173 Demonstratiemodel

DEMONSTRATIEMODEL

Op zoek naar nieuwe trucs

- ik goochel bij professie -

doorkruiste ik de steegjes van de Flessentrekkersgracht.

M’n stokje was kaduuk,

m’n act, wel…, likmevessie,

dus werd het tijd voor inkoop, naar ik dacht.

Ik kuierde van nerinkje naar winkeltje,

doch vond niet echt iets fraais, spectaculairs,

totdat mijn blik door toch éen etalage werd gevangen -

nog preciezer: door een stukje meubilair.

De truc was oud, voor mij totaal onbruikbaar,

maar bracht me niettemin op een idee,

en wel dat van een fraaie assistente,

want vóor me lag, zo fris als prille lente,

een jonge etalageresidente

compleet met houtbewerkingssupplementen

te pronken in een kist ( deel 1 en 2 ).

Háar moest en zou ik hebben,

dat stond voor mij prompt vast,

dus stapte ik naar binnen.

Het leek mij wel gepast

haar int’ressanter arbeid aan te bieden

dan gans de dag te liggen achter’t glas.

Eens zien of haar contract bij deze venter van illusies

op slinkse wijze weg te gooch’len was!

Ik sprak de koopman aan,

verzocht hem om een onderhoud

- heel vriend’lijk - met de dame in het toonraam - liefst privé,

doch daar wilde dit sujet, hoe ik ook aandrong, niets van weten.

‘Geflikflooi met dat meissie?’, nee, dat kon ik mooi vergeten.

De truc proberen, dát was het idee.

En of ze los te koop was, nee, dat moest ik netzomin vragen.

Ter demonstratie lag ze daar,

een soort van uittestexemplaar,

dus enkel en allenig maar

ter inzagen.

© Vin 2013