ตอนที่ 14.

بسم الله الرحمن الرحيم

ต่อ บรรทัด ที่ เก้า

قال الله تعالى فتوكل على الله انك على الحق المبين

ความว่า อัลลอฮ์ทรงกล่าวว่า แน่แท้ว่าท่านมอบมายบนอัลลอฮ์ แท้จริงท่านนั้น อยู่บนความจริงที่จัดเจน

انك لا تسمع الموتى ولا تسمع الصم الدعاء اذا ولوا مدبرين

ความว่า แท้จริงท่านไม่สามารถ ทำให้ได้ยินกับคนตาย ( คนที่หัวใจตายด้าน ) และท่านไม่สามารถทำให้ได้ยินคนที่หูหนวก กับการเรียกร้อง เมื่อพวกเขาผินหลัง

( ในคำพูดของอัลลอฮ์นี้ เป็นการใช้คำพูดที่เปรียบเทียบเท่านั้น การเปรียบเทียบการไม่สามารถสัมพัสอะไรๆได้ของคนตาย มาเปรียบกับคนเป็นที่พวกเขาไม่รับรู้หลักคำสอน สัจธรรม เหมือนดั่งคนตาย นั้นเอง ดูในวิชาบายานมาอานีย์ )

وما أنت بهادى العمى عن ضلالتهم ان تسمع الا من يؤمن بأياتنا فهم مسلمون

ความว่า และท่านไม่ได้ให้ความแนะนำ กับคนตาบอด จากความลวงของพวกเขา ท่านไม่ทำให้ได้ยิน เว็นเสียแต่ว่า ผู้ที่เขาอีหม่านด้วยบรรดาหลักฐานต่างๆของเราเท่านั้น และพวกเขานั้นเป็นบบรดาคนที่ยอมจำนน ..

واذا وقع القول عليهم أخرجنا لهم دابة من الارض تكلمهم أن الناس كانوا باياتنا لا يوقنون

ความว่า และเมื่อคำพูดได้ตกบนพวกเขาว่า เราให้ออกมายังพวกเขนสัตว์ตัวหนึ่ง จากพื้นดิน สัตว์นั้นได้พูดกับพวกเขาว่าแท้จริงบรรดามนุษย์นั้นมีพวกเขาไม่เชื่อมั่นด้วยบรรดาหลักฐานของเรา ..

ويوم نحشر من كل أمة فوجا ممن يكذب باياتنا فهم يوزعون

ความว่า ในวันที่เราได้รวม จาดทุกๆอุมมะฮ์ เป็นพวกๆ บ่างจากผู้ที่โกหกด้วยหลักฐานของเรา และพวกเขาจะถูกจำแนก ..

حتى اذا جاءوا قال أكذبتم باياتى ولم تحيطوا بها علما أماذا كنتم تعلمون

ความว่า จนกระทั้ง เมื่อพวกเขาได้มา ( ในการรวมของอัลลอฮ์ ) อัลลอฮ์ ได้กล่าวว่า พวกสูเจ้าโกหกกระนั้นหรือ ด้วยบรรดาหลักฐานของฉันว่าสูเจ้าไม่ครอบคลุมด้วยบรรดาหลักฐานของฉัน กับความรู้ ไม่มีพวกสู้เจ้าปฏิบัตดอกหรือ ..

ووقع القول عليهم بما ظلموا فهم لا ينطقون النمل ٧٩ - ٨٥

ความว่า และคำพูดได้ตกลงบนพวกเขา ด้วยสิ่งที่พวกเขาอธรรม และพวกเขา ไม่สามารถพูดได้ ( พูดไม่ออก )

จาก บรรทัด ที่ 9 - 15