Als Kerstman ogen vol verwachting ziet
lonkend naar boom van rood en groen
dan voelt hij een groot en stil verdriet
dat hij niet meer voor jullie kan doen.
Ziet ze toch liggen die paar presentjes.
Neen, de Kerstman is geen Sinterklaas.
Wat hem ontbreekt zijn de nodige centjes.
Maar het is niet anders. Helaas! Helaas!
Neen, als ik alles zo overzie
bekruipt me een gevoel van melancholie.
Is dit het feest van licht? Zeg luister’s:
Ik tuur alleen in zwarte duisternis.
Ik wil ogen zien vol trotse gloed
en een wang waarop een rollende traan
mij zegt: paps, je hebt het goed gedaan.
zodat ik van geluk huilen moet.
Dan pas misschien zie ik het licht,
nu kost het me moeite en pijn.
Dan pas misschien een beter gedicht,
nu is het maar een broze rijm.
Ik houd van jullie met heel mijn hart!
Frans van Hoof