De dag begint slecht. Na het morgen wassen en plassen is Leny haar bril kwijt. Weggespoeld in de waterval die door het toilet loopt, na het wassen vergeten mee te nemen, verdwenen in andere handjes of ergens op de kamer. Alles wordt op z'n kop gezet maar de kijkglazen blijven verdwenen en we zullen het nooit weten. De dure en lastige grap drukt de stemming. Gelukkig brengt de sportbril verlichting maar deze tast natuurlijk gelijk het uiterlijk vertoon drastisch aan.
Daarna is China uitkomen nog een heel gedoe. Eerst bij het grenskantoor van Zhangmu lang in de rij voor veel onduidelijke bezigheden met papieren. Vervolgens nog een herhalingsoefening bij de werkelijke grensovergang naar Kodari via de Friendship Bridge waar alles weer uitgeladen en over de grens gedragen moet worden.
Maar we komen Tibet uiteindelijk uit. Het afscheid van de gids was beleefd maar teleurstellend voor hem. Nu zeggen wij "We have a problem" en geven hem geen fooi zonder de illusie dat hem dat zou schaden. Waarschijnlijk had hij via "back payment en onderhandse uitbesteding " de buit al binnen.
De rit naar Kathmandu verloopt redelijk. Het oponthoud bij de checkpoints en land slides valt mee en de Maoïsten hebben met de feestdagen in zicht de road blocks even terzijde geschoven. De komende feestdagen zijn goed te merken. Hele kudde geiten komen vanuit Tibet binnen om ritueel om zeep te worden geholpen en onderweg zijn allerlei veemarkten om het gebeuren in goede banen te leiden. De eenmaal buit gemaakte beesten worden op het dak van de bussen vervoert. Verrassend is dat de buffels ook geslachtofferd worden. Zij worden kennelijk niet als een koeiensoort gezien.
Bij een Hot Spring wordt gestopt. Iedereen duikt daar het warme bad in om het Tibetaanse stof af te spoelen. Wij laten dat maar aan ons voorbij gaan. Niet uit verlegenheid maar uit een hekel om in elkaars warme sop te zitten zweten. Het blijft een boeiende rit met soms hele verrassende beelden. Om de toeristen te behagen is er zelfs een bungee jumping mogelijk bij het verblijf met de passende naam Last Resort.
Bungy Jumping
If you thought bungy jumping was restricted to some places in Europe, New Zealand and America , it's time you got and update. The sport has finally found a natural home in the highest mountain range in the world. The ultimate thrill of a bungy jump can now be experienced in Nepal at perhaps the best site in the world.
Nepal's first bungy jumping site is situated 160m over the wild Bhote Kosi river, and located close to the Nepal-Tibet border less than 3 hours outside Kathmandu along the Arniko (Kathmandu/Lhasa) Highway. Ultimate Bungy Nepal takes place on a 166m wide steel suspension bridge over the Bhoti Kosi River. Before its construction, locals walked five hours to cross this river gorge
Hot Spring
One of the closet springs to kathmandu is the popular Tatopani near kodari. Situated conveniently at an altitude of 1396 meters, the water of this spring is alkaline with sight sulphuric odur. Activites here take a festive turn in December when thousands of people from the surrounding villages, as well as from the kathmandu valley, throng here to take baths. Tatopani at kodari can be reached from kathmandu by car in approximately three hours.
In Kathmandu blijkt het Tibet Guest House vol te zitten. Natuurlijk heeft Nima hiervoor een oplossing in de vorm van het Marsyangdi Mandela Hotel. Dit blijkt een goed onderkomen te zijn met een heerlijk zonneterras op het dak. Het is daar in de zon en met uitzicht op de daken van Kathmandu goed uitrusten met een lekker biertje in de hand.