ตอนที่ 1

ตอนที่ 1 متممة الاجرومية บทเรียนวิชานะฮู

متممة الاجرومية

بسم الله الرحمن الرحيم

الحمد لله والصلاة والسلام على سيدنا محمد وعلى آله وصحبه أجمعين وبعد، فهذه مقدمة في علم

العربية متممة لمسائل الأجرومية، تكون واسطةً بينها وبين غيرها من المطولات؛ نفع الله بها كما نفع بأصلها في الحياة وبعد الممات.

الكلام هو اللفظ المفيد بالوضع واقل ما يتألف من اسمين نحو: زيد قائم او من فعل واسم نحو قام زيد، والكلمة قول مفرد وهي اسم وفعل وحرف

คำพูด คือ คำที่ได้พูดออกมา แล้วได้ประโยชน์ คือความเข้าใจ โดยการพูดนั้นมีจุดมุ่งหมายของผู้พูด

ซึ่งคำพูดนั้นจะเกิดขึ้นจากคำนาม 2 คำ เช่น زيد قاءم " เซดยืน " หรือ จากคำกริยาและคำนาม เช่น قام زيد " เซดได้ยืนแล้ว"

สำหรับคำว่า كلمة นั้น คือคำพูดเพียงคำเดียว ซึ่งเป็นองค์ประกอบ (جزء) ของ الكلام ซึ่งมีด้วยกัน 3 ประเภท ได้แก่ คำนาม (اسم) คำกริยา (فعل) และ สันธาน (حرف)

فالاسم يعرف بالإسناد إليه، وبالخفض وبالتنوين وبدخول الألف واللام وحروف الجر الخفض؛

สำหรับคำนามนั้น มีสิ่งที่บ่งบอก ได้แก่

1.การพาดพิง ของคำอื่น ไปยังคำนั้น เช่น

2. การมีสระตันวีน

3. การมีอักษร ال อยู่ที่หน้าคำนั้น

4. การมี حرف الجر เข้าที่หน้าคำนั้น ซึ่งทำให้คำนั้นต้องอ่าน خفض

والفعل يعرف بقد والسين وسوف وتاء التأنيث وهو ثلاثة أنواع:

คำกริยา นั้นบ่งบอกได้ด้วยการมีคำว่า قد หรืออักษร س หรือ คำว่า سوف เข้าที่ข้างหน้าคำนั้น หรือ การมีอักษร ت ที่มีเครื่องหมาย سكون เข้าที่ท้ายคำนั้น

คำกริยานั้นสามารถแบ่งออกเป็น 3 ประเภท ได้แก่

ماضٍ ويعرف بتاء التأنيث الساكنة نحو: قامت وقعدت ومنه نعم وبئس وليس وعسى على الأصح؛

ฟิอีล มาฎีย์ (ماض)

มีสิ่งบ่งบอกคือ

بتاء التأنيث الساكنة1

คืออักษร ت ที่บ่งชี้เพศหญิง ซึ่งอ่านด้วยสระ سكون

2 คำว่า بئس หรือ ليس หรือ عسي เป็น فعل ماضى ซึ่งถือว่าเป็นทัศนะที่ถูกต้อง

ومضارع يعرف بدخول لم عليه نحو لم يقمْن ولابد في أوله من إحدى الزوائد الأربع وهي: الهمزة والنون والياء والتاء، يجمعها قولك: نأيت؛ ويضم أوله إذا كان ماضيه على أربعة أحرف؛ دحرج يُدحرج، أكرم يُكرم وفرّح ُيفرح، وقاتل يُقاتل؛ ويفتح في ما سوى ذلك، نحو نصر يَنصر، وانطلق ينطلق، واستخرج يستخرج

ฟิอีล มุฎอริอ์ (مضارع)

มีสิ่งบ่งบอกคือ

1การมีคำว่า لم เข้าที่คำนั้น เช่น لم يقمْن

2 ที่ส่วนหน้าของคำต้องมีอักษรตัวใดตัวหนึ่งจาก 4 อักษรนี้ คือ الهمزة، ن،ي،ت กล่าวเป็นคำรวมกันได้ว่า نأيت

3 ต้องอ่านสระ ضمة ที่อักษรแรก (حرف مضارعة) ถ้าคำกริยานั้น เป็น กริยา 4 อักษร เช่น

دحرج يدحرج، أكرم يُكرم وفرّح ُيفرح، وقاتل يُقاتل

และอ่านสระ فتح ที่อักษรแรกของมัน ในคำกริยาประเภทอื่น ได้แก่ กริยาแท้ 3 อักษร หรือ กริยาเพิ่ม 3 อักษร เช่น نصر يَنصر، وانطلق،ينطلق، واستخرج يستخرج

وأمر يعرف بدلالته على الطلب وقبوله ياء المخاطبة المؤنثة نحو: قومي واضربي، ومنه هات وتعال

على الأصح؛ والحرف ما لا يصلح معه دليل الاسم ولا دليل الفعل ك"هل" و"في" و"لم"

ฟิอีล อามัร (امر)

มีสิ่งบ่งบอกคือ

1 บ่งชี้ถึงการสั่งให้ทำ

2 ตอนท้ายของมัน มี ياء المخاطبة المؤنثة เช่น قومي واضربي

สำหรับ สันธาน (حرف) นั้น คือ คำที่ไม่มีสิ่งที่บ่งชี้ถึงการเป็นคำนาม และคำกริยา เช่น "هل" و"في" و"لم