Marathon Eindhoven 2002

13-10-2002

Eindhoven heeft er zin in. Het deelnemersveld voor de halve en hele marathon is groter dan ooit. De organisatie is enigszins teleurgesteld door het gebrek aan toplopers en het uitblijven van toptijden. De recreanten en het publiek vermaken zich opperbest. Het had een haartje gescheeld of de marathon was afgelast door de gevolgen van een brand met daarbij het vrijkomen van asbest. Gelukkig stond er weinig wind en werd het parcours gevrijwaard van de longbedreigende kankerdeeltjes. De roet werd niet in het eten gegooid. Een ander roetdeeltje was Prins Claus die een paar dagen eerder was overleden, versleten longen hadden de laatste adem uitgeblazen. Twijfel bestond er over het laten doorgaan van het festijn in moeilijke dagen van koninklijke rouw. Toepasselijk genoeg hebben de adembenemende factoren geen strobreed in de weg gelegd, en het plezier van duizenden mensen niet kunnen vergallen. Ook al hadden het velen, na veel afgelegde kilometers, moeilijk met hun adem was dit enkel te wijten aan hun inspanningen. Een mooie herdenking aan het leven dat voortbeweegt. Het leven gaat door met zweten en tranen. Tranen van vermoeidheid en geluk. Uit respect hebben velen met zuurstofschuld gelopen.