275 Amour perdu

AMOUR PERDU

Ik krijg geen liefdesbrieven meer

die tijd is ver voltooid verleden.

In mijn droef en eenzaam heden

staar ik met een lege blik

naar een even lege bus

die door bodes is vergeten

- ach, u mag het rustig weten -,

vol van weemoed, met een snik.

Slechts éen ansicht kreeg ik nog,

ik bewaar hem nu al jaren,

breng mijn wanhoop tot bedaren

met die laatste minnegroet.

‘Lieve Bennie,’ lees ik dan

- het ding is niet aan mij geschreven,

fout bezorgd - ‘ik stuur je even

duizend xx, lief en zoet’.

Weer begeerd te kunnen zijn,

ach, het was me meer dan wat waard.

Een verdwaalsel dat me smart spaart.

Ik bewaar het als een schatkaart.

© Vin 2021