Vaarbericht Inísh 2011-12, Curaçao.
Vrijdag 01-07-11 – zaterdag 16-07-11 Spaanse Water, Curaçao. Ja, we liggen nog steeds op het Spaanse Water, want de radar is nòòg niet gerepareerd, màààrr . . . er ligt inmiddels een nieuwe dome (antenne) bij Radio Holland Curaçao, alleen doen ze nu moeilijk over voorrijkosten. Jullie horen er nog over. Het is inmiddels te laat geworden om voor het orkaanseizoen in de Zuidelijke Pacific (december-februari) naar Nieuw-Zeeland te zeilen, dus we zullen ons vaarplan moeten aanpassen. Eerst maar eens de radar klaar en dan gaan we nieuwe plannen maken.
Bovendien zit er een bult op m’n elleboog die operatief moet worden verwijderd, waarschijnlijk a.s. woensdag poliklinisch door de allercharmantste en beste orthopeed van de Carib naar ik hoor, dr. Paul de Windt. We hebben gisteren wel van 12:15 tot 16:30 in z’n wachtgang moeten zitten, terwijl in het volle zicht allerlei patiënten van allerlei ras met allerlei klachten werden geholpen in de aangrenzende open ruimte met vier behandeltafels waartussen de doctor heen en weer switchte. Intussen moest hij ook nog operaties doen in het ziekenhuis en vond hij tijd om ons te vertellen dat hij ondanks een geamputeerd been nog (aangepast) zeilt en meedoet aan reddingsoperaties vanuit een helikopter! Voorwaar een bijzondere man.
De Bodyguard is inmiddels aangekomen op Curaçao en ligt naast ons. Dennis en Ank zijn al een avondje (voor het eerst) bij ons op bezoek geweest en morgenavond gaan we bij hun klaverjassen. Ook met Gerrit en Tineke hebben we weer contact na hun bezoek aan Colombia, volgende week gaan we een dagje met ze op stap op het eiland.
Vanavond gaan we bbq’en met onze andere buren, Brigit en Georg van de Lisbeth II, die kennen sinds Bonaire en met Laslo en z’n twee opstappers (zie vorig bericht).
En we raken steeds meer ingeburgerd in het zeilersgemeenschapje hier. Iedere ochtend is er om 07:45 uur een “cruisersnet” op de marifoon, waar in een kwartier melding wordt gemaakt van nieuw aangekomenen, vertrekkers, weerbericht, benodigde hulp, evenementen en te verhandelen spullen.
Iedere dag is er om 10 uur een gratis bus naar de supermarkt waar we elkaar steeds tegenkomen en op dinsdag- en vrijdagavond is happy hour, in theorie van 17-18, in de praktijk tot ’s avonds laat. Maar wij zijn niet van die kroegtijgers, dus een uurtje volstaat. We hebben een aantal videofilms gedownload van een medezeiler, dus kijken we af en toe een filmpje op de laptop. Al met al zullen we ons straks moeten losscheuren van het “dorp” Spaanse Water, hoewel, ik heb wel weer eens erg veel zin in een zeiltochie!
En hoera voor internet, onze dagelijkse link met familie, vrienden en alle zakelijke beslommeringen.
Wordt vervolgd.