64 Vals alarm

VALS ALARM

De brandweer rukte flitsend uit,

met gillende sirene en

een oorverdovend giergeluid

van banden in de bocht.

Ze spoedde zich naar Turfstraat 8,

alwaar het vuur gemeld was, om

- met ijver en vereende kracht -

te doen wat ze vermocht.

Bijzonder snel ter plaatse,

dacht menigeen: ach, laat ze,

een fik in een glas water,

meer is ‘t eig’lijk niet.

Hoewel de vlammen laaiden,

verderf en onheil zaaiden,

was dit geen zaak waarvoor men

een blusserskorps ontbiedt.

Doch slangen werden afgerold,

door stoergehelmde mannen werd

bedrijvig heen en weer gehold,

de lichten zwaaiden blauw.

Bevelen werden rondgebruld,

tot groot vermaak der volksdrom, want

men dacht: heb nou maar wat geduld,

het luistert niet zo nauw.

En zie: eenieder staarde,

daar plots het vuur bedaarde,

nog vóor het spuiten was er

al niets meer aan de hand.

Twaalf brandweerlieden keken,

terwijl de vlammen weken,

verbijsterd naar hun eerste

zichzelf uitslaande brand.

© Vin 2006