Op de grens van bos en stad
Tussen Floraplein en Leenderbos
Langs snelweg en Schuttersbosch
Lag al jaren een bospad
Hier kwamen stedelingen naar buiten
Om van de rust te genieten
En daar hun honden uitlieten
Waar ze de vogels hoorden fluiten
Het pad was als een poort
Voor iedereen open
Om naar het bos te lopen
Vrij en ongestoord
Onaangekondigd was de toegang dicht
Zag men verbouwereerd en verbaasd
Er was een heus hekwerk geplaatst
Het was geen gezicht
Het was de macht van één man
Die grond had gekocht van een koning
Voor een grotere tuin aan zijn woning
En niet dacht aan alleman
Wat was dit voor onzin
Boos bleven omwoners voor het hek staan
Er was zoveel onrecht aangedaan
Het enige wat nu rest is een kort geding
Harrie van Hoof
Foto Har (08-02-2003)
08-02-2003
Van de een op de andere dag was er een hek geplaatst. De toegang naar het openbare bos was verbroken. Een pad wat al decennia toegankelijk was voor iedereen, was plotsklaps afgesloten door een hekwerk. Een particulier had hier een stuk grond gekocht en het meteen afgebakend.Het veroorzaakte heel wat ophef onder de buurtbewoners, men was boos over het onrecht dat hen aangedaan was. Koppen in de krant en men ging een kortgeding aanspannen. Over het kort geding heb ik niets meer vernomen, maar de mensen kwamen nu wel nader tot elkaar. "Is dit nu het bewuste hek" sprak men. Na enkele dagen was het hek totaal vernield en betraden de mensen weer het vertrouwde pad.
23-08-2019
Onverwacht een weg afgesloten bij Schuttersbosch.
Warme vrijdagochtend, een ronde hardgelopen op de Stratumse Heide. Op de terugweg kan ik ineens niet verder op mijn vertrouwde bospad. Ze zijn met bulldozers bezig door het bos een riolering aan te leggen. Anders had ik het laatste stuk nog doorgerend. Nu wandel ik eerst aan de zijkant door het bos bij de snelweg, door spinnenwebben en bramenstruiken, maar ik kan er niet door. Er staat een hek, waarna ik terug wandel en via een omweg aan de andere kant van het obstakel weer op het pad kom. Onverwacht de weg afgesloten, het doet me denken aan mijn gedicht: Het hek