بسم الله الرحمن الرحيم
ต่อ บรรทัดที่สิบสาม
และให้กับสิ่งที่ก่อนมาแล้ว นั้นว่ายิบบนผู้ที่มีวิชาความรู้ ต้องตักเตือนคนหนุ่มสาว ให้พวกเขาเข้ามาร่วมวงเรียนรู้ศาสนาเพื่ออ่านตำรา หรือ บอกถึงภาคผลของบทหนึ่งจากความรู้ หรือ อภิปรายมุซอาละฮ์ ที่เป็นความรู้ หรือเฉกเช่นบรรดาเรื่องเหล่านี้มาแทนที่ การให้สูญเสียเวลาของพวกเขาและฆ่าเวลาอันว่างเปล่าของพวกเขาด้วยคำพูดอันไร้สาระ ( ไม่มีประโยช ) และฝันเพอในยามตื่น !! ยิ่งเสียไปกว่านั้น เราได้เห็น บ่างจากพวกเขา ในบ่างครั้ง พวกเขายืนในมัสยิด ด้วยการถ่อยห่งจากวงเรียนความรู้ ! และพวกเขาห่างไกล โดยที่พูดคุยในบรรดาเรื่องไร้สาระ !! หรือ เพราะสาเหตุตรงนี้ คือมีผู้ที่ห้ามพวกเขาจากการมาร่วมวงในการเรียนความรู้นั้น ด้วยหลักฐานที่ว่า แท้จริงความรู้นั้น คือ บรรดาเรื่องที่ขัดแย้งวายิยต้องออกห่างจากมัน !!
และพวกเขา ไม่ได้ทำตาม กับความเข้าใจอัน อันตรายต่อความรู้สึกที่ทำลายนั้น !! และ การแยกระหว่างผอม จากอ้วน ! เพราะไม่มีตาชั้งต่างที่เป็นความรู้ ให้กับพวกเขา ด้วยสาเหตุ การห่างไกลของพวกเขาจากความรู้ และ คนที่มีความรู้ , และไม่มีกำลังหลีกห่างจากความชั่ว และไม่มีกำลังจะทำความดีเว็นแต่การช่วยเหลือของอัลลอฮ์ .
และที่ใดเหล่าผู้ที่ประสงค์ความเมตตาของอัลลอฮ์ ตาอาลา และต้องการศึกษาความรู้ และ ทำความเข้าใจในศาสนาของอัลลอฮ์ ด้วยความเกรงกล้ว
และความย่ำเกรง ......
หมดหน้า สิบหก