กีตาบ ตะลีมุลเอาลาต
بسم الله الرحمن الرحيم
ตอนที่1 12/12/58
ผู้เขียนหนังสือเล่มนี้ คือต่วนกูรู อับดุลกอเดรบินวาเงาะ อาเยาะเดสะกัม ปอเนาะสะกัม เขียนมาเพื่อเตือนไม่ให้เราลืมตัวในโลกดุนยา
เป็นหนังสือเล่มเล็กๆเล่มหนึ่งที่ชื่อว่า "ตะลีมมุนเอาลาต" (การสอนบรรดาลูกหลาน) เป็นการบอกถึงสภาพการณ์ของผู้เป็นบ่าว
หนังสือเล่มนี้ได้ครอบคลุมเกี่ยวกับคำสอนต่างๆที่ทำให้เราสกัดกั้นนัฟซูของเราให้ออกห่างจากสิ่งที่ชั่วร้าย และเพื่อห้ามปรามจากการหลงลืมในการทำอำมาลอิบาดัต
بسم الله الرحمن الرحيم
"บิสมิลลาฮิรเราะมานิรเราะฮีม"
บิสมิลลา= ด้วยพระนามของอัลลอ, อัรเราะมาน= อัลลอนั้นทรงยิ่งในความเมตตา(อัลลอฮ์ทรงให้เนียะมัตต่อทุกคนทุกศาสนา), อัรเราะฮีม= และอัลลอเปี่ยมไปด้วยความปราณี (ทรงให้เนียะมัตเฉพาะผู้ที่ศรัทธา(ไม่เหมือนกับมัคโล้ก ซึ่งอารมณ์ความรู้สึกทั้งหลายของมนุษย์นั้นมาจากหัวใจ อัลลอฮ์ไม่ทรงมีหัวใจ)
อัลลอทรงรักและเอ็นดูกับคนมุมิน ด้วยอัลลอให้เขามีอิหม่าน ให้มีตาใจมองเห็นไปยังอัลลอตาอาลาประทานเราะห์มัตแก่เรา
มวลการสรรเสริญนั้นกลับไปสู่อัลลอฮ์ อัลลอผู้ซึ่งที่ได้กล่าว
"ท่านจงระลึกเถิด แท้จริงแล้วการระลึกถึงอัลลอนั้นมันได้ให้ประโยชน์. ต่อคนมุมิน(มุสลิมที่มีอิหม่าน)" และขอให้อัลลอฮ์ประทานเราะห์มัต และสาลาม(ความปลอดภัย)ให้ประทานแก่เจ้านายของเราคือท่านนาบีมุฮัมหมัด(ซล.)
( เจ้านายคือผู้ซึ่งที่ข้อกระบวนต่างๆปัญหาต่างๆได้กลับไปยังท่านเมื่อท่านไม่อยู่แล้ว เราจะย้อนกลับไปยังผู้ที่รับมรกดท่านนาบีนั้นคือ บรรดาอุลามะอ์) และขอให้ซอลาวาตและสาลามถูกประทานไปยังเครือญาติและซอฮาบะห์ของท่านนาบี(ซล.) ด้วยเถิด
หลังจากที่ได้เริ่มต้นด้วยบิสมิลละ กล่าวซอลาวาต. และกล่าวสาลาม
ดังนั้นโอ้บรรดาลูกๆทั้งหลายและเครือญาติทั้งหลาย และบรรดาพี่น้องที่ร่วมศาสนา ท่านทั้งหลายได้โปรดอย่าละทิ้งหรือหลงลืมอย่างเด็ดขาดต่ออัลลอฮ์ ตาอาลา ผู้ซึ่งที่ได้สร้างเรามาจากสิ่งไม่มีให้มีขึ้น นั่นคือ พระองค์อัลลอฮ์ได้สร้างเราขึ้นมาจากน้ำอสุจิซึ่งน่ารังเกียจและเหม็นคาว(ไม่ว่าเราจะอยู่ในสภาพใดก็ตามก็มาจากสิ่งเดียวกันคือสิ่งที่ต่ำต้อยเหมือนๆกัน) ยกเว้น ท่านนาบีอาดัมสร้างจากดิน7ชนิด และท่านฮาววะอ์ และท่านนาบีอีซาอะลัยฮิสสาลาม.
ดังนั้นท่านนาบีอาดัมอัลลอได้สร้างจากดิน และท่านฮาววะอ์ ถูกสร้างจากกระดูกซี่โครงข้างซ้ายของนาบีอาดัม. และท่านนาบีอีซานั้นได้ถูกสร้างจากการเป่าวิญญาณท่านนาบีอีซาโดยท่านญิบรีลเป่าเข้าไปที่มดลูก. โดยเป่าที่ปกเสื้อของท่านหญิงมัรยัม และเติบโตอย่างรวดเร็วและเป็นการตั้งท้องของท่านหญิงมัรยัม
ดังนั้นในที่นี้ การที่เราไปพิจารณาถึงการเกิดของเราเป็นข้อเตือนใจประการสำคัญที่ให้เราพึงสังวร นั่นคือไม่สมควรที่เราจะมีความรู้สึกตตะกับโบร(หยิ่งยะโส รู้สึกว่าตัวเองดีกว่าผู้อื่น)แต่อย่างใดเพราะเราทุกคนก็มาจากอาซาลเดียวกัน. และไม่สมควรเลยที่เราจะรุ้สึกดีกว่าคนอื่น หรือรู้สึกลำพองใจ(รู้สึกแต่เราไม่แสดงออกมา เช่น มีฐานะการศึกษามีความรู้ที่ดีกว่า) และแสดงออกถึงการดูถูกผู้อื่น. และพึงระลึกเสมอว่าสิ่งที่เรามีทุกอย่างก็ด้วยกับการตักเดร(กำหนด)ของอัลลอตาอาลาทั้งสิ้นเพื่อที่เราจะได้เตือนตัวเอง เราอย่าได้รู้สึกตะกับโบร เพราะเรานั้นได้ถูกสร้างมาจากน้ำอสุจิที่น่ารังเกียจนั้นเอง
วัลลอฮุอะลัม