ตอนที่ 25

ต่อหน้า สิบเก้า

بسم الله الرحمن الرحيم

( 2 ) ท่านอีมามนาวาวีย์ (รฮ ) ได้กล่าว ใน ชาเราะมูฮัซซับ ( 1 / 55 )

(( หากอนุญาติให้ตาม ทุกๆแนวทางที่มันประสงค์ แน่แท้เขาให้กว้างไปยัง

การรวบรวมสิ่งที่รวบรวมในบรรดาแนวทางต่างๆ กระบวนเขาเป็นผู้ที่ตามอารมณ์ และเขาเลือกระหว่าง หาลาล และหารอม และวายิบ และ ยาอิซ และเช่นนั้นเขาก็ชำระไปยังการอนุญาติ จากการผูกมัดของการบังคับ ( ทางฮูกมชารีอัต ) สิ้นสุดคำพูดอีมามนาวาวีย์

และจริงๆ ได้บอกจำกัดบนเช่นนั้น ( การเลือกตามสิ่งที่ง่ายของแต่ละมัซฮับ ) ไว้อีก ท่านหาฟิศอิบนูศอลาห์ ( รฮ ) ในหนังสือของท่าน อาดาบุลมุฟตีย์ วัล มุสตัฟตีย์ ( 1 / 46 )

( 3 ) ท่านอีมามนาวาวีย์ ( รฮ) ได้กล่าวไว้อีกใน (( ชาเราะห์ มูหัซซับ )) ( 1 / 46 )

ถือว่าฮารามการการผ่อนปร้นในการฟัตวา ผู้ใดถูกทำให้รู้จักกับเขา ด้วยมัน ( การผ่อนปรน ) เขาฮาราม กับการขอคำฟัตวา .. สิ้นสุดคำพูดอีมามนาวาวีย์

( 4 ) และได้กล่าว ผู้ที่รู้เหลือเกิน อัชชาฏีบีย์ ใน (( อัลมูวาฟีกอตี )) ( 4 / 134 )

( .. แท้จริงเขา ทำให้กว้างขวาง ไปปยังการตามสิ่งที่ยอมให้ปฏิบัตในแต่ละมัซฮับ จากการที่ไม่พาดพิงไปยังหลักฐานฮูกมชาเราะอ์ และจริงๆ ท่านอิบนูหัซมินได้เล่ามา กับการลงมติด บนว่าจริงๆเช่นนั้นแล้ว ว่า ฟาซิก ( บาปใหญ่ ) ที่มันไม่หาลาล หมดคำพูดของอิบนีหัสมิน

และคำพูดของเขา ( อิบนูหัสมิน ) ( من غير اسناد الى دليل شرعة ) หมายความว่า พิจรนา และหากไม่เป็นเช่นนั้นแล้ว แน่ว่า เขาได้ทิ้งละหมาด แน่แท้ว่าเขาอ้างหลักฐานด้วยคำพูดของอัลลอฮ์ ตาอาลา ว่า فويل للمصلين นรกวัยลุล สำหรับคนที่ไม่ละหมาด !!

จากบรรทัดที่ หนึ่ง ถึง บรรทัดที่สิบสาม