Vaarbericht Inísh 2012-08, Galapagos-Marqueses.

Maandag 30-04-12, Puerto Villamil, Isabela, Galapagos. Een dag aan boord voor mij, Josien gaat met de bus en een aantal andere cruisers naar een boerderij om fruit te kopen: een tros bananen om in de kuip op te hangen voor onderweg, passievruchten, heerlijk zoetzuur, sinaasappels, mango’s. Ze zou om half vier terug zijn, om half zes begin ik toch wel een beetje ongerust te worden, maar eindelijk, even na zessen, als de andere cruisers er al weer zijn komt ze met de aguataxi aan boord. Er schijnt van alles te zijn misgegaan, de bus had een andere route en iemand die ze terug zou brengen was dronken. Enfin, afgeladen met boodschappen én een kakkerlak in de bananen komt het meissie terug, ik spoel de bananen uit in zee (om de kakkerlak), laat de tros los, maar gelukkig blijft die drijven dus kunnen de bananen zonder kakkerlak terug aan boord. ’s Avonds drinken de Hollanders: crewInísh en -Cornelia een oranjebitter ter ere van Beatrix in de kuip van Fruit de Mer, van Gerrit en Anne Mieke uit Dronten, een Alura van 13 meter die ze vol trots aan ons showen, van alle gemakken voorzien die boot. Daarna nog een broodje met kouwe kip en dan vroeg te kooi want morgen gebeurt het, de zarpe (waar waarschijnlijk niemand om vraagt buiten Zuid-Amerika) hebben we al, aangezien het morgen een feestdag is hier moeten we dubbel betalen ervoor, ook al regelen ze het vandaag, een gewone werkdag, snap jij het? Ik niet.

Dinsdag 01-05-12, Galapagos – Marquesas, vertrek 13 uur, 2944 nm te gaan, koers 253°M. Druk druk druk, eerst om zeven uur water halen om vol weg te gaan, dan een broodje, weer naar de wal voor laatste boodschappen, downloaden van een gribfile en bellen met Marije. Terug aan boord de dinghy stouwen, want die willen we niet een maandlang op het voordek. Water bijvullen, het reddingsvlot naar een betere plek, zeilkleedje d'r af, Rogier en Joost bellen, intussen worden we gestoord door de Franse buren die we de hele week niet zagen en nu onze ankerplek willen (we lagen zo lekker rustig ver naar binnen) en geld wisselen. Maar de ankerplek hadden we al aan één van de Hollanders beloofd, het hemd is toch nader . . . Dus als Mark en Vanessa er niet zijn als we ankerop gaan, roepen we Fruit de Mer op, die al komt aanstomen als ons anker (vrij makkelijk dit keer) uitbreekt. We zwaaien uitbundig naar alle cruisers die we hebben leren kennen: Brio, die ons later op de middag zal volgen, Lisa Kay, die morgen volgt, en Fruit de Mer. Mark en Vanessa zijn al langs geweest om (tijdelijk) afscheid te nemen. Als we de baai uitvaren, hoog aan de wind met 5 knoopjes, bellen we de familie en een paar vrienden van ons laatste Ecuadoraanse beltegoed en dan met zes tot zeven knopen langs de kust van Isabela, dat we ’s avonds achter ons laten, maar dan neemt de wind af en gààt het toch regenen, urenlang! Dat laatste Isabela-water hadden we niet nodig gehad, we hadden zo de tanks kunnen optoppen met al dat regenwater dat nu naar beneden komt en waar we ons simpele doch doelmatige opvangsysteempje voor hebben. Josien krijgt tijdens haar wacht nog de schrik als er zestig mijl uit de kust ineens een onverlicht open vissersbootje vlak naast ons opdoemt. We zien op de AIS dat Brio een zuidelijker koers volgt en dat er nog een ander jacht “Argon of Sidney” ons voorbijloopt op een mijl of tien afstand. Pas in de ochtend wordt het droog en dan komt ook de wind terug en kunnen we met 6½ knoop verder west.

Woensdag 02-05-12, Galapagos – Marquesas, bestek van 13 uur: 128 mijl. Omdat we om dertien uur zijn vertrokken, is het makkelijk om die (Galapagos)tijd aan te houden voor invullen van het logboek en positie op de ouderwetse papieren overzeiler, die ik bij Harri in de Schreierstoren in Amsterdam heb gekocht en waar ik Henk de Velde nog tegen het lijf liep, in het “gewone leven” een aardige man. Voorlopig blijven we op Galapagostijd leven, want nu is het om half zeven ’s avonds donker en dat wordt vanzelf later bij deze tijd, omdat wij iedere avond wat westelijker zijn. In Hiva Oa zullen we de klok weer 3½ uur moeten terugzetten. Raar dat halve uur. 128 mijl dit eerste etmaal, niet verkeerd! Want de halve nacht, tijdens de regen, hadden we weinig tot geen wind. De vislijn gaat weer uit en in de ochtend lopen we als een speer, ‘s middags neemt de wind weer af, maar we kunnen wel blijven zeilen. Er passeren een paar vissersboten met bemande open bootjes op sleeptouw, terwijl we toch al ruim honderd mijl uit de kust zijn, dapper hoor! Waarschijnlijk vissen ze vanuit die open boten en verwerken ze de vis in de grote?

Donderdag 03-05-12, Galapagos – Marquesas, 99 mijl. Tja, de wind nam af, is licht gebleven en eigenlijk iets te achterlijk voor mooi. Droge nacht gehad en een half uur na de ontbijt-muesli en het ingooien van de vislijn heeft Josien beet: een bonito van anderhalve kilo. Net lekker voor een maaltje, toch vissen we door, want we hebben gehoord dat je vis ook kunt garen in citroensap en daarmee langer goedhouden, moet trouwens ook erg lekker zijn. We gaan het proeven.

Vrijdag 04-05-12, Galapagos – Marquesas, 86 mijl. Het blijft nog kwakkelen met de wind. Vandaar dat slechte daggemiddelde. Een tactiek is, om vanaf de Galapagos zo snel mogelijk zuidelijker te komen, omdat de Galapagos op de evenaar, in de Doldrums, liggen. Maar ten zuidwesten ligt een gebied met wisselende winden en een heel vervelende deining, die bij voorkeur gemeden moet worden, wel 800 mijl moeten we daarom ten noorden van 3° ZB blijven. Dus kans op minder wind. En dat hebben we momenteel. De buien brengen steeds wel wat wind mee, maar tussendoor is het frustrerend windstil en moet af en toe het dieseltje erbij op een laag pitje. En we hebben een knoop tegenstroom, waar we die mee zouden moeten hebben. Al met al een tegenvaller tot dusver, maar we houden de moed erin en eens zullen we die mooie passaat toch wel oppikken? Verder weinig te melden vandaag. De zee is wijd en leeg. Alleen de kleine Wilsonstormvogeltjes houden ons continue gezelschap en even een keerkringvogel. We zien de zon heel mooi ondergaan en de bijna volle maan staat dan alweer boven de horizon. Er zijn ook mooie bloemkoolwolken met af en toe een bui, maar te weinig voor onze regenopvang.

Zaterdag 05-05-12, Galapagos – Marquesas, log(afstand door het water) 117 mijl, afstand (over grond) 89 mijl! Deze nacht lijken we de tradewind (passaat) te hebben gevonden. Hij waait nu constant 10-15 knopen uit het zuidoosten en we hebben een heerlijk gangetje van 5,5-6,5 knoop. Door het water dan, want de tegenstroom lijkt steeds sterker te worden. Ik heb alle naslagwerken en computerprogramma’s er nog eens op nagezocht, maar we zouden toch echt een dikke knoop mee moeten hebben, terwijl we die juist tegen hebben, dat scheelt bijna drie knopen per uur, of 70 per etmaal! Het is niet anders. We zijn al blij met de wind. Er hangen weer twee vislijnen achter Inísh, één met een plug en één met een octopusje, maar de vissen zijn te verstandig vandaag.

Zondag 06-05-12, Galapagos – Marquesas, log 135 mijl, afstand 97 mijl! Nog steeds dat heerlijke bakstagwindje (en stroom tegen). Vannacht een poosje uitgeboomd, maar nu komt de wind weer van 110° bb. Via de Iridium-sms vernemen we van Rogier dat Ajax kampioen is! Daar nemen we één biertje op vanavond. Zou er verder nog wat gebeuren in de wereld? Om 12:30 zien we op 4,5 mijl een groot vissersschip op tegenkoers. Ons mooiste plugje is van de lijn afgebeten en gisteren al een haakje verloren. Ze zitten er dus wel, maar zijn waarschijnlijk te groot voor ons tuig. Toch vangen we in de middag nog een kleine dorade, wordt gefileerd en gaat de koelkast in voor morgen.

Maandag 07-05-12, Galapagos – Marquesas, log 142 mijl, afstand 115 mijl. Dezelfde wind, het wordt eentonig maar wel prettig. In de middag vangen we een hele grote dorade erbij, we hebben nu voor twee dagen ruim voldoende vis, al hebben we wel even woorden omdat het fileren zo’n rotklus is op een heftig bewegend schip. Tot overmaat van ramp valt de haspel met de lijn overboord, sleept even achter Inísh aan en dan twenggg . . lijn gebroken en haspel weg, daar moet een hele grote jongen in hebben gebeten. Josien gaat een deel van de vis garen in de citroensap. Het gaat prima, maar we vinden het niet erg lekker. Eindelijk, om 17 uur, is de tegenstroom eruit, halleluja! Komt daarna weer een poosje terug met een half knoopje . . . .

Dinsdag 08-05-12, Galapagos – Marquesas, log 143 mijl, afstand 140 mijl. maar dinsdagochtend hebben we een halfje mee, heerlijk. En nu geeft de gps dan ook regelmatig ruim zeven knopen SOG (speed over ground) aan. Het daggemiddelde is omhooggeschoten naar 140 mijl. En het zeilt alsof de diesel aanstaat, steeds dezelfde richting en steeds 10-15 knopen bakstag, je zou er nog op gaan rekenen. Intussen glijden we heerlijk over een zonovergoten onafzienbare watervlakte. Zo groot deze oceaan, je kunt je er moeilijk een voorstelling van maken, al heb ik in gedachten toch banen door het water van Galapagos via waypoints naar Marquesas. Maar in werkelijkheid is het natuurlijk één grote diepe (3 km. hier) watermassa met héél in de verte af en toe land. Toch voelt het niet angstig (zolang Inísh zich goed houdt, en waarom zou ze niet). Het geeft een vrij, onbegrensd (tijds)gevoel. De avond duurt al merkbaar langer, zon onder om 19 uur. ’s Nachts trekt de wind aan tot tegen de twintig knopen en dan wordt het toch wel wat onbehaaglijk aan boord. Inísh maakt schokkende bewegingen en af en toe komt er een puts water over dek of de kuip in. We slapen slecht allebei en in het donker zien de rollers er soms onprettig uit. De maan is inmiddels bijna half en komt pas op om een uur of elf.

Woensdag 09-05-12, Galapagos – Marquesas, log 147 mijl, afstand 173 mijl. Overdag ziet het er allemaal vrolijker uit, de wind neemt weer af, de rollers blijven nog ff, de zon schijnt uitbundig en het is zicht is glashelder. Om 13 uur een bemoedigend moment: Josien ziet een daggemiddelde van 173 nm! Joeppie! ’s Middags gaat de boom er in en blijft de hele nacht staan, als ik op het voordek kom moet ik steeds voormalig vliegende visjes en inktvisjes van het dek pulken, die daar een harde landing hebben gemaakt en zich vervolgens erg aan Inísh zijn gaan hechten.

Donderdag 10-05-12, Galapagos – Marquesas, log 132 mijl, afstand 154 mijl. Vandaag is Marije jarig en met onze nieuwe Iridium-telefoon bel ik om haar te feliciteren. Ze reageert blij verrast. Leuk. We zijn inmiddels op 1/3 van onze tocht. Om 10:30 gaat de boom er weer uit en varen we met een bakstagwindje naar ons nieuwe waypoint vlakbij Hiva Oa, DTW (afstand): 1902 nm, BTW (richting): 246°M. (ons vorige waypoint had ik geplaatst op de n.w. grens van het te mijden gebied). Josien vangt nog een dorade, maar vlak voor het binnenhalen valt ‘ie van de haak. We stoppen dan maar met vissen want de zeegang wordt steeds ruwer en het fileren is toch al zo’n klus in een bewegende kuip. . .

Vrijdag 11-05-12, Galapagos – Marquesas, log 140 mijl, afstand 145 mijl. Minder stroom mee dus, maar niet tegen in ieder geval en door het water bijna 6 kn. gemiddeld gedaan, niet slecht toch. Vannacht was de zee erg ruw met onverwachte bewegingen door kruisgolven, ook ging het steeds harder waaien, tot soms flink boven de twintig knopen. Om 08:00 een rif gezet en weer uitgeboomd, want we kwamen te ver zuid van de koerslijn. In de loop van de ochtend neemt de wind weer wat af, maar het lijkt nog steeds meer Atlantic hier dan de rustige blauwe Pacific die we ons hadden voorgesteld. Intussen vorderen we goed en is de deining nog wel indrukwekkend, maar regelmatiger.

Zaterdag 12-05-12, Galapagos – Marquesas, log 134 mijl, afstand 141 mijl. Vandaag neemt de wind toe tot 25 knopen en het wordt oncomfortabel. We zeilen met 2 reven in het grootzeil en een puntje fok, 120° aan de wind. De hele nacht blijft het zo.

Zondag 13-05-12, Galapagos – Marquesas, log 140 mijl, afstand 154 mijl. In de ochtend is de wind iets afgenomen en doe ik er een pietsje fok bij. Het blijft flink bewegen aan boord van Inísh, we zijn beperkt in onze handelingen, niet de rustige oversteek van onze verwachtingen. Wel wordt het mooi zonnig weer. Ennn. . we zijn over de helft. Nog ruim 1400 te gaan.

Maandag 14-05-12, Galapagos – Marquesas, log 136 mijl, afstand 153 mijl. Afgelopen nacht was niet fijn. Veel korte buien met flinke squalls, tot 24 knopen, zodat ik een aantal keren moest reven en weer ontreven. Weinig geslapen al met al. Tot overmaat van ramp ontdekt Josien tijdens het ontbijt dat het s.b. onderwant is gerafeld bij de dek-terminal, waarschijnlijk veroorzaakt door stoten a.g.v. de ongemakkelijke deining, die weer wordt veroorzaakt door de squalls uit verschillende hoeken. De enige oplossing om de mast niet te verliezen: grootzeil strijken en een noodwant maken m.b.v. een dynema-lijn van de middenkikker over de onderste zaling, rond de mast, terug naar kikker en door naar een lier. Ik zet ook nog wat extra spanning op het b.b. onderwant, zodat de mast goed gefixeerd is. De rest van de tocht moet dus op de genua, hetgeen ook de dwarskrachten op de mast reduceert. Maar ’t kost wel snelheid. En geeft zorg.

Dinsdag 15-05-12, Galapagos – Marquesas, log 126 mijl, afstand 152 mijl. Inmiddels zijn we gewend aan de situatie, de noodvoorziening ziet er solide uit en de mast lijkt zich goed te houden (afkloppen, ons zeelui is bijgelovig). Vannacht hadden we constant 20 knopen wind, vandaag iets minder, daardoor schieten we evengoed aardig op, al is de snelheid wel lager dan met grootzeil erbij. We hebben de klok vast een uur teruggezet, dat moeten we nog twee keer doen. De visvangst wil niet erg. We zien in de middag een school van wel honderd dolfijnen, die even bij Inísh vertoeft en dan weer verder trekt. Soms zien we ze met tien tegelijk van een golf af surfen met kennelijk veel plezier. Machtig mooi om mee te maken. We spotten een jan-van-gent en een keerkringvogel die allebei willen uitrusten aan boord, maar geen geschikte landingsplaats vinden.

Woensdag 16-05-12, Galapagos – Marquesas, log 127 mijl, afstand 145 mijl. Het wordt eentonig wat de wind betreft. Weer tot 25 knopen in de nacht en 20 overdag, en het gemiddelde is hier toch echt 10-12 knopen! De zee is flink opgebouwd, de swell is tot een meter of vier, ziet er af en toe indrukwekkend uit, maar Inísh glijdt er mooi overheen, rolt ook meer dan anders, omdat de steun van het grootzeil ontbreekt. Het leven aan boord is wel vermoeiend daardoor, soms zelfs vervelend. Maar we moeten er mee omgaan, en meestal lukt het om alles rustig, met één hand voor onszelf, te doen zolang we niet zitten. Slapen lukt de ene nacht beter dan de andere, meestal slapen we goed als de nacht ervoor slecht was. Vannacht zijn we om 04 uur de 1000 mijl afstandsgrens (DTW) gepasseerd. Twee derde zit erop. Ondanks het rollen is Josien er toch in geslaagd om een vers brood te bakken gisteren, dus ontbijten we met brood in plaats van muesli. De afnemende wind dwingt ons ’s nachts zo’n 10° teveel naar het zuiden, anders rollen we teveel en gaat de genua klappen.

Donderdag 17-05-12, Galapagos – Marquesas, log 118 mijl, afstand 127 mijl. Gisteravond is eindelijk de wind ingezakt naar normale waarden voor hier: 10-15 knopen, recht achterop. Daarom heb ik vanochtend uitgeboomd, ondanks het gebroken onderwant. Gezien het lichte weer en de afgenomen swell kan dat nu wel. Het is ook nodig omdat we anders de eilanden zuidelijk gaan passeren. Onze koers is nu weer precies richting Hiva Oa. We rollen nog steeds vrij heftig want de swell blijft aanzienlijk.

Vrijdag 18-05-12, Galapagos – Marquesas, log 115 mijl, afstand 122 mijl. Vannacht omgeboomd (van bb naar sb) omdat de wind weer eens draaide, ook hebben we de motor een half uurtje bij gehad omdat we te weinig stroom hadden, ik denk vooral vanwege de stuurautomaat (de windvaan doet het slecht met licht weer) en Josiens Archos E-book, dat stroom vreet. Vanochtend tweemaal beet, eerst een mooie grote dorade, later waarschijnlijk een haai. Beide keren niet binnen kunnen halen, de tweede heeft nu een piercing en wij een aasvisje minder.

Zaterdag 19-05-12, Galapagos – Marquesas, log 114 mijl, afstand 125 mijl. Vannacht veel last gehad van tekort aan spanning op de onderwanten. Met als gevolg dat Inísh zich vreemd rukkerig bewoog. Daardoor teveel spanning op de bemanning, slecht geslapen allebei. Dus vanochtend eerst het nood-onderwant anders aangebracht en vervolgens de vaste wanten bijgespannen. De mast lijkt er nu weer goed op te staan. Nog 600 mijl te gaan bij het middagbestek.

Zondag 20-05-12, Galapagos – Marquesas, log 117 mijl, afstand 131 mijl. Veel buien met veel wind, tot 30 knopen. Later op de dag en ’s nachts weinig wind. Zonsverduistering zou er zijn vandaag, en goed te zien vanaf de Stille oceaan, verrek! Daar zitten we! Maar ja, dan moet het wel helder weer zijn, waarop je hier rekent, want meestal schijnt hier de zon. Behalve vandaag dan. Dus helaas niets meegekregen van de verduistering.

Maandag 21-05-12, Galapagos – Marquesas, log 94 mijl, afstand 100 mijl, nog 352 te gaan. ’s Nachts weer veel buien met weinig tot geen wind uit allerlei richtingen, om chagrijnig van te worden. In de nanacht hebben we de motor maar gestart, tot een uur of acht ’s morgens. Daarna wel aardig weer met een windje pal achterop, we lopen vier knopen, dus hard gaat het niet, maar het gaat, tijd voor ontspanning. Later neemt de wind toe tot een aangename 15 knopen en eindelijk hebben we het gevoel dat zó het Pacific-zeilen hoort te zijn.

Dinsdag 22-05-12, Galapagos – Marquesas, log 109 mijl, afstand 120 mijl. De nacht hebben weer en wind zich nog steeds van hun beste kant laten zien en we gaan opgewekt en uitgerust de nieuwe dag in, alleen lijkt nu de koelkast niet meer af te slaan, na een beetje schoonmaken en rommelen doettie het gelukkig weer normaal. We verliezen weer een kunstvisje, dus waarschijnlijk ook een echte.

Woensdag 23-05-12, Galapagos – Marquesas, log 111 mijl, afstand 130 mijl, nog 101 mijl te gaan (+8 de baai van Atuona [Hiva Oa] in)! Laatste middagbestek? Als alles zo blijft gaan zijn we morgen vroeg in de ochtend voor de baai en kunnen we mooi met daglicht binnenlopen. Vooralsnog gaat het nog steeds lekker, zonnig met 15 kn. wind achterop, dus we rollen nog steeds (Rolling down to old Hiva Oa, me boys).

Donderdag 24-05-12, Galapagos – Marquesas, om 08 uur eigen bedachte East Marquesas Time (=UTC -8) log 2844 mijl, afstand 2944 mijl, aankomst in de baai van Atuona [Hiva Oa]! Tijdens mijn hondenwacht ontdek ik een donkere vlek boven de horizon over de stuurboordboeg: 

Na een paar rondjes te hebben gemaakt kiezen we een plekje met redelijk wat ruimte om te ankeren. Onze buurman, die eerst erg aardig deed, gaat zich ermee bemoeien en wil ons verder weg, zonder dat hem duidelijk is dat we nog een achteranker moeten uitbrengen. Best stressy na 3000 mijl varen! Uiteindelijk lukt het met een paar keer voor- en achteruitsteken om eerst het vooranker uit te brengen, dan zoveel mogelijk lengte te geven en voor de eerste keer ons Brittany achterankertje, dat al jaren doelloos aan de hekstoel hangt, uit te gooien, met 5 m. kettingvoorloop, en vervolgens de voorlijn weer in te korten. Het houdt allemaal prima en we liggen direct goed gelukkig, zelfs buurman is tevreden en steekt z’n duim in het Frans omhoog. Trouwens toch relatief veel Franse zeilers hier, nou ja, we zijn ook op Frans grondgebied. En als we na een uurtje uithijgen en ontbijten en verwelkoming door andere zeilers (Mariposa is er, Kendal’h en nog een paar bekenden) naar het dorp wandelen, samen met de Ossies (Voorm. Oostduitsers) Imgolf en Suzy, van Aspasia (eerder op Curaçao ontmoet), dan merken we dat het dorp er erg Frans en erg netjes uitziet. De mensen erg relaxt en aardig allemaal, zowel de Fransen als de Polynesiërs. De dames hebben geen blote borsten meer maar verder zien ze er nog erg Gauguin-achtig uit, moderne kleren maar wel knotjes in de nek en (veelal plastic) bloemen boven het oor, rechts als ze bezet is, links als ze vrij is.

Men rijdt hier de drie straten rond in grote 4wheeldrives. Om elf uur is de Gendarmerie al gesloten, morgen terugkomen om in te klaren. In de drie supermarktjes is best veel te krijgen, veel Franse spullen voor meer dan Europese prijzen maar wel betalen met Polynesische francs. En natuurlijk baguettes, daar nemen we meteen een paar van mee. Het onderwant repareren wordt hier moeilijk. Geen materiaal te krijgen, ook de andere zeilers kunnen ons niet helpen en zelfs het Franse leger, dat nog wel eens zeilers wil helpen hier, staat machteloos. Op Nuku Hiva (het hoofdeiland) is een tuigerij, misschien kunnen ze ons daar helpen, en anders moet er een want worden ingevlogen, wordt vervolgd. We eten encebollado met baguette en duiken om half negen de kooi in voor een heerlijke ononderbroken nacht, hoewel Josien na twee uur aan haar wacht denkt te moeten beginnen uit gewoonte.