Mijn hart

Mijn hart is vol van ween

Toen ik jou zag treuren

De smart is ruw en gemeen

Dat het nou moest gebeuren

Mijn hart had het zwaar te verduren

Daar ik besefte dat ik ook een vader was

En jou zo zag treuren

omdat een vader er niet meer was

Ook wij zijn nu deel van het leven

Een generatie van jonge jaren

is vervlogen

Wat wij dachten wat ver weg was

is gekomen

Wat nu blijft is de herinnering

die helder in het geheugen staat

met eigen beelden van verandering

omdat het leven nu eenmaal verder gaat

Harrie van Hoof

Gedicht geschreven 01-10-2004