รุกุุนละหมาด 13 ประการ ( สรุปความจากหนังสือ มัฏละอุลบัดรัยน์ และมัฏละอุลนูรัยน์ ) ตอนที่ 2
รุก่นละหมาดข้อ 3 ตักบีรอตุลเอียะห์รอม
-วายิบสำหรับผู้ที่มีความสามรถ กล่าวว่า الله اكبر ถือว่าใช้ไม่ได้ถ้าใช้คำอื่นนอกจากนี้ หรือสลับตำแหน่งกันระหว่าสองคำนี้
- ถือว่าใช้ได้ การแยกระหว่างคำโดยการเพิ่ม ال คือ الله الاكبر
- ถ้าไม่มีความสามารถ จะกล่าวด้วยภาษาอาหรับ โดยการพยายามเรียนรู้อย่างเต็มที่แล้ว ก็อนุญาตให้กล่าวคำแปลเปลภาษาอื่น ถึงแม้ไม่ใช่ภาษาของเขาเองก็ตาม เช่นกล่าวว่า " อัลลอฮ์มหาใหญ่" ไม่อนุญาติให้ใช้การซิเกรแทน
- และวายิบ สำหรับคนที่เป็นใบ้ ให้เขาขยับลิ้น และริมฝีปากทั้งสอง และกล้ามเนื้อโคนลิ้น รวมถึงเพดานอ่อน สำหรับการกล่าวตักบีรอตุลเอียะห์รอม เท่าที่มีความสามารถ และเช่นเดียวกันสำหรับการอ่านสิ่งอื่นที่เป็นวายิบ ถ้าเขาไม่สามารถที่จะทำอย่างที่กล่าวมาได้ ก็ให้เขาเนียตด้วยใจ
- และมีเงื่อนไขว่าเขาจะต้องได้ยินเสียงตักบีรอตุลเอียะห์รอมของตัวเอง
- และวายิบให้เขาเนียตพร้อมกับตักบีรอตุลเอียะห์รอม
รุกุ่นละหมาดข้อที่4 อ่านฟาติฮะห์
- อ่านฟาติฮะห์ ในทุกๆรอกาอัต ในขณะที่ยืน เว้นแต่กรณีที่เป็นมัสบู๊ก ( มะมูมที่ละหมาดตามอิมามในรอกาอัตนั้น โดยมีเวลาไม่พอที่จะอ่านฟาติฮะห์ ถือว่าการอ่านฟาติฮะห์ ได้ถูกแบกรับโดยอิมามของเขาแล้ว )
- การอ่านบิสมิลละห์ ถือเป็น 1 อายะห์จากฟาติฮะห์ ( ไม่อ่านบิสมิลลละห์ของฟาติฮะห์ ถือว่าละหมาดใช้ไม่ได้ )
- วายิบต้องอ่านให้ครบทุกตัวอักษร และบรรดาชัดดุ ถ้าอ่านโดยขาดไปอักษรหนึ่งเช่น
اياك نعبد اياك نستعين
หรือ อ่านโดยไม่มีชัดดุ เช่น ไม่ได้เน้นเสียงตรง اياك หรืออ่านโดยออกเสียงอักษรผิด เช่น
صراط الذين
อ่านเป็น الزين หรือ อ่านโดยออกเสียงสระผิด ซึ่งทำให้ความหมายเปลี่ยน เช่น انعمت ออกเสียง อันอัมตา เป็น อันอัมตู หรือ อันอัมติ ที่กล่าวมาทั้งหมดนั้นถือว่าการอ่านของเขาใช้ไม่ได้ และละหมาดของเขาก็ใช้ไม่ได้เช่นกัน ถ้าเขาอ่านผิดโดยเจตนา และรู้ว่าการอ่านนั้นผิด และทำให้ความหมายเปลี่ยน แต่ถ้าหากเขาไม่เจตนา และเขาไม่รู้ พร้อมทั้งที่เขาอ่านผิดนั้นไม่ได้เปลี่ยนความหมาย เช่น رب العالمين อ่านเป็น ร็อบบุลอาละมีน โดยที่เขาไม่ได้เจตนาอ่านให้ผิด และเขาไม่รู้ว่าอ่านผิด ถือว่าละหมาดของเขาไม่เสีย แต่วายิบให้เขากลับไปอ่านใหม่ตรงที่ผิดนั้น และคำอ่านหลังจากนั้น
- วายิบให้อ่านเรียงตามลำดับ ถ้ามีการอ่านสลับคำกัน วายิบให้เขากลับไปอ่านที่สลับกันนั้นใหม่
- วายิบให้อ่านต่อเนื่อง ระหว่างอายะห์ต่ออายะห์ และระว่างคำต่อคำ โดยไม่แยกจากกัน ยกเว้นระยะประมาณการหายใจ ถ้าหากเขาขั้นกลางด้วยการซิเกร เช่น เขาจามและกล่าวว่าอัลฮัมดุลิลละห์
แบบนี้ถือว่าขาดการต่อเนื่อง แต่ถ้าเขากล่าวว่า อามีน ด้วยกับการอ่านฟาติหะ์ของอิมาม ระหว่างที่เขาอ่านฟาติฮะห์ของเขานั้นถือว่าไม่ขาดความต่อเนื่อง แม้ว่าอิมามไม่ได้กล่าวอามีนก็ตาม
- และถือว่าขาดความต่อเนื่องเช่นกัน ถ้าเขาเว้นช่วงระหว่างการอ่านที่นานเกินไป (ในความรู้สึกของคนทั่วๆไปว่า ช่วงที่เว้นนั้นนาน ) โดยที่ไม่มีอุปสรรคใดๆ หรือเขาหยุดเป็นช่วงสั้นๆด้วยกับเจตนาเพื่อจะให้ขาดความต่อเนื่องในการอ่าน แต่ถ้าหากเขาเว้นช่วงของการอ่านด้วยกับการมีอุปสรรค เช่น เขาไม่รู้ หรือ เขาลืม หรือเขากำลังนึกถึงอายะห์ที่เขาลืม แบบนี้ถือว่าไม่เป็นไร
- ถ้าเขาไม่สามารถอ่านฟาติฮะห์ได้ เพราะเขาไม่มีครูสอน หรือเขาไม่มีอัลกรุอ่าน หรือด้วยกับสาเหตอื่น ดังนั้น วายิบให้เขาอ่าน 7 อายะห์กุรอ่าน แม้จะไม่ต่อเนื่องก็ถือว่าใช้ได้ ถ้้าหากเขาไม่สามารถอ่านอายะห์อัลกรุอ่านได้ ก็ให้เขาอ่านซิเกร หรือดุอาอ แทนจากการอ่านฟาติฮะห์ โดยเงื่อนไขว่า อายะห์ที่เอามาอ่านแทนฟาติฮะห์นั้น หรือซิเกร หรือดุอาอ นั้น จะต้องมีอักษร ไม่น้อยกว่าอักษรของฟาติฮะห์ และถ้าเขาไม่มีความสามารถที่จะอ่านทั้งหมดที่ได้กล่าวมา ก็ให้เขายืนนิ่งเป็นเป็นเวลาเท่ากับการอ่านฟาติฮะห์