เครื่องหมายของการเอียะรอบ
เครื่องหมายของการรอเฟาะ (رفع )
- สระ ضمة ถึงเป็นเครื่องหมายพื้นฐานสำหรับการ رفع
- อักษร و،ا،ن ซึ่งแทนมาจาก สระ ضمة
1. สำหรับ ضمة นั้น เป็นเครื่องหมายสำหรับการ رفع ใน กรณีดังนี้
-คำนาม مفرد ทั้งชนิดที่รับและไม่รับตันวีน เช่น
{وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ} (126) سورة البقرة
คำ ابراهيم อ่านด้วย ضمة เนื่องเพราะเป็น اسم مفرد
- คำนาม جمع التكسير เช่น
قال اصحاب موسى
คำว่า. اصحاب อ่านด้วย ضمة เพราะอยู่ในตำแหน่ง رفع เนื่องจากเป็น فاعل มีสระ ضمة เป็นเครื่องหมายของการ رفع
- คำนาม جمع الموءنث السالم เช่น
{إِذَا جَاءكَ الْمُؤْمِنَاتُ} (12) سورةالشورى
- คำกิริยา فعل المضارع ซึ่งส่วนท้ายคำ ไม่เชื่อมต่อด้วย ا ، و ، ي
2. สำหรับอักษร و เป็นเครื่องหมายของการ رفع ในกรณีดังนี้
- คำนาม جمع امذكر السالم
- คำนาม السماء الستة คือ
3.สำหรับอักษร ا เป็นเครื่องหมายของการ رفع ในกรณีดังนี้
- คำนาม اسم تثنية
4.สำหรับอักษร ن เป็นเครื่องหมายของการ رفع ในกรณีดังนี้
- คำกริยา فعل مضارع ซึ่งเชื่อมต่อท้ายคำด้วย ضمير تثنية หรือ ضمير جمع المذكر หรือ ضمير المءنث المخاطبة