อิเสมตัฟเฎล

อิเสมตัฟเฎล

อิเสมตัฟเฎล คือ อิเสมมุชตัก ซึ่งมาในวาซาน اَفعَلَ

ซึ่งให้ความหมายว่า คุณลักษณะหนึ่งซึ่งมีใน 2 สิ่ง โดยคุณลักษณะนั้น มีในสิ่งหนึ่ง มากกว่าในอีกสิ่งหนึ่ง

คำที่อยู่ก่อน اسم تفضيل เรียกว่า مفضل และคำที่อยู่หลัง اسم تفضيل เรียกว่า مفضل عليه

กออิดะห์ต่างๆ เกี่ยวกับ اسم تفضيل

1. اسم تفضيل ซึ่ง ไม่มี ال และ ไม่ اضافة

مفضل عليه ของมัน ต้อง جر ด้วย من

เช่น

زيد اكرم منك اباً

اكرم

เป็น اسم تفضيل ซึ่ง ไม่มี ال และ ไม่ اضافة

เพราะฉะนั้น مفضل عليه ของมัน ต้อง جر ด้วย من

2. กรณีที่ اسم تفضيل มี ال ไม่ต้องมี مفضل عليه

แต่วายิบ ตรงต้องกันระหว่าง مفضل กับ اسم تفضيل ในด้านต่างๆ

مذكر، موءنث،

مفرد ، وثنى ، جمع

ตัวอย่าง

الاخ الاكبر ذكرى

الاخت الكبرى ذكرية

3. กรณีที่ اسم تفضيل เป็น مضاف แบ่งเป็น 2 กรณีคือ

- مضاف اليه เป็น اسم نكرة

จะต้อง مطابقة ( ตรงต้องกัน ) ระหว่าง مفضل กับ مضاف اليه ในด้าน

مذكر، موءنث،

مفرد ، وثنى ، جمع

ตัวอย่าง

الكتاب افضل صديق

الكتابان افضل صديقين

- مضاف اليه เป็น اسم معرفة

จะตรงกัน หรือ ไม่ตรงกัน ระหว่าง مفضل กับ مضاف اليه ก็ได้

ตัวอย่าง

انتما افضل او افضلا الناس

انتم افضل او افضال الناس

انتن افضل او فضليات الناس

4. การ عمل ของ اسم تفضيل คือ จะ رفع กับ فاعل ของมัน เมื่อ اسم تفضيل นั้นอยู่ในตำแหน่ง فعل และ اسم تفضيل นั้น อยู่หลังจาก نفي หรือ استفهام

เช่น

ما من ارض اجود فيها القطن منه في ارض مصر

คำว่า اجود เป็น اسم تفضيل ซึ่ง رفع فاعل ของมันคือ القطن กรณีสามารถ عمل ได้เพราะ มี ما نفي อยู่ก่อน اسم تفضيل

5.อิเสมนากิเราะห์ ซึ่งตกหลังอิเสม تفضيل เอียะรอบเป็น فاعل โดยความหมาย และเอียะรอบเป็น تمييز โดยรูปนอกที่ปรากฎ

النكرة اذا وقعت بعد اسم التفضيل

فهي فاعل في المعنى والظاهر تمييز

نحو: زيد اكرم منك اباً

ابا

เป็น فاعل โดยความหมาย และ เป็น تمييز โดย ظاهر