การถือศีลอด ตอนที่1

เรื่อง การถือศีลอด ตอนที่1

بسم الله الرحمن الرحيم

กีตาบมุฏลาอีน บัดรัยน์ น.61

นี่คือบทหนึ่งที่ได้อธิบายเกี่ยวกับเรื่องถือศีลอดในเดือนรอมาฎอน

วายิบให้เราถือศีลอดในเดือนรอมาฎอนด้วยกับสาเหตุ

1.ครบจำนวน30 วัน ของเดือนชะอ์บาน

2.หรือว่าในกรณีคนมองเห็นเดือน(ในค่ำวันที่ 29 เดือนชะอ์บาน ) ถ้าหากมีคนมองเห็นเดือนและเราเชื่อเขาว่ามองเห็นเดือน แม้ว่าคนคนนั้นเป็นฟาซิก(คนชั่ว) ก็ วายิบเราต้องถือศีลอด

3.ปรากฎว่ามีการเห็นเดือนตามฮุก่มชาเราะอ์ (มีคนเห็นเดือนในค่ำวันที่ 29ชะอ์บาน แล้วแจ้งไปยังกอฎีย์ พร้อมกับมีพยานที่เชื่อถือได้ ) ดังนั้นวันต่อมาถือเป็นวันที่1เดือนรอมาฎอน นี่คือกรณีที่เรามองไม่เห็นเดือนเอง เรารอฟังจากคำประกาศสำนักจุฬาฯ แต่ถ้าหากวันนั้น(ที่เรากำหนดดูเดือน)เรามองไม่เห็นเดือน วันถัดมาถือเป็นวันที่30ชะอ์บาน. และให้นับวันถัดมาอีกหนึ่งวัน เป็นวันที่1เดือนรอมาฎอน

4.หรือกรณีทีมีเครื่องหมายของการเข้าเดือนรอมาฎอน เช่น มีการมองเห็นตะเกียงที่แขวนเอาไว้ที่หอคอยอาซานเพื่อเป็นสัญลักษณ์ว่าเข้าเดือนรอมาฎอนแล้ว หรือการได้ยินเสียงปืนใหญ่เพื่อบอกว่าเข้าเดือนรอมาฎอนแล้ว หรือการตีกลองหนัง(สมัยก่อน)เพื่อป่าวประกาศคนในหมู่บ้าน และสำหรับสมัยนี้มีการประกาศทางโทรทัศน์จากสำนักจุฬาฯ ที่เป็นธรรมเนียมปฏิบัติกันมา ที่กล่าวมานั้น(การเห็นเครื่องหมายต่างๆข้างต้น)คือเป็นฮุก่มเช่นเดียวกับการเห็นดวงจันทร์คือ วายิบต้องถือศีลอด

และเมื่อไหร่ก็ตามในเมืองๆหนึ่งได้มองเห็นเดือน วายิบเช่นกันที่จะต้องถือศีลอดแก่คนที่อยู่ในเมืองใกล้เคียง( วายิบต้องถือศีลอดด้วย ). ซึ่งเมืองที่ใกล้เคียงกันนั้นต้องมีการขึ้นของดวงจันทร์อยู่ในตำแหน่งเดียวกัน(มัฏละอ์) แต่สำหรับเมืองทีห่างไกลออกไป นั่นคือเมืองนั้นมีตำแหน่งการขึ้นของดวงจันทร์คนละตำแหน่งกัน ไม่วายิบต้องถือศีลอด เมืองที่มีตำแหน่งการขึ้นของดวงจันทร์คนละตำแหน่งกัน หมายความว่า เมืองที่ห่างไกลออกไป โดยประมาณการว่า ถ้าในเมืองหนึ่งมองเห็น จะมองไม่เห็นดวงจันทร์ในเมืองที่อยู่ในตำแหน่งการขึ้นของดวงจันทร์คนละตำแหน่งกัน โดยส่วนใหญ่ ตัวอย่างเช่น ไทย กับอเมริกา เป็นต้น

ชารัต(เงื่อนไข) การใช้ได้ (เซาะห์) การถือศีลอด

1. เป็นคนอิสลาม ดังนั้นคนกาเฟรใช้ไม่ได้ในการถือศีลอด เพราะต้องมีการเนียตถือศีลอด(การเนียตนั้นเฉพาะผู้เป็นมุสลิมเท่านั้น ) และแม้ว่าคนคนหนึ่งได้ถือศีลอดและเขาได้ตกมุรตัดแค่ชั่วพริบตาเดียว ดังนั้นถือว่าเสียศีลอด

2. ต้องมีสติสัมปชัญญะ นั่นคือเป็นคนที่รู้เดียงสา(มุมัยยิส คือ อายุ7ขวบ รู้ว่าอะไรสะอาดอะไรสกปรก) ดังนั้นไม่เสาะ(ใช้ไม่ได้)คนที่ไม่รู้เดียงสา และใช่ไม่ได้เช่นกันคนที่เสียสติ ดังนั้นหากคนคนหนึ่งถือศีลอด แต่ต่อมาเค้าเสียสติแค่ชั่วพริบตาเดียว ดังนั้นถือว่าเขาเสียศีลอด และหากว่าเขาเป็นลมหรือมึนเมา ถือว่าไม่เสียศีลอดสำหรับเขา แต่มีเงื่อนไม่ได้ว่า ในวันทีเขาถือศีลอด เขาเป็นลมทั้งวัน แล้วเค้าตื่นขึ้นมาจากการเป็นลมนั้นในวันนั้น(ตื่นมาสักแปปนึงก็ได้) ดังนั้นการถือศีลอดของเขายังไม่เสีย สำหรับคนที่นอนหลับแม้ว่าเขาจะนอนทั้งวัน ถือว่าการถือศีลอดไม่เสีย เช่น. กินข้าวซาโฮเสร็จแล้วนอนหลับยาวไปตื่นหลังมัฆริบ ตื่นมาเปิดปอซอทีเดียว ถือว่าใช้ได้

3. สะอาดจากเลือดประจำเดือน(ขั้นต่ำ24ชม. แต่ถ้ามาน้อยกว่า24ชม.ถือว่าเป็นเลือดเสีย ส่วนเลือดนิฟาส เลือดหลังคลอดบุตร แค่เลือดไหลชั่วพริบตาเดียวก็ถือเป็นเลือดนิฟาส) ดังนั้นถือว่าเสียศีลอด

4. เนียต(เจตนา) วายิบต้องเจาะจงการถือศีลอดไปเลย เช่น ถือศีลอดฟัรดู ถือศีลอดชอใช้ ถือศีลอดเนื่องจากบนบาน หรืออื่นๆ ให้มีการเนียตทุกๆคืนสำหรับทุกมัซฮับ แต่สำหรับมัซฮับมาลีกี ถือว่าเป็นการเพียงพอแล้วที่จะเนียตเพียงครั้งเดียว ตอนเริ่มต้นเดือน แต่ในมัซฮับชาฟีอี ได้มีการอนุโลมให้ทำการเนียตทั้งเดือน(ตามมัซฮัมาลีกี) พร้อมๆกับการเนียตทุกๆคืน เพื่อป้องกันการต้องถือศีลอดชดใช้จากการลืมเนียต และการเนียตของศีลอดสุนัตถือว่าเพียงพอที่เราจะเนียตตอนกลางวันก่อนพระอาทิตย์คล้อย ตราบใดก็ตามที่ในวันนั้นหลังแสงพระอาทิตย์ขึ้นเรายังไม่ทำอะไรที่เปนสิ่งทีทำให้เสียศีลอด นี่เป็นทัศนะที่แข็งแรง และมีบางทัศนะ บอกว่าได้เช่นกันที่เราจะเนียตหลังพระอาทิตย์คล้อยไปแล้ว และถือว่าใช้ได้การเนียตของเขาที่มีการทำให้มีการเสียศีลอดไปแล้วก็ตาม แต่ผลบุญก็คิดตามที่เขาถือศีลอดไป สำหรับการเนียต

"ข้าพเจ้าถือศีลอดจากเดือนรอมาฎอน" (แบบพอใช้ได้)

5. ยับยั้งจากตัวเองจากสิ่งที่ทำให้เสียศีลอด นั่นคือการกินการดื่ม แม้เพียงสักเล็กน้อยก็ตาม แม้สักเท่าเม็ดงา หรือน้ำเพียงหยดเดียว โดยที่การกระทำนั้นทำโดยเจตนา แต่ถ้าหากเขาทำไปนั้นเขาลืม/เผลอเรอ เช่น ลืมว่าถือศีลอด หรือลืมว่าการกินทำให้เสียศีลอด และต้องยับยั้งจากการหลั่งอสุจิด้วยความตั้งใจ และยับยั้งตัวเองจากการอาเจียรด้วยความตั้งใจ ไม่ถือว่าเสียศีลอดการออกมาของเสมหะไม่ว่าจะมาจากหัวหรืออกของเขา และเขานั้นต้องห้ามตัวเองในการเอาสิ่งใดๆเข้าไปในอวัยวะที่เป็นรู

6. ต้องเข้าเวลา นั่นคือครบ30วันเดือนชะอ์บาน หรือมองเห็นดวงจันทร์