- π. Αὐγουστῖνος: Ὅταν πλησιάζῃ ὁ ἀντίχριστος, τὸ κακὸ θὰ βραβεύεται μὲ Νόμπελ

Ὁ Ἀντίχριστος δὲν εἶνε μία ἀκαθόριστος θλιβερὰ κατάστασις, ἀλλὰ εἶνε συγκεκριμένον πρόσωπον…Εἶνε δὲ ὁ Ἀντίχριστος τὸ πρόσωπον ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον θὰ ἐμφανισθῇ ἀντὶ καὶ κατὰ τοῦ Χριστοῦ, ἀντιστρατευόμενον εἰς πάντα λόγον καὶ πρᾶξιν αὐτοῦ ἢ καὶ ἀντιποιούμενον τὰς ἰδιότητας καὶ ἐνεργείας τοῦ Χριστοῦ, Καὶ καθὼς ὁ Χριστὸς εἶχε τὸν πρόδρομόν του, οὕτω πως καὶ ὁ Ἀντίχριστος ἔχει τοὺς προδρόμους του, οἱ ὁποῖοι, ὡς μαρτυρεῖ ἡ ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας, ἀνερχόμενοι εἰς 30-40, προηγήθησαν τοῦ Ἀντιχρίστου, ἵνα προλειάνουν τὸ ἔδαφος διὰ τὴν ἔλευσίν του. Ἀλλὰ δὲν θὰ γίνῃ ἐδῶ λόγος περὶ τοῦ Ἀντιχρίστου, τῶν προδρόμων καὶ τῶν ὀργάνων αὐτοῦ… Τόσον μόνον θὰ εἴπωμεν ἐδῶ, ὅτι ὑπὸ ἑρμηνευτῶν, καὶ ξένων ἀκόμη, ἔχει λεχθῆ ὅτι τὸ ἑπτακέφαλον καὶ δεκακέρατον θηρίον τῆς Ἀποκαλύψεως εἰς τὰς ἡμέρας μας δὲν εἶνε ἄλλο ἀπὸ τὴν Εὐρωπαϊκὴν Οἰκονομικὴν Κοινότητα (Ε.Ο.Κ.). Ἡ Ε.Ο.Κ. ὑπερκράτος - θηρίον, ἔχον ἀντὶ κεράτων τὸ σύνολον τῶν κρατῶν - μελῶν, ἕνα ἐκ τῶν ὁποίων εἶνε ἤδη ἡ Ἑλλάς. Πρωτεύουσα τοῦ ὑπερκράτους, τὸ ὁποῖον θὰ συγχωνεύσῃ καὶ θὰ ἐξαλείψῃ τὴν ἐθνικὴν προσωπικότητα τῶν κρατῶν - μελῶν καὶ δὴ τῆς ἀγαπητῆς μας πατρίδος, ἡ ὁποία ἔχει ἔνδοξον ἱστορίαν αἰώνων καὶ χιλιετηρίδων, θὰ εἶνε αἱ Βρυξέλλαι. Ἐκεῖθεν θὰ διοικῆται ὁλόκληρος ἡ γηραιὰ ἤπειρος τῆς Εὐρώπης, ἐμφανιζομένη ὡς ὑπολογίσιμος δύναμις, ἱκανὴ ν᾽ ἀνταγωνισθῇ πρὸς τὰς μεγάλας λεγομένας δυνάμεις τῆς Δύσεως καὶ τῆς Ἀνατολῆς. Ἐγκέφαλος δὲ τῆς Ε.Ο.Κ. θὰ εἶνε τὸ ἐν Βρυξέλλαις τεράστιον μεγαθήριον κομπιοῦτερ, ὅπερ θὰ φέρῃ ἐπὶ τῆς ῥάχεώς του τὸν ἀριθμὸν τοῦ ἀντιχρίστου 666.Καὶ ἀπὸ τώρα σᾶς λέγω, ὅτι ἑτοιμάζονται ἀπὸ τὸ Ὑπουργεῖο τῶν Ἐσωτερικῶν τέτοιες ταυτότητες μὲ τὸ 666. Ναί, καὶ εἶνε οἱ ταυτότητες αὐτὲς ἀπαράδεκτες ἀπὸ κάθε Ἕλληνα Χριστιανόν…Παρατρέχων τὰς ἄλλας περὶ τοῦ θηρίου πληροφορίας καὶ ἑρμηνείας, σπεύδω νὰ φθάσω εἰς μίαν λεπτομέρειαν πολὺ σημαντικήν. Ποίαν λεπτομέρειαν; Τὴν ἀναφέρει ἡ Ἀποκάλυψις• «Καὶ ἐπὶ τῶν κεράτων αὐτοῦ» (τοῦ θηρίου), λέγει, «δέκα διαδήματα» (13,1).Τί σημαίνουν τὰ ἐστολισμένα ταῦτα κέρατα, τὰ ὁποῖα παρουσιάζουν τὸ μοχθηρὸν θηρίον ἐστεμμένον καὶ βραβευμένον; Οὐδὲν ἄλλο, ἀγαπητοί μου, εἰ μὴ τὸ κακόν, τὸ πολυειδὲς καὶ πολύμορφον κακόν• τὸ κακὸν περὶ τοῦ ὁποίου γίνεται λόγος εἰς ὅλα τὰ συστήματα ἠθικῆς, καὶ τὰ μὴ χριστιανικὰ ἀκόμη• τὸ κακόν, τὸ φυσικὸν καὶ κυρίως τὸ ἠθικὸν κακόν, τὸ ὁποῖον ἔχει τὰς ῥίζας του εἰς τὸ προπατορικὸν ἁμάρτημα• αὐτὸ τὸ κακόν, τὸ ὁποῖον κατὰ τὴν ἀνέλιξιν τῆς ἱστορίας δὲν παρέμεινε στάσιμον καὶ ἀδρανές, ἀλλ᾽ ἐνεφανίζετο ὁλονὲν αὐξανόμενον καὶ ἀναπτυσσόμενον καὶ ἀναιδέστερον, καὶ καθίστατο συνεχῶς ἀπειλητικώτερον.

Παρουσιάζεται δὲ ἡ ἐξέλιξις καὶ ἀνάπτυξις τοῦ κακοῦ εἰς τρεῖς διαδοχικοὺς κύκλους… Εἰς τὸν πρῶτον κύκλον τὸ κακὸν συνοδεύεται ὑπὸ τοῦ αἰσθήματος τῆς ἐντροπῆς…

Εἰς τὸν δεύτερον κύκλον τὸ κακὸν ἐξέρχεται ἀπὸ τὴν μυστικότητα εἰς τὴν δημοσιότητα καὶ ἐμφανίζεται ἀναιδῶς… Λέγεται ὅτι ἐρωτηθεὶς ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, πότε θὰ ἔλθῃ τὸ τέλος τοῦ κόσμου, περίλυπος ἀπήντησεν• Ὅταν θὰ ἴδητε τὰς γυναῖκας γυμνὰς νὰ περιφέρωνται εἰς τοὺς δρόμους! Καὶ ἰδοὺ τὸ θλιβερὸν τοῦτο φαινόμενον τῆς γυναικείας ἀναισχυντίας εὐρύτατα παρατηρεῖται εἰς τὰς ἀποκαλυπτικὰς ἡμέρας μας.

Καὶ ἐρχόμεθα εἰς τὸν τρίτον καὶ χειρότερον κύκλον τοῦ κακοῦ, κατὰ τὸν ὁποῖον τοῦτο, οὐ μόνον ἐμφανίζεται δημοσίως, ἀλλὰ καὶ ἐπικροτεῖται καὶ βραβεύεται ὑπὸ τῶν πολλῶν, πρὸς θρίαμβον τοῦ θηρίου τῆς Ἀποκαλύψεως, τῶν κεράτων τοῦ ὁποίου στέφανοι καὶ διαδήματα εἶνε ἡ ὑπὸ τῶν πολλῶν ἐπικρότησις καὶ ἐπιβράβευσις τοῦ κακοῦ…

Προχωρεῖ τὸ κακὸν μὲ ἅλματα. Ὅταν πλησιάζῃ ἡ ἐποχὴ τοῦ ἀντιχρίστου, τὸ κέρατον τὸ ἐστεφανωμένον, τότε πλέον τὸ κακὸν δὲν θὰ ντρέπεται νὰ κρύβεται, ἀλλὰ θὰ βραβεύεται μὲ βραβεῖον Νόμπελ. Καὶ τὸ βραβεῖον τοῦ κακοῦ εἶνε ὁ ἔσχατος ὅρος τῆς διαφθορᾶς…

Μοῦ ἔλεγε πρό τινος ὁ ἀγαπητὸς ἐν Χριστῷ ἀδελφὸς σεβασμ. μητροπολίτης Θήρας κ. Παντελεήμων(*), ὅστις εἶνε καὶ αὐτὸς σύμφωνος καὶ σύμψυχος, …ὅτι εἰς μικρὰν νῆσον τῶν Κυκλάδων ἔφθασαν Σουηδέζες τινὲς νεαραὶ γυναῖκες, ἐκ τῶν ὁποίων δύο εἰς κάποιαν ὁδὸν τῆς νήσου ἀπέβαλαν ὅλα τὰ φορέματά των καὶ τελείως γυμναὶ ἐλεσβίαζον ὑπὸ τὰ χειροκροτήματα τῶν παρευρισκομένων ἐκεῖ ξένων τουριστῶν! Καὶ οἱ γηγενεῖς κάτοικοι τῆς νήσου τί ἔπραξαν; Δυστυχῶς ἐθεῶντο αὐτὰς ἀπαθεῖς καὶ ἀδιάφοροι.

(ἀποσπάσματα ὁμιλίας τοῦ μακαριστοῦ γέροντος ἐπισκόπου π. Αὐγουστίνου

μὲ τίτλο «Τὸ ἐστεμμένο θηρίο τῆς Ἀποκαλύψεως»

ποὺ ἐκφωνήθηκε στὴν αἴθουσα τῆς ὁδ. Ζ. Πηγῆς 44 - Ἀθήνα τὴν 16-10-1988•

βλ. «Χρ. Σπίθα» φ. 462/Ὀκτ. 1988)

――――――――――――――――――――

(*) ἀείμνηστος τώρα πλέον (1984-2002).