Mijn lichaam was
niet meer
wat het was.
Het deed zeer
als was het van was,
bleek en teer
gevoelig dat het was.
Het leed ongeveer
als was
het een gebroken veer
of als was
het een etterzweer,
een broeikas,
een rotte peer
die gekwetst was.
Het winterweer
bleek een moeras,
een atmosfeer
vol uitwas
waartegen de afweer
niet bestand was,
de beschermheer
de wax was
gegaan, rechtsomkeer.
Week als het was
leek het meer
op gebarsten glas,
broos en teer
als een spriet gras,
geknakt en hoezeer
gevoelig dat ook was
stond deze alweer
ras en al was
de ommekeer
van trage pas
het duurde eeuwen eer
ik beter was.
De aangeslagen heer
genas
en voelde weer
zoals het was
met één verschil meer:
een kras
Harrie van Hoof
Foto Har (18-05-2016)