239 Voor de duivel!

VOOR DE DUIVEL!

Het resterend aantal dagen

van mijn leven, dat is gissen.

‘T is een immer slinkend nummer,

dat is zeker, dat staat vast.

En het einde van dat leven

zal de dood zijn, een gewisse,

een verlossende verlichting

van mijn zware aardse last.

Maar wat dan? Reïncarneren?

Lijkt me niet zo’n beste optie

Nog eens heel die kruisweg over,

daar bedank ik - dank u! - voor.

Karma. Reeks van wederkeren -

waar ik ernstig tegen opzie.

Doch de tijd tikt ondertussen onverbid’lijk krimpend door…

Eeuwig toeven bij de Schepper

(paradijs en zo, u weet wel),

lijkt me snel te gaan vervelen,

trekt me in’t geheel niet aan.

Tja, er zijn dus meerd’re kansen

(waar ik zombieschap bij meetel)

op een voortgezet, zelfs eindeloos bestaan.

Eén der vragen luidt dus nu: zal ik gaan hemelen?

Maar wat dat betreft ben’k goed op m’n gemak;

Loof de duvel, en hij mint je.

Potvolzwavel! Ik bevind me

zonder twijfel op een infernale trip, een hellend vlak.

© Vin 2018