- «ΦΩΝΗ ΒΟΩΝΤΟΣ» (cd 101ο - 102ο)

101α΄. ΑΧΘΟΦΟΡΟΙΣτὴν παλαιὰ ἐκκλησία τοῦ Ἁγ. Εὐθυμίου Κυψέλης –στὴ θέσι της σήμερα ὑψώνεται ὁ νέος ναός– μίλησε ὁ ἱεροκήρυκας τῆς ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν ἀρχιμ. Αὐγουστῖνος Καντιώτης τὴν Κυριακὴ 5 Ἰουλίου 1964, ὅταν ἐκεῖ ἐφημέρευε ὁ ἀείμνηστος π. Δημήτριος Κλοῦτσος. Μὲ τὸν χειμαρρώδη λόγο του καὶ τὴν ρεαλιστική του γλῶσσα κράτησε τὸ ἐκκλησίασμα γιὰ περισσότερο ἀπὸ εἴκοσι λεπτὰ προσηλωμένο, πλέκοντας μαζὶ μὲ τὸ κύριο θέμα του –ἀπὸ τὸν ἀπόστολο τῆς ἑορτῆς τοῦ ἁγ. Ἀθανασίου τοῦ Ἀθωνίτου– πολλὰ ἄλλα ἐπίκαιρα θέματα, ὅπως· τὴν προηγηθεῖσα χιλιετηρίδα τοῦ Ἁγ. Ὄρους (963-1963), τὸ ἐνδιαφέρον γιὰ τὴ ζωὴ σὲ ἄλλους πλανῆτες, τὴ μάστιγα τοῦ καρκίνου καὶ τὴν αἰτιολογία της, τὸ κοινωνικὸ ἰδεῶδες τῆς συνυπάρξεως, καθὼς καὶ κάποιες ἀναμνήσεις ἀπὸ τὰ μαθητικά του χρόνια στὸ Γυμνάσιο τῆς πρωτευούσης τῶν Κυκλάδων Σύρου. διάρκεια ὁμιλίας 22΄:38΄΄

101β΄. ΚΟΛΥΜΠΑΜΕ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΟΙ ΑΧΑΡΙΣΤΟΙ

Συνεχίζοντας νὰ προτιμᾷ σταθερὰ τὰ ἀποστολικὰ ἀναγνώσματα ὁ π. Αὐγουστῖνος ἀναβαίνει καὶ στὸν ἄμβωνα τοῦ Προφήτη Ἠλία στὸν Τσακό, στὸ προάστιο τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς - Ἀθηνῶν, τὴν Κυριακὴ 12 Ἰουλίου 1964. Πονάει γιατὶ ἀραιώνουν τὰ ἐκκλησιάσματα καὶ «γέμισαν οἱ παραλίες κ᾽ οἱ ἀμμουδιές». Βρίσκει εὐκαιρία νὰ τονίσῃ τὸ δίδαγμα τῶν Κολλυβάδων, ὅτι «τὰ μνημόσυνα γίνονται τὸ Σάββατο», ὄχι Κυριακή. Κι ὅταν φτάνει στὶς φρικτὲς βλασφημίες τῶν θείων, τολμᾷ νὰ λερώσῃ τὴ γλῶσσα του μὲ κακόηχη λέξι· «ἂς τὴν πῶ κι ἂς μὲ συχωρέσῃὁ Θεός», λέει, ἔχοντας ὑπ᾽ὄψιν τὸ λόγο τοῦ ἱ. Χρυσοστόμου «Οὐ βούλομαι σεμνότητι λόγων καλλωπίζεσθαι, ἀλλὰ σεμνοὺς ποιῆσαι τοὺς ἀκούοντας». Μιλάει μὲ πάθος κι ἀναστενάζει· «Ἂχ πατρίδα μου Ἑλλάδα, πῶς κατήντησες!».

διάρκεια ὁμιλίας 26΄:44΄΄

102α΄. «ΠΙΣΤΟΣ Ο ΛΟΓΟΣ»

Πλησιάζουμε στὶς ἡμέρες, ποὺ ὁ ἱεροκήρυκας τῆς ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν ἀρχιμ. Αὐγουστῖνος Καντιώτης, λόγῳ ἑνὸς προβλήματος ὑγείας, θὰ διακόψῃ τὴν ἐργασία του. Θὰ κινδυνεύσῃ μάλιστα σοβαρὰ λόγῳ ἐπιπλοκῶν μετὰ ἀπὸ ἐγχείρησι, στὴν ὁποία θὰ ὑποβληθῇ στὸ νοσοκομεῖο «Εὐαγγελισμός», καὶ μόνο μετὰ ἀπὸ τρεῖς περίπου μῆνες, τὸ φθινόπωρο πλέον, θὰ ξανανεβῇ στὸν ἄμβωνα. Παρὰ ταῦτα τὴν Κυριακὴ 19 Ἰουλίου 1964, παραμονὴ τῆς ἑορτῆς τοῦ προφήτη Ἠλία, τίποτα δὲν ἐπρόδιδε τί θὰ ἐπακολουθοῦσε· τὸν ἀκοῦμε νὰ κηρύττῃ ἀκόμη ζωηρὰ στὸ ναὸ τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Φανερωμένης Χολαργοῦ, ὅπου προϊστάμενος ἦταν τότε ὁ–ἀείμνηστος τώρα– πρωτοπρεσβύτερος π. Ἰωάννης Βεντούρης (βλ. τὶς σχετικὲς πληροφορίες ποὺ δόθηκαν γι᾽ αὐτὸν στὸ cd 55β΄).

διάρκεια ὁμιλίας 23΄:16΄΄

102β΄. Η ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ

Συνέπεια τῆς ἐπιδεινώσεως τῆς ὑγείας τοῦ π. Αὐγουστίνου πρέπει νὰ εἶνε καὶ ἡ σχετικὴ συντομία στὸ κήρυγμά του τὴν Κυριακὴ 26 Ἰουλίου 1964, ποὺ ἑώρταζε καὶ ἡ ἁγία Παρασκευή. Ἦταν τὸ τελευταῖο πρὶν τὴν ἀσθένεια. Μίλησε στὸν ἐξοχικὸ τότε ναὸ τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου Πολυδρόσου, στὸ Κάτω Χαλάνδρι - Ἀθηνῶν, ὅπου ἐφημέρευε ὁ ἀείμνηστος καλὸς πνευματικὸς π. Χρῆστος Ἀηδονίδης, πατέρας τοῦ γνωστοῦ Θρᾳκιώτη τραγουδιστῆ Χρόνη Ἀηδονίδη. Ἐλάχιστοι ἀπὸ τὸ ἐκκλησίασμα ἤξεραν κάτι σχετικὸ μὲ τὴν κατάστασι τῆς ὑγείας τοῦ ἱεροκήρυκα. Μόνο κάποιοι τὸν εἶδαν, ἀφοῦ κατέβηκε ἀπὸ τὸν ἄμβωνα κ᾽ἐπέστρεψε στὸ ἱερό, νὰ περνάῃ πίσω ἀπὸ τὴν ἁγία τράπεζα φορώντας πετραχήλι, νὰ πλησιάζῃ στὴν ἁγία πρόθεσι, ὅπου ἦταν τὸ ἅγιο ποτήριο, καὶ νὰ κοινωνῇ τὰ ἄχραντα μυστήρια. Σὲ λίγο ἄρχιζε μιὰ μεγάλη περιπέτεια. διάρκεια ὁμιλίας 19΄:53΄΄