DRESS CODE
“Fred, je valt wat uit de toon hier”,
zei Sharona tot haar man
met een knikje naar de overige gasten
die in avondkleed en smoking
paradeerden vol elan,
een tafereel waar beiden niet zo goed in pasten.
Ach, haar korte bloemenjurkje
viel misschien dan nog wel mee,
maar de outfit van haar gade liet te wensen.
Reuze blits hoor, voor de partytent,
de disco, het café -
níet voor een feestje van zijn baas met dít soort mensen.
Het was gênant hoe al die sjieke types staarden
naar zijn navel en naar alles daaromheen.
Goed, Fred behoorde tot de rijkelijk behaarden,
en wekte algemeen verbazing -
of zelfs walging, naar het scheen.
Verdraaid! Daar had je’t al, een deftige livreiknecht
kwam met afgemeten passen op ze af.
“Mijnheer, Uw kledingkeus bevalt niet enkel míj slecht,
geen der genodigden zag ooit
iets dat zo smaakloos aanstoot gaf.
Ik moet U vriendelijk verzoeken dit gezelschap te verlaten.
Kies een volgend keer een netter hemd en niet iets zo obsceens.
Als ik zo vrij mag zijn: Uw apenpak is prachtig - voor primaten.”
Daar was Fred het echter roerend mee oneens.
Met een dierlijk gromgeluid
trok hij kwaad zijn shirtje uit,
waarmee heel zijn harig torso
plots in volle pracht verscheen,
nog onsmakelijker nu
zij het taamlijk déjà vu,
hooguit zag men pens en kwabben
nog wat beter dan voorheen.
Zie, dat kaartje was nu handig.
Niet verwijderd, heel verstandig!
Triomfant’lijk hield hij’t prijsje
in zijn dikke vuist geklemd.
“Hierzo! Kap maar rap met zeuren!
Speciaal voor dit gebeuren
aangeschaft, gloednieuw en passend.
Kijk, hier staat ‘t vet: net hemd!”
© Vin 2006