶ πατερικὴ παράδοση τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας. Γι᾽ αὐτὸ καὶ ὁ Καθηγητὴς τῆς Δογματικῆς καὶ σύγχρονος Ἅγιος, ὁ Ὅσιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς, χαρακτήρισε τὸν Οἰκουμενισμὸ ὡς «Παναίρεση», καὶ συνακόλουθα

ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΑ ΑΝΤΙΘΕΤΟΙ ΣΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ.

πρωτοπρεσβύτερος ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΓΚΟΤΣΟΠΟΥΛΟΣ

―――――――――――――――――――――――

(*) Ἀναλυτικὰ βλ. π. Π. Heers, «Οἱ ἱεραποστολικὲς καταβολὲς τοῦ συγχρόνου οἰκουμενισμοῦ, Ὁρόσημα στὴν πρὸ τοῦ 1920 πορεία του», στὸ http:www.impantokratoros.gr/1FD9FFD7.print.el.aspx

(**) (Μασονικὸ περιοδικό) Ὁ Κλειδόλιθος, ἔτος 1983, τ. 15, σ. 36.