De ochtendprocedure was nog onveranderd sinds de vorige trektochten. In alle rust een uitgebreid ontbijt om krachten te verzamelen, inpakken, opladen en dan op pad. Niks vlak inlopen maar gelijk de hoogte in. De reden voor deze ochtendgymnastiek is dat kampplaatsen, voor zover mogelijk nu eenmaal beschut in een dal liggen.
De yak drijvers lieten ons rustig vooruit gaan en zij hadden gelijk. Binnen een mum van tijd kwamen zij met hun yaks grijzend langszij. Waar wij moesten traverseren gingen zij recht omhoog. Ondanks dat steunde wij minstens zo erg als de yaks terwijl slechts een dagrugzak ons deel was.
Na de eerste klim werd het kuieren over een brede en langgerekte vlakte. Deze was nog wat begroeid met laag struweel. Aan de sporen te zien was er best leven op vlakte.
Lopende de dag trok het steeds meer dicht en werd het weer wat onaangenaam. Het kwam dus goed uit dat wij Kharka Nautche bereikten na eerst een ploeter partij door een diepe kloof over een rivier. Kharka Nautche bleek een naar verhouding aangename bergweide te zijn met een mooi uitzicht voor zover even de gaatje in de wolken kwam. Het kamp maken, thee drinken, wat ronddrentelen en daarna eten ging verder ontspannen.
Tijdens het eten werd het snel donker en bij het licht van gaslamp werd nagetafeld en vooruit gekeken. De stijging was goed verwerkt en zeker na de rustdag konden we vol vertrouwen vooruit zien. Het donker bracht ook de kou en daarom werd snel het warme dons opgezocht..