111 Opgave 69

OPGAVE 69

Héel lollig hoor, zo’n fijne portie strafwerk!

De ouwe gaat te ver, mijn maat is vol!

Hij mag me overduid’lijk voor geen meter.

Híj als vanouds een slecht humeur,

en ík betaal de tol!

Maar éen minuut te laat was ik, vanmorgen,

twee úur al zit ik zwetend af te zien.

Geen duimbreed gaf hij toe, dat stuk verstoffing,

excuses niet aanvaard,

geen calculator bovendien.

Een hoogstbejaarde eenheid,

een mijlenlange lijst

van cijfers om’t fossiel mee te bewerken.

Straks zit ik hier tot morgen!

Al schreeuw ik moord en brand,

ik vraag me af of iemand ‘t zou merken.

Ik ga nog eens zíjn wortels trekken,

reken daar maar op!

Dit red ik nevernooitnie,

zelfs al ploeter ik non-stop!

Met afstand is hij’t meest antiek

van heel de leraarkliek.

Ik tel mezelf een breuk

op zijn verlopen ritmetiek!

Ik hoop dat men me vindt hier,

voor ik afsterf van verveling.

De opdracht van die man, dat is hij zélf:

een ellendeling!

© Vin 2007