2004 Les Ecrins

Het plan

De Vanoise was in 2003 goed bevallen. Een Frans vervolg zat er dus voor dit jaar wel. Een rondtour maken in een week stuitte op problemen. De keuze werd om Les Ecrins aan de noordzijde vanaf La Berarde aan te vallen en de zuidzijde vanaf Valqaudemard.

De voordelen waren lopen met dagbepakking vanuit een vast onderkomen. Het nadeel het eenmaal extra verkassen. Het programma werd dus als volgt:

De realisatie

Zaterdag 19/6/2004

De autotocht naar La Berarde verloopt dankzij het weekend verkeer vlot. Alleen het laatste stuk vanaf de autoweg is wat bewerkelijk. Het plaatsje zelf hoeven we niet te zoeken want de weg houdt daar op. We vinden onderdak in Chalet CAF de La Berarde. Een aangenaam onderkomen in het centrum. Dat maakt overigens niet veel uit wat het plaatsje telt slechts een paar huizen. Na het installeren lopen we nog wat rond en vieren de sabbat met een bezoek aan het kerkje. We worden getroffen door de plaquettes voor de verongelukte bergsporters. Het zijn er veel en veelal jong.

Zondag 20/6/2004

De eerste dag is inlopen met een tocht naar Refuge Chatelleret op ruim 2200 m. Het weer is redelijk met af en toe zon maar wel redelijk fris. Wij zijn op koffietijd bij de refuge. Deze is mooi gelegen in een ruim dal met uitzicht op La Meije. Al gauw begint het bij de heren te kriebelen. Zij willen nog wel eens wat en besluiten om het hogerop te gaan zoeken. Leny geeft de voorkeur aan in het zonnebad bij de hut en laat de macho's rustig gaan. Het pad loopt makkelijk en de fotomomenten zijn legio. Op ruim 2700 m besluiten wij op onze schreden terug te keren. Het makkelijke pad daagt uit voor een wedstrijdje afdalen. Natuurlijk wint Ton dat. Niemand kan hem volgen als hij zich gelijk een kei naar beneden laat rollen met behulp van zijn oud model zware bergschoenen. Terug bij de hut pikken wij Leny op en dalen rustig af naar La Berarde. De avond in het chalet is genoeglijk. Het eten is goed en in de bar/lounge is het aangenaam toeven.

Maandag 21/6/2004

Vandaag wordt het andere koek. Voor de Refuge Soreiller moet ruim 1100 m geklommen worden. Weer is het weer redelijk met zon maar geen warmte. De klim is op sommige stukken behoorlijk steil en loopt hogerop door sneeuwstukken. Toch gaat het redelijk vanzelf.

Zaterdag 19/6/2004

De autotocht naar La Berarde verloopt dankzij het weekend verkeer vlot. Alleen het laatste stuk vanaf de autoweg is wat bewerkelijk. Het plaatsje zelf hoeven we niet te zoeken want de weg houdt daar op. We vinden onderdak in Chalet CAF de La Berarde. Een aangenaam onderkomen in het centrum. Dat maakt overigens niet veel uit wat het plaatsje telt slechts een paar huizen.

Na het installeren lopen we nog wat rond en vieren de sabbat met een bezoek aan het kerkje. We worden getroffen door de plaquettes voor de verongelukte bergsporters. Het zijn er veel en veelal jong.

Zondag 20/6/2004

De eerste dag is inlopen met een tocht naar Refuge Chatelleret op ruim 2200 m. Het weer is redelijk met af en toe zon maar wel redelijk fris. Wij zijn op koffietijd bij de refuge. Deze is mooi gelegen in een ruim dal met uitzicht op La Meije. Al gauw begint het bij de heren te kriebelen. Zij willen nog wel eens wat en besluiten om het hogerop te gaan zoeken. Leny geeft de voorkeur aan in het zonnebad bij de hut en laat de macho's rustig gaan.

Het pad loopt makkelijk en de fotomomenten zijn legio. Op ruim 2700 m besluiten wij op onze schreden terug te keren. Het makkelijke pad daagt uit voor een wedstrijdje afdalen. Natuurlijk wint Ton dat. Niemand kan hem volgen als hij zich gelijk een kei naar beneden laat rollen met behulp van zijn oud model zware bergschoenen.

Terug bij de hut pikken wij Leny op en dalen rustig af naar La berarde. De avond in het chalet is genoeglijk. Het eten is goed en in de bar/lounge is het aangenaam toeven.

Maandag 21/6/2004

Vandaag wordt het andere koek. Voor de Refuge Soreiller moet ruim 1100 m geklommen worden. Weer is het weer redelijk met zon maar geen warmte. De klim is op sommige stukken behoorlijk steil en loopt hogerop door sneeuwstukken. Toch gaat het redelijk vanzelf. Uiteindelijk komt de hut in zicht. In de refuge wordt aanvankelijk in wat zon buiten koffie gedronken. Later wordt het kouder en gaan we naar binnen. Als het verder dichttrek zoeken we het relatief warme dal weer op. De avond brengen we weer passend door in het chalet.

Dinsdag 22/6/2004

Het weer is door en door treurig en dus besluiten we in armoede om de dag te gebruiken voor de verhuizing naar de zuidzijde van Les Ecrins. Hemelsbreed is dat het niet ver. De route via de Col Gioberney zou een dagwandeling zijn. Deze ligt echter op 3300 m en dat is zo vroeg in het seizoen werk voor echte bergbeklimmers.

Het omrijden wordt een aardige rit door een onbekende maar mooie streek. Deze vergt mede door het boodschappen doen in Le Bourg-d'Oisan meer meer tijd dan gedacht. De keuze tussen zoveel lekkers aan kaas en worst is niet eenvoudig.

Het plan is om Chalet Hotel du Gioberney als uitvalsbasis te nemen. We vinden het daar echter koud en wellicht door het sombere weer niet gezellig uitzien. Door de auto zitten we niet vast aan die plek. We rijden in het dal een stukje terug en vinden in Valgaudemard bij Herbergement d'Edelweiss meer warmte en comfort.

Woensdag 23/6/2004

Wij rijden 's morgens met de auto naar de parkeerplaats van Chalet Hotel du Gioberney en starten daar voor een rondtocht via Refuge du Pigeonnair. De naam doet vermoeden dat deze hut hoog ligt maar dat valt mee. Het is ruim 700 m klimmen met mooie uitzichten over een goed pad met hier en daar wat sneeuwvlekken. De hut blijkt mooi gelegen te zijn. het weer werkt echter tegen om daar volop van te genieten. Het is eenmaal beneden geen straf om weer naar ons basiskamp terug te keren.

Donderdag 24/6/2004

De volgende dag is het weer opgeknapt. Niet erg warm maar eindelijk zon. De klim naar Refuge Charbourneau wordt dus een pleziertocht. In het zonnetje voor de hut blijven genieten wij van het uitzicht en stellen de Thalfahrt lang uit.

Bij de cabane du Pis wordt de koffietafel gebruikt. Daarna trekt het lang door naar de hut.

Vrijdag 25/6/2004

Het plan is een tocht naar refuge Valonpierre. Het weer is nu echter zo mooi dat wij tot halve loop/zonnebad dag besluiten in de omgeving van Refuge du Clot. Helemaal ledig blijven wij niet. Het natje en droogje plus de afwas noopt tot aandacht.

In de namiddig zon kuieren we rood geblakerd weer richting het basiskamp met af en toe een fotostop met aansluitend het biertje op het terras..

Zaterdag 26/6/2004

Zaterdag zetten we koers naar Chamonix voor het op zondag lopen van de Mont Blanc Marathon. Een toetje van 2240 m stijgen en 1190 m dalen,

Les Ecrins werd niet onze mooiste tocht. Het weer was hier in hoofdzaak debet aan. Het verwisselen van basiskamp was ook niet de beste greep. Verder biedt het trekken van hut naar hut meer avontuur.