Vaarbericht Inísh 2011-11, Curaçao.

Donderdag 16-06-11 – donderdag 30-06-11 Spaanse Water, Curaçao. Ja, we liggen nog steeds op het Spaanse Water, want de radar is nog niet gerepareerd, en we hebben besloten te blijven tot ‘ie het weer doet, indachtig de ellende met onze vorige radar (zie vaarberichten juni-juli 2010). We zouden kunnen doorvaren naar Panama, maar mijn Spaans is te rudimentair en hier kennen we de mensen inmiddels. We komen met al die vertraging op Trinidad en hier wel in de problemen ten aanzien van het orkaanseizoen in de Pacific.

Ik hou het verder maar kort deze keer. Driemaal heeft Johan Candelaria van Radio Holland in onze mast gestaan, helaas nog zonder succes.

We hebben drie dagen een autootje gehuurd, waarmee het eiland hebben verkend, we vonden het Nationaal Park van Curaçao minder mooi dan dat van Bonaire, maar verder is het een mooi en gezellig eiland met Willemstad als historische parel, waar je wel weer wordt herinnerd aan ons minder fraaie verleden ten aanzien van slavernij en onderdrukking. Ook in deze tijd schijnen rijke Hollanders veel grond in te pikken om kastelen van huizen en resorts op te bouwen. Ook strand en baaitjes, die dan meteen privé worden verklaard, maar waar wel de mensen die weinig hebben voor ze mogen komen werken. We hebben het Maritiem Museum bezocht, waar vooral de geschiedenis van de “relatie” tussen Curaçao en Nederland, met name de West-Indische Compagnie, mooi in beeld is gebracht. Was zeer de moeite waard, ook door de vriendelijke gastvrouw.

Er is ook een oud Hollands verdedigingswerk dat we bezichtigden. Toen we langs het strand terugliepen waren de Curaçaoënaars lekker aan het bbq’en, met stukken leguaan op het vuur, moet naar kip smaken, maar Josien vond het niet zo appetijtelijk, geloof ik, en zielig voor de leguanen.

Op 27 juni, mijn 64e verjaardag, zijn we aan boord gebleven om alle mailtjes, sms’jes en telefoontjes te ontvangen en beantwoorden. Altijd fijn om weer even contact met het thuisfront te hebben. Het eerste telefoontje kwam al om 4 uur ’s morgens, want Peter was het tijdverschil vergeten. En ik ben pas om 06:30 uur geboren, was dus nog niet jarig. Vooral het skypen met de kinderen en kleindochter Sara was natuurlijk hoogtepunt van de dag! Wat wou ik toen dat ik mezelf even kon doorstralen naar Amsterdam! 

Op diezelfde dag kwam een klein stalen jacht op zeil binnen, de Barracuda, met thuishaven Harlingen en ankerde vlak achter ons, waarna ik al snel mijn naam hoorde roepen. Bleek een vriend van Joost te zijn, Laslo, met een Londense opstapper, Oliver, die ook aan het zeezwerven zijn. Kleine wereld die zeilerswereld. Verder hebben we onze tijd besteed aan bootonderhoud, het vervangen van de laatste (lekkende) Marokkaanse dieselcan voor een Canadese, het maken van een houten vloertje in de dinghy, het aanpassen van de kledingnetten in de voorpunt, het wegwerken van de laatste stookolievlekken (zie vaarbericht 10), het schoonschrapen van het onderwaterschip van aangroei, internetten en boeken. Veel gelezen, nieuwe boeken gekocht (waaronder de nieuwe A.S. Byatt), boeken geruild met andere zeilers, contacten met andere zeilers tijdens busreizen en happy hours. De Bodyguard (ontmoet in Spanje, Canaries en Suriname) is aangekomen op Bonaire, komt binnenkort hierheen. En vanmiddag brengen we een tegenbezoekje aan Gerrit en Tineke Harms uit ons vorige bericht.