รุกุุนละหมาด 13 ประการ ( สรุปความจากหนังสือ มัฏละอุลบัดรัยน์ และมัฏละอุลนูรัยน์ ) ตอนที่ 4
รุกนละหมาดข้อที่ 8 นั่งระหว่างสองสุหยูด
- นั่งระหว่างสองการสุหยูด พร้อมกับมีฏอมะนีนะห์
- อย่าให้ระยะเวลาในการนั่งนั้นนานเกินไป เพราะการนั่งระหว่างสองสุหยูดนั้น เป็นรุกนที่สั้น เช่นเดียวกับการเอียะติดาล ถ้าหากได้ทำรุกนที่สั้นนี้ให้ยาวเกินไป โดยคำนึงว่าเวลาที่เอียะติดาลนั้นยาวเกินช่วงเวลาของการอ่านซิเกรในขณะที่เอียะติดาลนั้นเป็นเวลาเทียบเท่ากับการอ่านฟาติหะห์ หรือเวลาที่ใช้ในการนั่งระหว่างสองสุหยูด ใช้เวลาจนเทียบเท่ากับเวลาที่อ่านตะชะฮุดอย่างสั้น(เวลา ที่ใช้ในการอ่านตะชะฮุดที่สั้นที่สุดที่ถือว่าเศาะห์ของการอ่าน ) โดยที่เขารู้ การทำให้ยาวของรุกนสั้นดังกล่าวนั้น ทำให้เสียละหมาด
- อย่าลุกขึ้นมานั่งด้วยเจตนาอย่างอื่น เช่นขณะสุหยูด เขาเกิดความตกใจ แล้วยกศรีษะขึ้นจากการสุหยูดมานั่งระหว่าง สองสุหยูด แบบนี้ถือว่าใช้ไม่ได้ เขาจำเป็นจะต้องกลับไปสุหยูดอีกครั้งแล้วขึ้นมานั่งใหม่
รุกนละหมาดข้อที่ 9 ตะชะฮุดครั้งสุดท้าย
อย่างน้อยๆ ให้อ่าน التحيات لله سلام عليك ايها النبي ورحمة الله وبركاته ، سلام عليينا وعلي عباد الله الصالحين، اشهد ان لااله الا الله، واشهد ان محمدا رسول الله
รุก่นละหมาดข้อที่ 10 ซอลาวาตนบี
อย่างน้อยๆให้อ่าน اللهم صل علي محمد หรือ اللهم صل علي الرسول หรือ اللهم صل علي النبي
ถือว่าใช้ได้แล้ว
รุก่นละหมาดข้อที่ 11 นั่งอ่านตะชะฮุดและซอละวาตนบี และนั่งอ่านสลาม
และเงื่อนไขในการอ่านตะชะฮุดนั้น คือ
- ต้องอ่านให้ตัวเองได้ยิน เช่นเดียวกับการอ่านสิ่งอื่นที่วายิบ เช่นฟาติหะห์ และต้องมีความต่อเนื่อง
- ถือว่าไม่เป็นไรถ้าอ่านว่า يا ايها النبي หรือการเพิ่มอักษร م ที่คำว่า عليك กลายเป็น عليكم
- ต้องอ่านเป็นภาษาอาหรับ และถูกต้องทุกคำ ทุกอักษร และบรรดาชัดดุ
รุก่นละหมาดข้อที่ 12 สลามครั้งแรก
ขั้นน้อยสุดให้กล่าวว่า السلام عليكم
รุก่นละหมาดข้อที่ 13 ต้องเรียงลำดับก่อนหลัง แต่ละข้อที่กล่าวมา