Vulgaritat o grossieretat ?

Fecha de publicación: 24-oct-2010 12:43:07

24/10/2010

Andriu de Gavaudan

Lo monde an tendéncia a confondre grossieretat e vulgaritat. Se cal virar cap a las definicions balhadas pels diccionaris - a la condicion de n'aver un ! E encara, es pas totjorn aisit.

Personalament, ai totjorn considerat que de « far petar de damnes » o de « har petar los diuvivants » - en gascon - e autres « hilh de puta » e « Filh de puta » dins de circonstàncias apropriadas èra pas quicòm de condemnable.

Aquò permet de daissar escapar, a còps, una tension venguda tròp fòrta ; aital las causas s'apasiman e fan pas mentir lo provèrbi que ditz que « Petita ploja amatiga grand vent ». Malurosament, sèm dintrats - en seguint, coma totjorn, los Estatsunidencs dins çò qu'an de pièger - dins una societat del « politically correct ».

Es pas mai admetut de desparlar mentre que totas la situacions escalabrosas o desconvenentas son admesas ! Ràdios e televisions - sens parlar de la Tela - balhan cada jorn exemples de la vulgaritat ambienta, e son pas ua Rachida amb sa « fellacion quasi nulla » (per « inflacion ») o d'un Brice amb sas « emprentas genitalas » (per « digitalas ») que son en causa.

Lors « lapsus linguae », per ieu, venon esgaiar la tristesa de lor discors. Mas tròbi insuportable la vulgaritat, dins son discors e son comportament, de l'inenarrable Tapie ; e los Mélenchon, Montebourg e autres qu'an seguit la dralha de nòstre president-tant-aimat e de sons zelators coma Besson o Hortefeux : la de la vulgaritat ! En çò de daubuns, sembla que siam tornats al temps de « las vipèras lubricas » d'un còp èra ; e Mao se deu regaudir dins la tomba de veire tornar los « lacais » - del capitalisme naturalament - e los « vailetàs ».

Dins un compte rendut, longtemps a, parlavi d'una « explicacion franca » pendent una sesilha de membres d'una ssociacion. Abituat dels polits defòras, un amic me diguèt : « Lavetz, las insultas an volat ! » Que non pas ! Los mots an un sens e lo comportament tanben !