Lenaerts

Overgrootouders

Mijn overgrootmoeder Anna Petronella Francisca (Françoise) Lenaerts werd op 5 september 1892 in Weert geboren. Françoise Lenaerts is de enige overgrootouder die ik me kan herinneren in levende lijve gezien te hebben.

Van mijn 8 oudergrootouders was de helft nog in leven toen ik in 1964 geboren werd. Twee jaar later waren er nog maar 2 over, allebei van vaderskant. Ties Broens, de vader van oma Mia, overleed het laatst, in 1981. Toen wist ik niet van zijn bestaan. Overgrootmoeder Françoise, de moeder van opa Henri van Hoof, stierf twee jaar eerder.

Françoise van Hoof-Lenaerts heb ik wel enkele malen gezien. Ik herinner me enkele ontmoetingen toen ik een jaar of 13 was. Zij is 5 juli 1979 overleden op de respectabele leeftijd van 86 jaar en 10 maanden. Van de 8 werd zij het oudste.

Françoise woonde sinds 1935 in Den Bosch, waar ze de tweede helft van haar leven doorbracht. Ze was nog geen 50 toen ze weduwe werd. In 1948 overleed haar man Frans van Hoof. Ze is niet hertrouwd en bleef als alleenstaande in hetzelfde huis wonen op de Sumatrastraat nr. 13.

Huwelijk

Omdat op jonge leeftijd mijn ouders scheidden en ik bij mijn moeder opgroeide heb ik haar niet goed gekend. Ik heb haar niet vaak ontmoet, maar heb wel herinneringen haar gezien te hebben. In Den Bosch en op een paar verjaardagen, precies weet ik het niet meer. Op de belangrijke momenten was ze altijd aanwezig. Bij bruiloften bijvoorbeeld: in 1963 bij het huwelijk van mijn ouders; in 1967 bij die van mijn oom en tante en in 1977 bij het tweede huwelijk van mijn vader. Ik ben dan bijna 13 en op een van de foto’s zit ik naast haar. Zover ik weet is dat het enige moment dat ik samen met een overgrootouder op de foto sta. Een gesprek of contact met haar kan ik me niet herinneren. Ze kijkt streng in de camera, zoals ik haar later wel vaker op de foto zou zien.

Toen mijn vader in 2013 overleed, ben ik in zijn archieven gaan zoeken en vond toen afbeeldingen van haar als jonge vrouw. Er zijn foto’s uit 1913 waar zij en Franciscus Josephus Antonius van Hoof zelf de hoofdpersonen zijn van de bruiloft. Aan de sjieke kleding te zien kwamen ze uit welgestelde families. In het archief van Weert zijn er nog foto’s van deze dag te vinden: het bruidspaar Françoise Lenaerts en Frans van Hoof lopend vanuit de Sint Martinuskerk naar het ouderlijk huis van de bruid in de Langstraat. Zij in een maagdelijke witte trouwjurk, hij en de andere mannen in de stoet dragen zwarte pakken en sjieke, hoge hoeden.

Voorouders Weert

Mijn overgrootouders Frans van Hoof en Françoise Lenaerts komen allebei uit Weert. Ze zijn er geboren, opgegroeid en getrouwd. Het huwelijk was op 17 juni 1913. Vlak daarna zijn ze naar Maastricht verhuisd, waar in 1914 mijn opa is geboren.

Alleen deze tak van mijn stamboom is verbonden met Limburg. Een kwart van mijn overgrootouders dus heeft zijn roots in het Noord-Limburgse Weert. Veel familieleden en voorouders van hen komen uit deze stad. De meeste grootouders van mijn overgrootouders zijn in Weert geboren. In nog vroegere tijden zijn voorouders vanuit naburige dorpen als Thorn, Ittervoort, Panheel, Hamont en Soerendonk naar Weert getrokken. Al deze dorpen liggen in een straal van 15 km van Weert, die cirkel gaat soms net over de grens met België en Noord-Brabant. Er is één uitzondering, een grootvader van Françoise komt van twee keer zo ver. Hij is geboren in Geldrop, vlakbij Eindhoven. Zijn vader weer komt uit Woensel. Woensel behoort nu bij Eindhoven. Eindhoven is de stad waar ik woon en geboren ben. De afstand naar Weert is iets meer dan 30 km. De wortels uit deze Limburgse tak kronkelen zodoende toch een beetje naar huis.

Terug naar mijn Weertse overgrootouders.

Frans kwam uit een gezin met 8 zonen en 1 dochter. Françoise uit een gezin met 6 dochters en 1 zoon. Renier van Hoof en Joanna Craemers, de ouders van Frans van Hoof, woonden aan de Maaspoort. Hij was schoenmaker, klompenmaker en zij winkelier. 

Jean Lenaerts en Elise van de Laar, de ouders van Françoise Lenaerts, hadden een tabakswinkel en later een drankenzaak in de Langstraat. Onlangs heb ik gezinsfoto’s ontdekt van de familie Lenaerts rond 1910 en 1912 met alle kinderen. Ook een foto uit 1933 waar de moeder Elise voor de tabakswinkel in de Langstraat staat. Uit een advertentie van 1903 blijkt dat ze toen al een winkel hadden. Jean is ook koster in de Sint Martinuskerk en verkoopt zodoende in zijn winkel naast sigaren en tabak ook kerkboeken, rozenkransen en priestersteken (en wellicht de hoge hoeden van de foto). Frappant is dat de advertentie eronder van de weduwe R. van Hoof en zonen is, omdat tien jaar later hun dochter Françoise met de zoon Frans van Hoof zou trouwen. 

Wellicht dat deze families elkaar al kenden. Ze waren winkeliers in het kleine Weert. Bovendien had de vader van Jean, Pieter Mathijs Lenaerts, evenals Renier van Hoof, het beroep van schoenmaker.

Jean oftewel Joannes Hubertus Lenaerts is op 20 mei 1862 in Weert geboren. Hij is het vijfde kind uit een gezin van acht. In 1891 trouwt hij met Elise van de Laar, die op de Markt tegenover de Sint Martinuskerk woont. Het huis aan de Langstraat 4 waar ze gaan wonen is ook vlakbij de kerk. Hij is daar al vanaf zijn 18e werkzaam, eerst als hulpkoster en dan als koster. In 1930 viert hij zijn 40-jarige dienstjubileum als koster. Bij zijn overlijden in 1931 staat in de krant dat hij gedurende een halve eeuw het kosterschap heeft waargenomen, circa 10 jaren als hulpkoster en gedurende ruim 41 ½ jaar als koster van de Sint Martinuskerk.

Langstraat winkel

Op een zondagmorgen in 2016 bezoek ik Weert. Het is rustig, praktisch uitgestorven in de stad. Dit is een plek van mijn voorouders. Dat gevoel heb ik sterk, hier bij de Sint Martinuskerk en de Langstraat. Het voormalig winkelpand op de hoek met een gang ernaast is nog goed herkenbaar van oude foto’s. Nu is er een koffiehuis in gevestigd. Het naambordje bij de brievenbus toont nog sporen van een ver verleden: “Fam. Lenaerts, Langstraat 4a” staat erop. Misschien is het pand nog in bezit van een nazaat. Drie jaar geleden ben ik hier ook geweest. Toen was het een deftige kledingzaak.

In het archief van Weert kan ik meer vinden over dit pand. 

Er is een foto van het pand uit 1988 met de naam Lenaerts groot boven de drank- en tabakswinkel. Op het uithangbord staat: “wijnhandel Lenaerts sinds 1894”.

Ik vind een krantenbericht uit 1955: de Firma J. Lenaerts, Slijterij en Sigarenmagazijn. 

Verder foto’s uit 1933: de moeder van Françoise in de deuropening, dan is het een tabakswinkel. In de winkelruit staat J. Lenaerts. Op de andere foto staat mevrouw Lenaerts-van de Laar in de winkel achter de toonbank. Ze is dan weduwe. Jean Lenaerts, de vader van Françoise is 28-09-1931 overleden. 

Er zijn diverse advertenties in de krant te vinden in de beginjaren van de 20e eeuw: 1903, 1907, 1908 en ook van latere periodes. Van het prille begin in 1894 kan ik niets vinden. Wel een advertentie van Bols-Lenaerts die in 1888 een depot van sigaren in de Langstraat heeft geopend. Er staat geen huisnummer bij. Na onderzoek blijkt deze Lenaerts geen familie te zijn. Het tijdstip is ook te vroeg. Jean zou in 1891 met Elise trouwen. Misschien dat er ergens een connectie is, maar ik kan het niet achterhalen. Naderhand zie ik nog een foto uit 1910 van een deel van de Langstraat, het huis op nr. 4 is zo te zien nog geen winkel. Ik heb vernomen dat er na een verbouwing van de zijgevel, grenzend aan het gangetje, een kelder is gerestaureerd. Misschien dat daar de wijnkelder en de verkoop was. Het is een raadsel.

Een terugblik 

geschreven door mijn vader Frans van Hoof:

“Opa trouwde in 1913 met een echte Weerter deerne, mijn latere oma Françoise van Hoof-Lenaerts, telg uit een zeer katholieke en deftige familie, bestaande uit gegoede middenstanders (kledingzaak Van de Laar in het winkelcentrum van Weert), rijke fabrikanten (onder andere Smeets van drukkerij Smeets, die later de grootste offsetdrukkerij van Europa zou worden) en verder vele geestelijken, want ze waren haast roomser dan de Paus.

Mijn oma was lerares Franse taal en omdat ze op een gegeven moment kon beginnen op een middelbare school in Maastricht en mijn opa een sigarenzaak inclusief bovenwoning in het centrum kon overnemen van haar familie (de Nieuwstraat vlakbij de Markt) vestigden zij zich in deze mooie, gezellige stad. En daar werd mijn vader geboren, stamhouder Henri van Hoof, 12 mei 1914.”

Familie Van de Laar

De middenstanders van Van de Laar zijn in de stamboom van Henri te vinden aan moederszijde. Het is zijn oma Elise, de moeder van Françoise, die in 1933 voor de deuropening van de tabakswinkel staat. Maria Francisca Elisabeth van de Laar zoals haar geboortenaam luidt; Elise of Lies is haar roepnaam. De oma van opa Henri heb ik al eerder op een aantal andere foto’s herkend. Nu was zij de aanleiding dat ik naar nieuwe informatie ging zoeken. Mijn dochter had namelijk een bidprentje van haar gevonden met een nog onbekende foto. Ook vond ze een overlijdensbericht van haar moeder F. van de Laar-Coumans, waar ik zag dat haar dochter Elise werd genoemd. De nieuwe gegevens leidde naar meer onderzoek. 

De moeder Francisca Maria Elisabeth Coumans, geboren in 1837 in Weert, was getrouwd met Franciscus van de Laar. Zij kregen in de periode van 1869-1880 vijf kinderen, eerst twee dochters en dan drie zonen. In het archief van Weert is er een hele oude foto van dit gezin Van de Laar te bewonderen. Ik vermoed dat deze rond 1890 is gemaakt en dat er van armoe geen sprake was. Niet iedereen kon toen een familieportret veroorloven. Aan de hand van mijn stamboomgegevens kon ik herleiden wie wie is.

Elise van de Laar, mijn betovergrootmoeder, is de oudste dochter, zij trouwt in 1891 met Jean Lenaerts. 

De tweede dochter, Françoise van de Laar, is bijna 4 jaar jonger. Zij trouwt in 1903 met de rijke Emmanuel Smeets. Een foto van dit huwelijk heeft me een paar dagen bezig gehouden. Het is een groepsfoto waar ook het gezin van Van de Laar opstaat. De kinderen zijn inmiddels volwassen geworden. Vader Frans ontbreekt, die is in 1892 op 60-jarige leeftijd overleden. Hij heeft zijn kleindochter Françoise net niet meer geboren zien worden. Een begeleidende lijst met namen maakt duidelijk wie wie op de foto is. Ik herken mijn betovergrootouders Jean en Elise. Verder de weduwe Van de Laar-Coumans, naast haar dochters ook haar drie zonen Van de Laar die inmiddels opvallen door hun donkere haar en grote snorren. 

Henri van de Laar is het derde kind en de oudste zoon, hij is in 1901 in Parijs getrouwd en zal op 43-jarige leeftijd overlijden.

Dan komt Jean van de Laar, die in Brussel een gezin sticht.

De jongste Frans van de Laar blijft in Weert en zet de kledingwinkel van zijn vader voort.

Op de foto staan ook nog drie dochters van Lenaerts, waaronder de oudste, mijn overgrootmoeder Françoise Lenaerts. Zij is op deze trouwdag van haar tante Françoise 11 jaar oud en staat naast haar oma Coumans.

Haar overleden opa Frans van de Laar was een goede kledingmaker. Hij was van beroep manufacturier, het ambachtelijk vervaardigen van textielproducten. Op de Markt in Weert hebben de grootouders van Françoise een pand waar drank en manufacturen worden verkocht. Hier zal later de kledingwinkel zijn ontstaan. In een advertentie in 1917 zoekt zoon Frans van de Laar een bekwame winkeljuffrouw. Wellicht dat een van zijn kinderen het later overgenomen heeft, want aan het einde van de 20e eeuw bestaat kledingzaak Van de Laar op de Markt nog steeds.

Kinderen van Franciscus van de Laar en Francisca Maria Elisabeth Coumans

Emmanuel Smeets

Françoise van de Laar trouwt dus in 1903 met de rijke industrieel Emmanuel Smeets van drukkerij Smeets. Het huwelijk brengt drie zonen voort.

De middelste zoon Stan Smeets heeft op late leeftijd een boekje geschreven. “Heugenissen van een 80+er. Mémoires van Mr. Stan Smeets, Weert 1991”. 

Er staan enkele interessante gegevens in voor mijn verhaal.

De familie Lenaerts komt ook ter sprake. In 1926 als Stan in Nijmegen gaat studeren, schrijft hij: 

“Ik ging op kamers bij mijn nicht Françoise van Hoof-Lenaerts en gaf mij op als lid van het Nijmeegs Studentencorps.” Mijn overgrootouders zijn namelijk een aantal jaar ervoor van Maastricht naar Nijmegen verhuisd. Stan zal daar vast ook mijn opa ontmoet hebben, zijn achterneef die dan 12 jaar oud is.

Ook zijn tante Elise, de moeder van Françoise, wordt genoemd, iets eerder in 1925: 

“In die tijd correspondeerde ik ook met neef Jeanot van de Laar, zoon van oom Jean in Brussel, die was als halve wees bij zijn tante Lies Lenaerts-van de Laar aan de Markt nr. 4 opgevoed.”

(Ik denk dat dit Langstraat nr. 4 zijn, het adres van familie Lenaerts, de Markt is op een steenworp en ligt in het verlengde van deze straat).

Er staat ook nog een foto in het boekje van de afdeling Weert van de Bond Jong Limburg in 1932 met Stan Smeets, Pierre Lenaerts, Frans van de Laar, Pierre Sweron e.a..

Stan Smeets

Gemeenschappelijke voorouders heb ik dus met Stan Smeets in de tak van Van de Laar. Het volgende heb ik uit het boek genoteerd, vanwege de lengte:

“Mijn lange postuur heb ik van de Van de Laars”, schrijft hij; “de Smeetsen zijn kleiner van stuk.”

Zijn moeder Maria Francisca Helena van de Laar, geboren in 1873, was in haar jeugd op kostschool geweest in een zustersinternaat in Oerle. “Daarheen was het een hele reis: per trein via Neerpelt naar Eindhoven en vandaar per rijtuig naar Oerle.“

In mijn onderzoek zag ik dat haar oudere zuster hier ook had gezeten: Pensionaat Onze Lieve vrouw van Lourdes, Zusters van Liefde in Oerle (Veldhoven)

Verder over de afkomst van Van de Laar, schrijft Stan:

“De oudste bekenden van hen waren landbouwers te Woensel. In het begin van de 19e eeuw waren zij schoenmaker en leerlooier in Geldrop, alwaar op 2 oktober 1831 mijn grootvader Franciscus van de Laar geboren werd uit het 2e huwelijk van Hendrik van de Laar, en wel met Maria Elisabeth Colen uit Roermond. Hij trouwde op 2 oktober 1867 te Weert met de Weertse Francisca Maria Elisabeth Coumans; deze stamde van de Nederwetse Houtmolen en haar grootvader Peter had zich al voor 1808 te Weert gevestigd, waar hij van 1815-1820 een winkel en bakkerij had in het Zwaard aan de Markt 21. Zijn zoon Jan dreef daar een tabaksfabriek en hotel; van 1848-1855 was hij postmeester en rijtuigverhuurder op Roermond. Postmeester Coumans te Weert. Het was diens dochter Francisca, die met mijn grootvader Franciscus van de Laar trouwde. Deze vestigde zich te Weert als commissionair en caféhouder in Café Fanfare aan de Markt, het latere Vlaaihuis. Hij was ook van 1868 tot 1880 kastelein in de Sociëteit Amicitia die vanaf 1871 gevestigd was in het huidige pand Markt 9. Hij overleed in 1892 als manufacturier aan de Markt nr. 11 (alle huisnummers volgens het huidige systeem). Als kleermaker was hij specialist in mannenbroeken met een voor- en achterklep en noemde men hem “de bòksemaeker”. Zijn vrouw overleed in 1915. Zijn dochter, mijn moeder, Maria Francisca Helena, geboren in 1873, huwde in 1903 mijn vader Emmanuel Maria Joseph Smeets.”

Hier komen we bij de foto uit 1903 waar ik het eerder over had. Hij vervolgt: “Vaders ouders waren echter niet bij de bruiloft aanwezig. Oma Smeets vond waarschijnlijk een huwelijk van haar zoon met een winkeldochter beneden haar stand.“

Franciscus van de Laar

Wat valt er nog meer te vertellen over de afkomst van Frans van de Laar? Franciscus is zijn geboortenaam. Van de grootouders van Françoise is hij de enige die niet in Weert is geboren. Hij komt uit Geldrop, twee keer verder weg dan de straal van 15 km van eerdere immigranten.

Franciscus van de Laar komt op 2 oktober 1831 ter wereld, gelijk met zijn tweelingzus Allegonda. Het zijn de laatste geboorteaangiftes die hun vader Hendrik zal doen. Hij is 56 jaar en heeft nu van 12 kinderen in Geldrop aangifte gedaan, nooit eerder twee op één dag. De kinderen zijn afkomstig van twee verschillende moeders. De tweeling is de jongste van zeven kinderen uit het tweede huwelijk. De twee hebben zodoende redelijk oude ouders, ook al is hun moeder 13 jaar jonger dan vader Hendrik.

Hendrik van de Laar is afkomstig uit een familie van landbouwers uit Woensel. Hij is in 1775 geboren en daar als Henricus gedoopt. Woensel is tegenwoordig een stadsdeel van Eindhoven. Dan is het nog landelijk gebied met boerderijen. Hendrik is de oudste van negen kinderen. 

De vader van Hendrik is Joannes van de Laar. Hij is rond 1747 in Woensel geboren en bij zijn dood in 1814 doen een landbouwer en een schoenmaker aangifte van zijn overlijden. Op de akte staat: Lijmbeekstraat 253, in het ‘gehugt’ Woensel. Dat is nu op ongeveer 2 km afstand van het centrum van Eindhoven. Gezien de akte was Joannes niet onbekend met schoenmakers. Zijn zoon Hendrik heeft dan het vak al geleerd. Hij is een kilometer of acht naar het zuidoosten verhuisd. Een eerste stap in de richting van Weert. In Geldrop, een dorp met veel textielindustrie en nijverheid, gaat hij zijn ambt uitoefenen.

Hendrik van de Laar gaat als leerlooier en schoenmaker in Geldrop wonen. Hij trouwt daar in 1807 met Johanna Bax uit Heeze. In 1808 wordt hun eerste dochter geboren. In 1811, 1814 en 1817 volgen er nog drie dochters. In september 1819 wordt het vijfde kind geboren, eindelijk een zoon. Helaas wordt de jongen doodgeboren. Erger nog, want de moeder overlijdt twee dagen later. Ze is dan 41 jaar en 7 maanden oud.

Hendrik laat het er niet bij zitten. Vier maanden later, 29 januari 1820, trouwt Hendrik opnieuw in Geldrop met de 13 jaar jongere Maria Elisabeth Colen. In december van hetzelfde jaar nog wordt hun eerste zoon geboren. Hendrik is dan 45 jaar. Uiteindelijk zal dit echtpaar in Geldrop zeven kinderen krijgen, drie zonen en vier dochters. De laatste bevalling is in 1831 van een tweeling, een jongen en een meisje. De jongen is Franciscus van de Laar. Vader en moeder halen opgelucht adem dat het goed is gegaan, ze zijn met een leeftijd van 56 en 43 jaar ook niet de jongste meer.

Ook al ziet Frans van de Laar in Geldrop het levenslicht, de Brabantse tak is voor de helft afkomstig uit Limburg. Zijn moeder Maria Elisabeth Colen komt namelijk uit Roermond. Nu de kinderen aan het opgroeien zijn, verlangt ze naar het zuiden. Is het heimwee of iets anders? Zij zal de reden zijn dat ze naar Limburg verhuizen. Maria en Hendrik gaan met hun kinderen vermoedelijk in Sittard wonen. De oudste zoon trouwt in 1848 in Sittard. Vader en moeder zelf zullen later op gerespecteerde leeftijd in Sittard overlijden. Hendrik wordt bijna 90. Een broer en de tweelingzus van Frans trouwen en worden oud in Heythuysen, een dorp gelegen tussen Roermond en Weert. Frans zelf trouwt in Weert, dat tegenwoordig komend van het noorden toepasselijk ‘de poort van Limburg’ wordt genoemd. Op de kaart bezien ligt Weert halverwege Woensel en Roermond, de geboorteplaatsen van zijn ouders. Daar, in het middelpunt van de cirkel, is Franciscus terechtgekomen.

De kinderen uit het eerste huwelijk van Hendrik van de Laar en Johanna Bax zijn in Noord-Brabant gebleven. De dochters overlijden in Geldrop, Den Bosch en Tilburg.

De beroepen in de familie vertonen overeenkomsten. Tweelingzus Allegonda trouwt met een schoenmaker. Een schoonzus is modewerkster. Termen als leerlooier, atelier in kleding en mode, naaister en manufacturen kom ik tegen. Frans is kleermaker.

Op zijn 36e verjaardag trouwt Frans van de Laar in Weert met Francisca Maria Elisabeth Coumans. In 1869 wordt hun eerste dochter geboren, Elise, die later met Jean Lenaerts zou trouwen. Elise en Jean kregen zeven kinderen. Zes dochters en één zoon. De oudste is Françoise Lenaerts, mijn overgrootmoeder.

Het gezin Lenaerts

Het huwelijk van Joannes Hubertus (Jean) Lenaerts en Maria Francisca Elisabeth (Elise, Lies) van de Laar vindt plaats op 19 mei 1891 in Weert. Jean is een dag later jarig, hij is van 1862 en 7 jaar ouder dan Elise. Tussen 1892 en 1904 krijgen ze 7 kinderen. De eerste 5 zijn allemaal dochters, dan volgt een jongen en vervolgens nog een meisje.

Aangespoord door het bidprentje ga ik de familie Lenaerts verder uitpluizen. Ik vul de namen en de geboortedata aan van de zeven kinderen en zoek naar meer gegevens. Ik ken verder niemand van deze familie, behalve Françoise dan. In mijn familie heb ik nooit gehoord of er iemand contact met hen heeft gehad. Eerder heb ik wel een foto met vier zussen van Lenaerts in het archief van Weert gevonden. Ik wist niet wie erop stonden. Nu heb ik dankzij de achternamen van hun echtgenoten kunnen achterhalen wie het zijn. De huwelijken van de leden uit dit gezin heb ik allemaal gevonden. Alleen de vijfde dochter Liesje is niet getrouwd geweest. Zij is in 1922 op 22-jarige leeftijd overleden. Ik heb een overlijdensbericht van haar in de archieven van de krant gevonden. Daar staan de namen op van haar broer en zusters met hun echtgenoten, en ook plaatsnamen. Françoise woont dan in Nijmegen. In 1918-1919, in de tijd van de Spaanse griep, zijn mijn overgrootouders met hun drie kinderen vanuit Maastricht naar Nijmegen verhuisd.

In 2020 eist het coronavirus alle aandacht op. Door die crisis ben Ik ontslagen van mijn werk. Nu is er de tijd om aan mijn stamboom te werken. Françoise is de enige overgrootouder die ik in levende lijve gezien heb. De wereld is bezig met overleven. Onze voorouders hebben ook zware tijden gekend, tijden van ziektes dat ze bezig waren met overleven. De pest hebben ze doorstaan, aan de Spaanse griep zijn ze ontkomen. In tijden van WO1 waren al mijn 8 overgrootouders in de bloei van hun leven. Ze kregen hun kinderen en waren gezond. Natuurlijk waren er ook tijden van ziektes. De bof, mazelen of waterpokken en vaker nog werd er weer eens iemand geveld door de griep. In 2020 heerst de angst voor de dood door een vergelijkbaar virus. De normale griep is even uit beeld.

Wat wel in beeld komt is Annie Lenaerts, de jongste zus van Françoise. Op een site voor genealogen zie ik een foto van haar, alleen is ze hier niet zo jong meer. Ineens heb ik de gedachte dat zij op een familiefoto van Van Hoof staat. Ik zoek door mijn gescande albums en vind twee groepsfoto’s. Er staan 13 mensen op waaronder opa Henri met zijn ouders. Misschien dat een van de vrouwen de jongere zus van Françoise is. Moeilijk te vergelijken, want hier zijn ze veel jonger dan op de foto van de site. Ik neem contact op met het lid van deze site en stuur mijn foto’s door met de vraag of hij iets herkent. Door zijn stamboomgegevens denk ik dat hij naaste familie van haar is. Hij blijkt een neef van de man van de jongere zus te zijn. En inderdaad, hij bevestigt dat zijn oom en tante op de foto’s staan.

Hij stuurt me ook twee groepsfoto’s van de familie Lenaerts, die ik niet eerder heb gezien.

Dan ga ik de groepsfoto’s van mijn opa beter bekijken. Mijn vader had er het jaartal 1948 bijgeschreven. Maar Frans is in 1948 overleden en hier ziet hij er jonger uit. Ik vergelijk ze met andere foto’s en kom tot de conclusie dat het 1938 moet zijn. Ze behoren bij de foto’s van het 25-jarige huwelijk van Frans van Hoof en Françoise Lenaerts. De leden van familie Van Hoof herken ik wel. De onbekende mensen zouden wel eens van de familie Lenaerts kunnen zijn. 

Mijn volgende stap is dat ik de personen op de foto’s een nummer geef. De foto’s heb ik op facebook geplaatst in een groep over Weert; daarbij een lijst met nummers van namen die ik weet en een vraagteken voor de onbekende namen. Ik krijg enkele reactie van mensen die nog personen herkennen. Met hulp uit de groep ben ik zo de meeste namen te weten gekomen. Mijn vermoeden is juist, het zijn leden van de familie Lenaerts. De jongste zus en haar man worden nog eens herkend. Ook een andere zus met haar man zijn zeker. Haar enige broer staat er ook op. Twee vrouwen zijn nog een vraagteken, maar ik ben er haast zeker van dat zij de twee ontbrekende zussen zijn.

De twee foto’s van de familie Lenaerts die deze neef mij toestuurt, komen uit het archief van Weert. Deze zijn op het internet te vinden, alleen bij de foto’s staat een verkeerde achternaam. Daarom heb ik ze eerder niet gevond. Zonder zijn hulp had ik deze foto’s nooit gevonden. Een foto is uit 1910 met de 7 kinderen keurig op een rij, gerangschikt op leeftijd. De andere foto is van een paar jaar later met ook de ouders erbij. Met de nieuwe zoekterm vind ik nog meer foto’s. Nu weet ik te achterhalen wie wie is. Ik vergelijk de gezichten uit de verschillende foto’s en maak uitsneden. De dochters heb ik kunnen onderscheiden door mijn stamboomgegevens te vergelijken met de 7 kinderen gerangschikt op leeftijd. Zelfs van een foto in het gangetje naast de winkel van de Langstraat met een militair en een dame te paard, herken ik als een zus.

De kinderen van Joannes Hubertus Lenaerts en Maria Francisca Elisabeth van de Laar zijn allemaal geboren in Weert. De oudste is mijn overgrootmoeder.

05-09-1892: Anna Petronella Francisca (Françoise) Lenaerts 

05-03-1894 : Maria Anna Henrica Josephina (Mia) Lenaerts 

02-11-1895:  Francisca Hubertina Jacqueline (Jacqueline) Lenaerts 

02-10-1897:  Catharina Joanna Maria (Toos) Lenaerts 

06-08-1900:  Elisabeth Joanna Francisca (Liesje) Lenaerts 

03-03-1902:  Petrus Mathias Henricus Carolus (Pierre) Lenaerts 

11-10-1904:  Johanna Emma Elisabeth (Annie) Lenaerts 

Joannes Hubertus (Jean) Lenaerts

Maria Francisca Elisabeth (Elise) van de Laar

Anna Petronella Francisca (Françoise) Lenaerts

Nawoord

Dit was het tweede hoofdstuk van mogelijk in de toekomst een boek waar mijn acht overgrootouders centraal staan.

Hoofdstuk 1 t/m 4 zijn de grootouders van mijn vader met: 1 vader van opa, 2 moeder van opa, 3 vader van oma, 4 moeder van oma.

Hoofdstuk 5 t/m 8 zijn de grootouders van mijn moeder met: 5 vader van opa, 6 moeder van opa, 7 vader van oma, 8 moeder van oma.

Niet geheel logisch ben ik met hoofdstuk 2 van Lenaerts begonnen. Hoofdstuk 3 is inmiddels ook klaar.

Ik verzamel ook de namen van de nakomelingen in mijn stamboomprogramma. Als u die met mij wilt delen, graag, dan kan ik de familie aanvullen.

Ook andere reacties, opmerkingen of aanvullingen zijn zeker welkom op onderstaand mailadres.

Met vriendelijke groet,

Harrie van Hoof