Bericht crewInísh, 2013-01, Whangarei, Nieuw-zeeland.

December 2012 – 15 januari 2013, Whangarei, Nieuw Zeeland. Als dit (geen vaar-)bericht begint, is het al weer twee dagen 2013 in Nieuw Zeeland. Mijn uitstapje naar Nederland zit er op, het is fijn om weer bij Josien te zijn, maar ik moet ook nog afkicken van de (klein)kinderen, familie, vrienden, koor en de Hollandse sfeer.

Bovendien ben ik een aantal dagen grieperig en verkouden, weer een jetlag?

In de haven van Whangarei is het rustig. De “locals” zijn allemaal met vakantie dus veel jachten zijn vertrokken. De hele dag flaneren dagjesmensen langs de kade en de meeste bedrijven en winkels zijn gesloten. Alleen supermarkten, horeca en toeristenwinkeltjes zijn open. Alle reparaties en vernieuwingen aan Inísh moeten we dus even uitstellen. We willen ook via “Cars for Cruisers” een oude auto kopen, die we dan aan het eind van onze periode hier weer kunnen terug verkopen (indien nodig) met een beetje verlies, voordeliger dan huren! Maar ook dat moet even wachten tot volgende week. 

Dus wandelen we wat, kletsen we wat met andere zeilers, samen met Frank van het Noorse jacht Frida (kennen we sinds Huahine) gaan we een dagje naar de Schotse Highlandgames (jawel, in NZ). We genieten vooral van de pipers, fiddlers en volksdansers. En van de gezellige onder-mekaar-sfeer, die je overal in NZ aantreft, dat is beter dan in Holland!

. . . schitterend uitzicht op Whangarei, Hatea-rivier(monding) en de oceaan.

Ook moeten er op 9 januari weer foto’s van Josien ’s borst worden gemaakt, omdat het steeds roder en dikker wordt rond de oude operatieplek, het is waarschijnlijk geen kanker maar wat dan wel? Daar wordt nu serieus naar gekeken in Whangarei en parallel ook in Auckland. Volgende week (15/1) hopelijk nader bericht. ’s Avonds ga ik naar “the Hobbit” in 3D, leuk om al die NZ-opnamen te zien nu ik het landschap hier ken. Verder vind ik het meer van hetzelfde van “Lord of the Rings”, mooi dus, met wel weer onevenredig veel geweld. We kopen een nieuwe dinghy, niet de dure hypalon (materiaal dat UV-bestendig is) die we in gedachten hadden, maar een goedkopie uit Korea, die hopelijk meegaat tot het eind van onze tocht, voor een kwart van de prijs van die andere, mèt opblaasbodem.

We worden uitgenodigd door Peter en Mariana van de cat Follower II, oorspronkelijk uit Zuid-Afrika, die we voor het eerst in Curaçao hebben ontmoet en die hier tijdelijk wonen, boven op een heuveltop in een houten boerderijtje met schitterend uitzicht op een “Hobbiton (Shire)”-landschap. Ze hebben nu al interesse om straks onze Honda over te nemen.

Met Frank spreken we af dat we begin april met onze twee schepen samen de kant op gaan, kunnen we elkaar helpen èn het is gezelliger, gedeelde smart zogezegd.

Donderdag de 9e vertrekken we om 10 uur voor een lange wandeling van Town Basin naar de Whangarei Falls, de wandeling langs de rivier hadden we deels al gedaan, maar is opnieuw mooi.

De watervallen zijn prachtig, veel mooier dan je zou verwachten van zo’n miezerig riviertje. En waar we eerst terug wilden liften, besluiten we om ook de terugtocht te voet te doen. We ontdekken een reus van een Kauri-boom, een hier beschermde boomsoort, ze doen er tientallen eeuwen over om echt groot te groeien, maar kunnen dan ook een omtrek van meer dan tien meter halen. En om half vier ’s middags roeien we weer eens moe maar voldaan, met de oude dinghy nog, terug naar Inísh.

In het weekend rijden we met onze CRV naar de kust, met de bedoeling daar ook een mooie wandeling te maken, maar Josien heeft teveel last van haar voeten, dus beperken we ons tot de autotocht, die ook de moeite waard is.

Maandag de 14e krijgen we uitslag van de borstfoto’s. Behalve de constatering dat er zwelling is, kunnen ze niets vinden. Geen kanker dus gelukkig, maar ook geen uitsluitsel wat er dan wél zit, onbevredigend. Over een jaar weer laten onderzoeken. ’s Avonds kijken we in het plaatselijke Movie Theatre naar “Life of Pi” in 3D, een prachtige film, die het boek recht doet, en zeer de moeite waard is om driedimensionaal te zien.

We wachten nog op formulieren om onze visa te verlengen tot mei en dan gaan we met de auto erop uit.