- Ἀναστάσιμες σκέψεις

Λύπες χαρές μιὰ ἀλλαγὴ μέσ᾽ στὴ ζωὴπῶς ἐναλλάσσοντ᾽ ἀπ᾽ τὸ βράδυ ὣς τὸ πρωί•δὲν εἶναι τίποτε τριγύρω σταθερό•μονάχα ἕνα, ὅτι βρῆκα τὸ Θεό.Ὅλη ἡ ζωὴ μιὰ φαντασία παιδική,σὰν μιὰ ταινία ἐποχῆς ἱστορική,σὰν ἕνα τίποτε καὶ σὰν μηδενικό,ἐὰν δὲν βρῆκες μέχρι τώρα τὸ Θεό.Οἱ ἐποχὲς δὲν εἶναι πιὰ ὅπως παλιά•ζέστη Νοέμβρης, παραλίες παγωτά•καὶ τὸν Ἀπρίλη ἡ Πασχαλιὰ εἰρωνικὰἔντυσε πράσινα κλωνάρια στὰ λευκά.Πᾶς στὴν Ἀνάσταση μ᾽ αὐγὸ καὶ με κερὶμέρα Λαμπρὴ κι ὅλη ἡ φύση γιορτινή.Χριστὸς Ἀνέστη! Γύρω ἀγάπη καὶ φιλιὰκ᾽ ἐπιστροφὴ μέσα στὰ κρύα τοῦ χιονιᾶ.Ἄχ πῶς ἀλλάζουν οἱ καιροί, οἱ ἐποχές,

καὶ ἡ ζωὴ ἔχει γεμίσει ἐνοχές!

καὶ προχωροῦμε μέσ᾽ στὸν ἄχρονο καιρὸ

καὶ καρτεροῦμε κάθε μέρα τὸ ΚΑΛΟ.

Σ᾽ ὅ,τι ποντάραμε μᾶς βγήκανε στραβά,

ἔχουμε χάσει τὰ πασχάλια καὶ τ᾽ αὐγά•

κι ὅλο τὸ βιός μας, ὑλικὸ - πνευματικό,

τό ᾽χουμε φάει σὰν τὸν Ἄσωτο υἱό.

Εἴχαμε στόχους ποὺ νομίζαμε σωστούς,

δὲν λογαριάσαμε τοὺς ἄσχημους καιρούς•

καὶ τῆς ζωῆς μας ὑψηλὰ ἰδανικὰ

ποδοπατήθηκαν παλιά μας φυλαχτά.

Τρίζουν συθέμελα ἀξίες οἱ παλιές,

ἀμφισβητοῦνται τοῦ Θεοῦ οἱ ἐντολές•

μέσ᾽ στοὺς ἀλόγους λογισμοὺς τοῦ κάθε νοῦ

βλέπει ὁ καθένας τὸ δοκάρι τ᾽ ἀλλουνοῦ.

Καὶ ὅλ᾽ αὐτὰ γιατὶ δὲν ἔχουμε Θεό•

τὸν ἀνεβάσαμε οἱ ἴδιοι στὸ σταυρό•

τὸν ἐκαρφώσαμε μὲ ἥλους καὶ καρφιά,

τοῦ ἐλογχεύσαμε τὴν ἄχραντη πλευρά.

Μὰ σὰν λῃστὴς κράζω μὲ πόνο καὶ καημὸ

στὸν πολυεύσπλαχνο φιλάνθρωπο Θεό•

–Ἀνάστα, Κύριε! Ἀκόμη μιὰ φορὰ

ἡ πλανεμένη ἀνθρωπότης σὲ ζητᾶ.

Πάσχα 2001

Κ. ΔΟΛΛΙΑ