Vaarbericht Inísh 2012-01, Colon, Panama.

Vrijdag 13-01-12, Shelter Bay Marina, Colon, Panama. In ons laatste bericht van 2011 meldden we dat Josien aan boord bleef en ik naar Nederland vertrok. Inmiddels ben ik alweer bijna een week aan boord van Inísh in Shelter Bay marina. Na ruim een maand in Nederland. 

Mijn kleinzoon David Maurits (ze noemen hem Maus, naar zijn Indische overgrootvader) liet twee weken op zich wachten, zodat ik mijn terugvlucht nog moest overboeken. Maar uiteindelijk kwam hij dan toch, een lief, rustig jongetje, waar het heel goed mee gaat. Vorige week vrijdag trok ik om 07:15 de deur van de Melknapsteeg achter me dicht en na een voorspoedige vlucht was ik om 20 uur Panamatijd weer aan boord. De reis heeft 19 uur geduurd. 

Voor Josien duurden de ruim vier weken wel lang, het was een teleurstelling dat we de jaarwisseling gescheiden moesten doorbrengen.

Inmiddels zijn we weer aan elkaar gewend en druk bezig met de voorbereidingen voor de kanaaltransit. Dat heeft nogal wat voeten in aarde: het schip is opgemeten, de opmeter moest nog bellen met z'n baas om te informeren of een helmstok wel was toegestaan in het kanaal (!). En we kregen te horen dat we nog een chemisch toilet moeten regelen omdat we geen vuilwatertank hebben. Dat was een nieuwe voor ons, dus twee shopping malls afgestruind voor zo’n plastic poepdoos, gelukkig gevonden in een klein winkeltje voor visgerei en wat bootspullen. We moeten drie “linehandlers” regelen (naast Josien nog drie mensen die lijnen vasthouden in de sluizen), er moeten acht zware fenders en vier lange landvasten aan boord komen, zaken die je hier kunt huren. Maandag horen we wanneer uur U is, dinsdag 17 en woensdag 18 januari gaan we het kanaal door. Dan komt er ook nog een pilot aan boord die ons letterlijk door het kanaal moet loodsen.

Josien heeft vandaag ook haar bloed laten nakijken i.v.m. de reuma (eigenlijk moet dat iedere drie maanden) voor het luttele bedrag van $10. Binnen een half uur was de uitslag bekend en doorgemaild naar haar reumatoloog dr Moolenburgh in Alkmaar, nu maar hopen dat alles in orde is. In Nederland moet je hier een dag of vijf op wachten en kost het €170.

Tussen de voorbereidingen door hadden we nog tijd voor wandelingen en een mooie fietstocht met veel vals plat naar het intrigerende Spaanse fort San Lorenzo aan de monding van de Rio Chagres.

Het fort is gesticht door Philips II en later meermaals veroverd door Engelse zeerovers en Navy, maar altijd weer teruggewonnen door de Spanjaarden, er passeerde tenslotte voor miljoenen realen aan Peruaans goud de rivier, ingescheept voor Spanje. Je voelt nog de middeleeuwse sfeer hier.

De natuur is overweldigend: veel tropisch regenwoud met uitbundige vegetatie en heel veel dieren, die hier zomaar los rondlopen: capucijnerapen, howlermonkeys (brulapen), luiaards, slangen; of rondvliegen: toekans (deze is van internet), parkieten en andere vaak prachtig gekleurde vogels met soms wonderlijke geluiden. Vaak zie je ze van heel dichtbij.

Dan weer een pad dat je na een kilometertje naar een verlaten baai aan zee brengt, met uitzicht op tientallen vrachtschepen, wachtende op de kanaaltransit, net zoals kleine Inísh.