244 Ontroerend goed

ONTROEREND GOED

Daar heb ik me zojuist toch weer een kunstje aangeleerd,

een list om op gewicht te kunnen blijven.

De werkgroep tegen zwaar te zware lijven

heeft een foldertje met tips gemaakt. Ik vind ‘t niet verkeerd!

Nog vóor ik werk’lijk wakker ben, des morgens bij’t ontbijt

- een volle pot met koffie en een broodje -,

daar maak ik van het lijnen reeds een zootje,

en raak ik mijn balans, mijn juiste suikerspiegel kwijt.

Een klontje, nóg een klontje, nóg een klontje, ach, nog éen,

en vóor’k het weet - en helder zie te denken -,

zit ik al stevig koolhydraat te tanken,

negeer ik stug het ‘let op wat u drinkt en wat u eet’.

De nieuwe tip, edoch, van deze werkgroep is briljant.

De zaak kan worden rechtgezet, heel simpeltjes zelfs, want

geen mens hoeft zich met zoet te overvoeren;

al draaiend met een lepeltje wordt koffie snel een bom

van massa’s calorieën, maar… dat keert men mak’lijk om

door de richting van de draai te inverteren.

U gelooft het niet? U moet het eens proberen!

Ik laat me, hoe dan ook, mijn slanke lijn niet meer vermoeren;

die klontjes vallen zó weer te ontroeren!