KORTE ONDERBREKING
De geest’lijke had wat vertraging -
voor de eega in spé niet zo’n punt;
hij zat pontificaal tussen stoofvlees, salades,
tortilla’s en loempia, sushi, dolmades,
en vulde zich vrolijk met spijzen,
schaal na schaal ruimde vlotjes het veld.
Ach, de catering wás er, dát telt,
en veel lolliger nog dan zo’n huuwlijk,
dat is eten zoveel je maar kunt!
Dus bitterbal, taco, pasteitjes, pâté -
voor hem mocht het duren, hij zat er niet mee.
Zijn bruid mocht dan flink in paniek zijn
- die kreeg nog geen druif door haar keel -,
die paar uurtjes uitstel, hem deed ‘t niet veel,
en hij at ook probleemloos voor twée!
Hé, daar zou je hem hebben, de zegenverlener!
Dan werd de klus toch nog geklaard!
En zowaar - dat ging rap zeg! -, slechts iet of wat later
kon hij haast alweer weg bij die preevlende pater.
De vraag die nog restte - het ‘Wilt u’ -,
heel gewiekst tot het einde bewaard,
beaamde hij haastig, volmondig
met “Hmw, bmwest hoorw”,
en sneed reeds de taart.
© Vin 2008