ตอน 3

เอียะรอบมัตตัน อัลอาจญะรูมิญะห์ 3 ตอนที่ 1

بسم الله الرحمن الرحيم

فالاسم يعرف بالخفض والتنوين ودخول الالف واللام

ดังนั้นสำหรับ คำนาม ( اسم ) จะสามารถแยกแยะมันจาก فعل และ حرف โดยการ พิจารณดูว่ามี การ คอฟัฎ ( خفض ) ,การอ่านตันวีน ที่ท้ายคำ ,การมีอักษร อาลิฟและลาม ที่หน้าคำ

..................................

**فالاسم**

الفاء : فاء الفصيحة

وضابط فاء الفصيحة : أن تقع في جواب مقدر فكأنه قال هنا إذا أردت أن تعرف ما يتميز به كل من الاسم والفعل والحرف فالاسم إلخ

فاء

เป็น ฟาอ์ ฟาศิฮะห์ ( فاء الفصيحة ) เป็นฟาอ์ ซึ่งอยู่ในตำแหน่งที่เป็นการตอบเงื่อนไข ที่อยู่ก่อนหน้าอักษรฟาอ์ ตัวนั้น ซึ่งในที่นี้เงื่อนไข ( شرط ) นั้นถูกสมมติขึ้น คือ

اذا اردت معرفة كل من الاسم والفعل و الحرف

เมื่อท่านต้องการรู้จัก แต่ละอย่างที่ได้กล่าวมาจาก اسم และ فعل และ حرف

ดังนั้น ผู้เขียนจึงตอบต่อคำถามนี้ว่า

فالاسم يعرف

ดังนั้นสำหรับ اسم จะถูกรู้จักโดย....

คำถามที่สมมติขึ้น ใช้คำว่า اذا ( เมื่อ ) หรือ اِنْ ( ถ้า ) ก็ได้ แต่การใช้ اذا ดีกว่าการใช้ انْ เพราะ

اذا لتحقيق واوقوع

คือ اذا นั้น ได้ให้ความชัดเจน และดำเนินตาม เงื่อนไขที่ตั้ง

ส่วน اِنْ นั้น للشك

คือให้ความรู้สึกสงสัย

ال

ในคำว่า الاسم เป็น ال للعهد الذكرى คือ ال ที่บ่งบอกถึงสิ่งที่ได้กล่าวมาแล้ว ก่อนหน้านี้ จากคำกล่าวที่ว่า واقسامه ثلاثة اسم

ที่เราทราบได้ว่า اسم ( จาก فالاسم ) เป็นคำเดียวกับ اسم ( จาก واقسامه ثلاثة اسم ) ก็เพราะกออิดะห์ที่ว่า

النكرة إذا أعيدت معرفة تكون عين الأولى

ความว่า : อีเซมนากีเราะ เมือมันได้ถูกกล่าวอีกครั้ง โดยที่อยู่ในรูป อีเซมมะรีฟะฮ์ ดังนั้น อีเซมมะรีฟะฮ์นั้น คือ ตัวเดียวกัน กับ อีเซมนากีเราะตัวแรก

اسم

นิยามคือ

كلمة دلت على معنى في نفسها ولم تقترن بزمان

คำที่ มันได้บ่งชี้ไปยังความหมายในตัวมันเอง และไม่ขึ้นอยู่กับเวลา ( ต่างจาก กริยา ( فعل ) ซึ่งต้องมีเวลา พร้อมกับกิริยานั้นด้วย

يعرف

يعرف : فعل مضارع مبني للمجهول وهو مرفوع وعلامة رفعه ضمة ظاهرة في آخره ونائب الفاعل ضمير مستتر فيه جوازا تقديره هو يعود على الاسم والجملة من الفعل ونائب الفاعل في محل رفع خبر المبتدأ

คำว่า يعرف และ ناءىب الفاعل ของมัน เป็น خبر ให้กับ الاسم ซึ่งมีตัวเชื่อม ( الرابط ) ระหว่าง مبتدا กับ جملة الخبر ก็คือ ضمير ที่ซ่อนอยู่ในคำว่า يعرف ซึ่งสมมติ ขึ้นว่า هو นั่นเอง

ซึ่ง جملة ที่เกิดจาก مبتدا คือ الاسم กับ خبر ของมัน คือ يعرف ก็จะเอียะรอบ เป็น جواب ให้กับ شرط ที่ถูกสมมติขึ้น เช่น

اِنْ اَرَدْتَ معرفةَ كل واحد من هذه الثلاثة فالاسم يعرف.....

ถ้าท่านต้องการที่จะรู้จัก แต่ละอย่าง จาก 3 อย่างนี้ ( اسم فعل حرف ) ดังนั้น สำหรับ اسم มีข้อแยกแยะดังนี้.....

بالخفض

บาอ์ ฮุรุฟญัร และ خفض เป็นมัจญรูร อ่านกัซเราะห์ที่ท้ายคำ متعلق ของมันคือ يعرف

นั่นก็คือ اسم นั้นถูกรู้จัก ด้วยกับ การ خفض

فالاسم يعرف اى يتميز من قسيمينه الفعل و الحرف بالخفض

หมายถึง การแยกแยะ اسم ออกจาก فعل และฮุรุฟ นั้นก็ด้วย การ خفض ( จะไม่พบว่ามีการ خفض ใน فعل และ حرف แต่จะพบใน اسم เท่านั้น )

คำว่า خفض เป็นสำนวนของ อุลามาอ์ กูฟะห์ และใช้คำว่า جر ในสำนวนของอุลามาอ์ บัศเราะห์

คำนิยาม خفض ของอุลามาอ์นาฮู

หมายถึงการอ่านกัซเราะห์ ที่ท้ายคับ เนื่องจากมี คำบังคับให้อ่าน خفض ที่หน้าคำนั้น ( عامل الخفض )

โดย عامل อาจเป็น

1.حرف الجر เช่น من. الى. عن เป็นต้น

2.اسم ได้แก่

การบังคับของ مضاف ต่อ مضاف اليه ให้อ่าน خفض

สำหรับการ خفض นั้น รากฐานเดิมของมัน คือการอ่าน كسرة และสิ่งที่มาแทนการอ่านด้วย كسرة คือ

1. อ่าน فتحة ใน الاسم الذي لا ينصرف คือ اسم ที่ไม่รับตันวีน ( ค่อยกล่าวรายละเอียด )

2.อ่านต่อที่ท้ายคำด้วยอักษร ياء ใน التثنية คือคำนามที่บอกว่ามีจำนวนเป็นสอง และ جمع مذكر السالم คือ คำพหูพจน์เพศชาย ที่ไม่ได้เปลี่ยนรูปเดิม

ดังนั้น เมื่อกล่าวถึงคำว่า خفض จึงหมายรวมทั้งการอ่านด้วย كسرة และตัวแทนของมัน

บางส่วนของอุลามาอ์นาฮูได้เพิ่ม عامل

ของการอ่าน خفض อีก คือ

1. التبعية

ซึ่งเป็นทัศนะที่ฎออีฟ

เช่น

بسم الله الرحمن الرحيم

الرحمن

الرحيم

ทั้งสองคำ อ่าน خفض เพราะเป็น نعت ให้กับคำว่า الله

นั้นก็คือ الله เป็นมันอูด الرحمن และ الرحيم เป็นนาอัต ดังนั้น เมือมันอูดต้องอ่าน خفض นาอัตก็ต้องอ่าน خفض ด้วย เพราะมันอยู่ในพวก التابع (ตาม)

ซึ่งทัศนะนี้ฎออีฟ

ส่วนทัศนะที่แข็งนั้นคือ عامل ของ تابع ก็คือ عامل ของ متبوع นั่นเอง

นั้นก็คือ คำว่าاسم เป็น مضاف ของคำว่า الرحمن และ الرحيم เช่นเดียวกับ คำว่า الله

2. الجر المجاورة

الجر المجاورة

คือ การอ่าน خفض เพราะคำใกล้ๆ ทั้งๆที่ตัวมัน ไม่ได้อยู่ในตำแหน่ง خفض

ซึ่งเป็นทัศนะที่ฎออีฟ เช่นกัน

ตัวอย่าง

هذا جحرُ ضبٍّ خربٍ

นี้คือรูแย้ซึ่งพัง

อันที่จริง ต้องอ่าน خربٌ เพราะเป็นซีฟัตให้กับ جحر ที่มัรฟูอ ไม่ใช่ ضب

แต่อ่าน خفض คือ خربٍ เพราะมันอยู่ใกล้คำว่า ضبٍّ ซึ่งอ่าน خفض

3.الجر بالتوهم

คือการมโนภาพ ( توهم ) ว่ามี حرف الجر เข้าไปที่ خبر ليس

( เพราะโดยส่วนมากแล้ว خبر ليس มักจะมี باء زاءدة เข้าไปที่มัน จึงทำให้เรามโนภาพไปว่ามี باء ที่ خبر ليس ถึงแม้ว่าจริงๆแล้วไม่มี )

ตัวอย่าง

ليست قائما ولا قاعدٍ

ในนี้คำว่า قاعد อาตอฟ( عطف )บน قاءما ซึ่งอ่านนาศับ ( نصب ) เพราะเป็น خبر ليس ซึ่งเรามโนภาพว่า ที่ قاءما มี الباء زاءدة อยู่ ( จริงๆแล้วไม่มี ) จึงอ่าน قاعدٍ เพราะเรามโนภาพว่า ตำแหน่ง ของ معطوف عليه อ่าน خفض