ตอนที่ 1 หัวใจ

กิตาบที่สอง เรื่องหัวใจ ตอนที่ 1

كتاب يڠكدوا فدا مچتاكن قلب ارتيڽ جنتوڠ.

دان فداث سفوله باب يڠ مڠندوڠ اكن صفات كچلان يڠ سفوله، كتهوي اولهم بهواسڽ قلب ايت ادا باكيڽ دوا معنى

( فرتام ) قلب جسماني يأيت داڬيڠ يڠد تاروه ددالم دادا سبله كيري يڠ مچروفائي اي اكن جنتوڠ فيسڠ، دان يأيت داڬيڠ يڠتر تنتو ددالمڽ ادا لوبڠ ، دان ددالم لوبڠ ايت ادا داره يڠ هيتم

กิตาบที่สอง บรรยายเรื่องกอลบุน (قلب ) หมายถึง หัวใจ

และในกิตาบนี้ มีสิบบท ซึ่งเกียวกับคุณลักษณะของหัวใจที่น่าตำหนิสิบประการ

พึงทราบเถิด แท้จริงคำว่า กอลบุน (หัวใจ) มีด้วยกันสองความหมาย

ความหมายที่หนึงคือ กอลบุนยิสมานีย์(قلب جسماني ) หรือ หัวใจของเรือนร่าง ได้แก่ ก้อนเนื้อก้อนหนึ่ง ทีอัลลอฮ์บรรจุไว้ในทรวงอกข้างซ้าย[1] รูปร่างคล้ายปลีกล้วย เป็นก้อนเนื้อทีมีลักษณะเฉพาะ ภายในมีลักษณะเป็นโพลง และข้างในโพลงนั้นก็มีเลือดสีดำ

( يڠكدوا ) قلب روحاني يأيت

سسوات يڠ هالوس يڠ مغتهوي دان يڠ مڠنل دان مندافت درفدا مأنسي، دان حقيقة مأنسي. دان اي جوا يڠد هدافكن كفداث فركتأن، دان اي جوا يڠد سوروه دان يڠدلارڠ دان ادا باڬي سڠكوة فأوه دڠن قلب جسماني دان سوڠڬوهڽ ترچابڠ كبايقكن عقل مأنسي فدا مڠتهوي سڠكوة فأوه أنتارا كدواث كران برسڠكوتن كدواث مچروفأي اكن فرسڠكوتن عرض دان جسم. اتو فرسڠكوتن يڠ مماكي فركاكس دڠن فركاكس

ความหมายที่สอง กอลบุนรูฮานีย์(قلب روحاني ) หรือ หัวใจแห่งวิญญาณ คือสิ่งหนึ่ง ซึ่งละเอียดอ่อน[2] ด้วยหัวใจนี้มนุษย์ได้รู้สิ่งต่างๆ[3] และได้รู้จักรุ้จักอัลลอฮ์

และหัวใจแห่งวิญญาณนี้ เป็นแก่นแท้ของมนษย์[4] พระองค์อัลลอฮ์ ทรงเรียกร้องสนทนา ทรงบัญชาใช้ และทรงห้ามกับหัวใจแห่งวิญญาณนี้

หัวใจแห่งวิญญาณ มีความสัมพันธ์[5] กับกอลบุนยิสมานีย์(قلب جسماني ) หรือ หัวใจของเรือนร่าง

ในลักษณะที่ไม่อาจอธิบายได้[6] ด้วยสติปัญญาของมนุษย์ ในการที่จะรู้ถึงแก่นแท้ของความสัมพันธ์ระหว่างหัวใจทั้งสองนี้ เพราะความสัมพันธ์ระหว่างหัวใจทั้งสอง เป็นไปในลักษณะเดียวกับความสัมพันธ์ระหว่าง อาร็อฎ(คุณลักษณะ) กับ ญิเซ็ม(สสาร) หรือความสัมพันธ์ระหว่างผู้สวมใส่เครื่องแต่งกาย กับเครื่องแต่งกาย ที่เขาสวมใส่อยู่[7]

[1] หัวใจได้ถูกวางไว้ในทรวงอก เพราะหัวใจนั้นเป็นสิ่งสำคัญ เป็นรากเหง้าของชีวิตมนุษย์ อีกทั้งหัวใจนั้นเป็นสิ่งที่มีเกียรติ เปรียบเสมือนราชา ของบรรดาอวัยวะทั้งหลาย จึงต้องอยู่ในที่รโหฐาน เฉพาะส่วนตัว ที่ถูกปกปักรักษาไว้อย่างมีเกียรติ

[2] ไม่สามารถมองเห็นด้วยตา ไม่สามารถรับรู้ด้วยสัมผัสทั้งห้า

[3] รู้บรรดาวิชาความรู้ทั้งหลาย

[4] ฮะกิกัต ของมนุษย์อยู่บนพื้นฐานของสามประการ ได้แก่ สติปัญญา(อะกาล) นัฟซู(ความใคร่) และกอลบุนรูฮานีย์(قلب روحاني ) หรือ หัวใจแห่งวิญญาณ ถ้าหากหัวใจ ได้คล้อยตามสติปัญญา มนุษย์คนนั้นก็จะเป็นผู้ที่มีเกียรติ เขาก็จะเข้าใกล้ระดับชั้นของมะลาอิกะห์ แต่ถ้าหัวใจของเขาคล้อยตามนัฟซู เขาก็จะเป็นผู้ที่ตกต่ำ ระดับชั้นของเขาก็จะเข้าใกล้กับสัตว์

[5] ความเชื่อมโยง หรือการผูกมัดระหว่างหัวใจทั้งสอง

[6] มนุษย์ ไม่อาจรู้ได้

[7] เช่น เสื้อที่เรากำลังสวมใส่ กับตัวเรา