Ik ben als kiespijn
ze kunnen me missen
al is het gissen
hoe het zal zijn
Met het verloren verstand
de holte in mijn mond
waar een kies stond
de achterste tand
Waar een leegte is
die verlost van pijn
niet meer lijkt te zijn
daar is een gemis
Een besef van verlies
als een fantoompijn
van het verlaten zijn
door een verstandskies
Harrie van Hoof
Foto Har (04-03-2014)
16-04-2020
Gelukkig is het bovenstaande gedicht van een paar jaar geleden, toen er een verstandskies werd getrokken. Later werd er een kroon (corona) geplaatst, maar die sneuvelde weer toen de naburige kies getrokken moest worden.
Je zal nu maar kiespijn hebben. Toch maar even wachten met de tandarts in deze coronatijd, waar we het gevoel hebben alles te verliezen. Een fantoompijn van het verlaten zijn door een verstandskies.
Kiespijn staat samen met De Tongelreep in het boekje: "De mooiste gedichten van 2019". Deze twee gedichten heb ik begin dit jaar, toen het nog kon, voorgedragen bij de Poëzieclub Eindhoven.
21-04-2016
Het leven past in een holle kies.
Als je honger hebt is een boterham niets.
Een glaasje bier dat vertelt nog iets.
Van een kroon die de wortel verliet.
Kanaalbehandelingen zijn voor niets gebleken.
Ontstekingen zijn achtergebleven.
Het is niet gezond, een rottingsgeur in de mond.
Ooit was daar een verstandskies niet gezond.
Ontwricht de kaak toen de tandarts hem eruit trok.
Maar de zenuw is weg, de pijn is niet meer.
Het zijn de herinneringen die knagen.
De leegte, het verstand dat weg is.
Een vulling, is dat de oplossing?
Waar is mijn verstandskies?