27-04-2020
24-04-2020
Eindhovens Trots
Nu is mijn keuze een gedicht van mijn vader: Eindhovens Trots. Geschreven in 2006 en ik verbind de zinnen met het heden. Trots nu in de hemel Eindhoven is geprezen. De keuze is bekend. Nu er geen voetbal is. Nu er geen festivals zijn. Nu Guus Meeuwis niet te horen is in het PSV-stadion, en ook niet in de Effenaar of het stamcafé. Nu Dutch Design Week ook al is geflipt. Eindhovens Trots: er wordt niet meer gestemd. Trots zijn wij op PSV.
Trots zijn wij ook op de mooie Genneper Parken, waar stad en natuur in elkaar vloeien. Nu vooral, waar we nog mogen wandelen, maar niet mogen sporten. Het welige gras… Als straks het balletje weer gaat rollen dan zijn wij het meest trots op PSV.
16-04-2020
Gelukkig is het bovenstaande gedicht van een paar jaar geleden, toen er een verstandskies werd getrokken. Later werd er een kroon (corona) geplaatst, maar die sneuvelde weer toen de naburige kies getrokken moest worden.
Je zal nu maar kiespijn hebben. Toch maar even wachten met de tandarts in deze coronatijd, waar we het gevoel hebben alles te verliezen. Een fantoompijn van het verlaten zijn door een verstandskies.
Kiespijn staat samen met De Tongelreep in het boekje: "De mooiste gedichten van 2019". Deze twee gedichten heb ik begin dit jaar, toen het nog kon, voorgedragen bij de Poëzieclub Eindhoven.
Hier te zien een collage voor het gedicht:
De grens bij Luyksgestel afgesloten