Uit de diepte van mijn kern
put ik uit mijn centrale zijn
in de mijn waar mijn gedachten zijn
komt mijn zijn tot de kern
In de schachten van de mijn
ben ik alleen met mijn eigen ik
in de diepte van het zijn ben ik
in gedachten die van mijn zijn
Mijn woorden zitten opgesloten in steen
en dichtbij beitel ik er omheen
in de spelonken van mijn bestaan
waar mijn hamer nog kan slaan
In de diepte van mijn mijn
zit ik opgeborgen in mijn ik
als ik het overtollige wegtik
dan blijf ik over in mijn zijn
Van de schil ontdaan ben ik
als een beeld gehouwen uit steen
ben ik het merg uit het been
daar in de mijn daar ben ik
Harrie van Hoof
Foto Har (09-03-2019)