- ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ

Ὀρθόδοξος μαρτυρία

INSTITUTE FOR BYZANTINE AND MODERN GREEK STUDIES

AN ORGANIZATION FOR THE STUDY OF BYZANTINE

AND MODERN GREEK ART, LIFE AND THOUGHT

―――――――――――

115 GILBERT ROAD, BELMONT, MASS. 02178

Ἰανουαρίου 10η 2015

Ἀγαπητοὶ καὶ σεβαστοὶ πατέρες

Εὐλογεῖτε!

Εὐχαρίστως ἀποστέλλομε τὴν ἐσώκλειστον ἐπιταγὴν τῶν 200 δολλαρίων πρὸς τὴν ἱερὰν Μονήν σας ὡς ἔκφρασιν εὐχαριστίας διὰ τὴν ἀποστολὴν καὶ εἰς ἡμᾶς τῆς «Σπίθας», τὴν ὁποίαν μερικοὶ ἐνορῖται τὴν λαμβάνουν εὐχαρίστως. Εὔχομαι νὰ δύνασθε νὰ συνεχίζετε τὴν ἔκδοσίν της καὶ κατὰ τὴν διάρκειαν τοῦ τρέχοντος ἔτους.

Εἶναι περιοδικὸν ἀγωνιστικὸν καὶ ὀρθόδοξος μαρτυρία.

Εὔχεσθε καὶ ὑπὲρ ἡμῶν

† π. Ἀστέριος

―――⃟―――

Τέτοιους κληρικοὺς τί τοὺς θέλουμε;

30/1/2015

…Σᾶς εὔχομαι χρόνια πολλὰ καὶ εὐτυχισμένο τὸ νέο ἔτος.

Αἰτία τῆς ἐπιστολῆς μου εἶναι τὸ θέμα στὸ παρὸν φύλλο 731 «Γαλῆ (γάτα) νύμφη».

Ἀπὸ μικρὸ παιδάκι ἤμουν στὸ Ἱερὸ γυρνώντας μὲ τὰ ἑξαπτέρυγα. Μεγαλώνοντας μὲ ἔκανε νεωκόρο ὁ ἱερέας μας. Γιὰ κάποιο σοβαρὸ λόγο, ἀπὸ ἄλλον Ἱερέα, ἔφυγα.

Σκανδάλιζε τὸ ποίμνιο μὲ τὶς παραξενιές του καὶ ὁ ἱερὸς Ναὸς ἔμεινε ἄδειος σὲ ἐπαρχία μὲ 10.000 κατοίκους. Μὲ τὸν προηγούμενο Ἱερέα ἀσφυκτικὰ γεμᾶτος ὁ ἱερὸς Ναός. Καὶ μ᾽ αὐτόν, ἔβγαζε τὰ ἱερὰ ἄμφια καὶ μὲ τὰ ράσα ὅπως - ὅπως ἔτρεχε στὰ καφενεῖα νὰ φέρει τὸν κόσμο στὸν Ναό. Τότε ἦταν ἡ ἀγανάκτηση τοῦ λαοῦ. Ἀκοινώνητος. Ἔγινε κληρικὸς γιὰ νὰ μὴν πάει φυλακή. Στὸν τόπο ποὺ εἶχε γεννηθῆ γάτες - σκύλους τὰ σκότωνε, καὶ οἱ χωριανοί του τὸν κυνηγοῦσαν. Ἔτσι ἔγινε κληρικὸς καὶ ἔπειτα ἦρθε σὲ μιὰ ἐπαρχία 4 ἔτη Ἱερέας. Δὲν ἤξερε πῶς νὰ κάνει τὰ μυστήρια (γάμο, βάπτιση)…

Ὅσο ἤμουν νεωκόρος ἐκεῖ, δύο δεσποτάδες μὲ παρακινοῦσαν νὰ γίνω κληρικός. Ἐπειδὴ ἤμουν τοῦ δημοτικοῦ, ἔφερνα ἀντίρρηση, τὸ πῶς θὰ διδάξω τὸν λαό, ἀφοῦ τὰ Ἱερὰ Γράμματα εἶναι στὴν καθαρεύουσα. Δὲν δέχθηκα. Ἐδῶ τρεῖς ἱερεῖς μὲ τρώγανε τὰ αὐτιά, νὰ πᾶμε στὸν Ἐπίσκοπό μας νὰ γίνω Ἱερέας. Δὲν δεχόμουν. Ἀργότερα δυὸ ἄλλοι συνεργάτες μου σὲ ἐργοστάσια μὲ ἔλεγαν νὰ πᾶμε στὸν δεσπότη, ὡς ὑποψήφιος Ἱερέας. Βαρειὰ ἡ θέση τοῦ κληρικοῦ, ὅπως γράφετε… Οἱ δεσποτάδες κάποτε μὲ ἔλεγαν: Νεωκόρος θέλεις, καὶ Ἱερέας δὲν θέλεις; Δηλαδή, στρατηγὸς δὲν θέλεις, καὶ ἁπλὸς στρατιώτης θέλεις! Ἔλεγα: Δὲν μπορῶ νὰ ἀναλάβω εὐθῦνες μεγάλες.

Σειρὰ τῶν δύο ὑποψηφίων κληρικῶν, ποὺ ἔγραψα παραπάνω, ἔγιναν Ἱερεῖς, ἄφησαν τὰ ἐργοστάσια. Μετὰ ἀπὸ λίγο –βαρειὰ τὰ καθήκοντα τοῦ κληρικοῦ–ἀγκομαχοῦσαν. Τοὺς ἔλεγα: Στὸν κουρέα εἶναι εὔκολο. Μὲ ἔλεγαν: Θὰ μᾶς φιλοῦν τὸ χέρι, θὰ ἔχομε τὸν ἄρτο, τὸ λάδι, τὸ κρασί, λεφτὰ ἀπὸ ζωντανοὺς καὶ νεκρούς… Μὲ τέτοιες διαθέσεις, τέτοιες ἀντιλήψεις, τί κληρικὸς νὰ εἶναι; μόνο γιὰ τὸν μισθὸ ἐξασφαλισμένο; 40 χρόνια τώρα, δὲν τοὺς ἄκουσαν οὔτε ἕνα κήρυγμα νὰ ἔκαναν, γραμματιζούμενοι, τοῦ Γυμνασίου τότε (6 τάξεις). Τέτοιους κληρικοὺς τί τοὺς θέλομε; Λαϊκοὶ πιὸ καλύτερα θὰ μᾶς τὰ ποῦν, ἀφοῦ ἔχουν σχολικὴ μόρφωση.

Αὐτὰ ἤθελα νὰ τὰ πῶ, καὶ συμφωνῶ μὲ τὰ γραφόμενά σας, ποὺ οἱ δεσποτάδες βιάζονται νὰ κάνουν κληρικοὺς πρὸς δόξαν αὐτῶν, ὡς ὀπαδούς. Πολιτικοποιήσανε τὸ δόγμα μας, καὶ ὄχι πρὸς ΔΟΞΑΝ ΘΕΟΥ.

Σᾶς εὐχαριστῶ ποὺ μὲ ἀκούσατε. Συγχωρέστε με ποὺ ἔκλεψα τὸν χρόνο σας.

Μετὰ τιμῆς

Π. Γ.