- † ἀρχιμ. Σάββας Ἰω. Πετρόπουλος (ὁ «ἀββᾶς») (1932-2013)

ΕΚΟΙΜΗΘΗ ἐν Κυρίῳ τὴν 27-10-2013 ὁ ἀρχιμ. π. Σάββας (κατὰ κόσμον Παναγιώτης) Πετρόπουλος, ἱδρυτικὸν μέλος τῆς Ὀρθοδόξου Ἱεραποστολικῆς Ἀδελφότητος «Ὁ Σταυρός». Διέμενε μαζὶ μὲ ἄλλους ἀδελφοὺς στὸ ἀγρόκτημα τῆς Κάντζας - Ἀττικῆς, ἐξυπηρετοῦσε τὶς λειτουργικὲς ἀνάγκες τους καὶ καλλιεργοῦσε τὸν κῆπο.Μπῆκε στὴν ὑπακοὴ τοῦ Γέροντος π. Αὐγουστίνου ἐπισκόπου Φλωρίνης τὸ 1955, διακονώντας κατ᾽ ἀρχὰς στὸ κτῆμα τοῦ Ἀγροτικοῦ Συλλόγου «Ὁ Μέγας Βασίλειος» στὸν Ἅγ. Ἀθανάσιο Γεφύρας - Θεσσαλονίκης. Ἐν συνεχείᾳ μὲ ἐντολὴ τοῦ Γέροντος μετακόμισε στὸ ἐνδιαίτημα τῆς Κάντζας, ὅπου καλλιεργώντας τὸν κῆπο ἐκάλυπτε τὶς ἀνάγκες στὰ κηπουρικὰ τόσο τῶν ἱδρυμάτων ὅσο καὶ τῶν φίλων καὶ γνωστῶν. Κάθε ἐπισκέπτης τοῦ κοινοβίου τῆς Κάντζας φεύγοντας ἔπρεπε νὰ ἐφοδιασθῇ μὲ δύο τσάντες πλαστικές, μία μὲ κηπουρικὰ καὶ μία μὲ ἔντυπα ψυχωφελῆ πρὸς διάδοσιν καὶ ἱεραποστολήν. Σύνθημα τῆς ζωῆς του ἦταν «βῆμα καὶ ἱεραποστολή». Εἶχε δὲ ἕνα διακριτικὸ τρόπο διανομῆς τῶν χριστιανικῶν ἐντύπων, τὸν ὁποῖο μετέδιδε καὶ στοὺς φίλους συνεργάτες του.Τὸ 1987 ἐκάρη μοναχὸς στὴν Ἱ. Μονὴ Ἁγ. Παρασκευῆς Μηλοχωρίου Πτολεμαΐδος, ἔλαβε τὸ ὄνομα Σάββας (21 Φεβρ.) καὶ ἐχειροτονήθη διάκονος (22) καὶ πρεσβύτερος καὶ προεχειρίσθη ἀρχιμανδρίτης (26).

Ἦταν διδακτικὸς καὶ ὠφέλιμος. Τὶς περισσότερες ἐπισκέψεις δεχόταν στὸ «γραφεῖο» του, στὸν κῆπο δηλαδή, ὅπως ὁ ἴδιος χαριτολογώντας τὸν εἶχε ὀνομάσει. Ἐπειδὴ δὲ μερικὲς φορὲς οἱ ἐπισκέψεις ἦταν πολλές, ἀναγκαζόταν νὰ ἐργάζεται καὶ τὴν νύκτα μὲ τὴν βοήθεια προβολέων. Ἔτσι ἔκανε τὴν νύκτα ἡμέρα.

Γιὰ πολλὰ χρόνια διετέλεσε κατηχητὴς στὴν ἐνορία τῆς Κάντζας. Κατηχητικὲς ὅμως ἐπισκέψεις ἔκανε ὁ ἴδιος καὶ στὰ σπίτια, τὰ ὁποῖα τοῦ ἄνοιγαν τὴν πόρτα τους μὲ πολὺ πόθο. Ἀπὸ τὴν κατηχητικὴ διακονία του ἔλαβε τὴ χαρὰ νὰ δῇ καὶ κληρικοὺς νὰ κυκλώνουν τὸ ἅγιο Θυσιαστήριο.

Ἀγωνίσθηκε μὲ ἀφοσίωσι γιὰ τὴν διατήρησι τοῦ ἀβάτου τοῦ κοινοβίου τῆς Κάντζας. Ὅταν κάποτε τὸν ἐπισκέφθηκαν ἡ μητέρα του συνοδευομένη ἀπὸ τὴν μητέρα ἑνὸς ἄλλου ἀδελφοῦ, μὲ ὡραῖο τρόπο δὲν τοὺς ἐπέτρεψε νὰ δρασκελίσουν τὸ κατώφλι τῆς εἰσόδου.

Ὁ θάνατος τὸν συνάντησε τὸ βράδυ τῆς 26ης Ὀκτωβρίου, ἡ ὁποία ἦταν πλήρης εὐλογιῶν, στὸ κελλί του, ἀφοῦ πότισε μετὰ τὰ μεσάνυχτα γιὰ τελευταία φορὰ τὴ χλωρασιὰ τοῦ ἀγαπημένου του λαχανόκηπου.

Εὐχόμεθα ἐγκαρδίως τὴν ἀνάπαυσί του ἐν τόπῳ χλοερῷ ἐν τῇ ἀγήρω μακαριότητι.

Τοῦ σεμνοῦ, ταπεινοῦ καὶ εὐλαβοῦς λειτουργοῦ τοῦ Ὑψίστου Σάββα ἱερομονάχου αἰωνία ἡ μνήμη!