Bergbok Blok

Het begon allemaal met het lopen van de Cross du Mont Blanc in 1987. Ik werd als fervent hardloper door de sponsor DSM France gevraagd om een loopteam samen te stellen. In een maand tijd hadden we een sterk team gevormd dat gelijk in de prijzen viel. Met de Mont Blanc als loopdecor zag ik het berggebeuren wat meer van nabij en dat bleek boeiender dan gedacht. In 1993 leidde dat tot de beklimming van de Mont Blanc (zie 1993 Mont Blanc).

Een avontuur dat ik, samen met andere teamleden, zonder enige ervaring inging na het lopen van de nogal inspannende bergcross. In één dag van Chamonix naar de Goûtierhut op 3800m was iets te veel van het goede en zo strandde ik met hoogteziekte op de Dôme de Goûtier (4300m) in de Vallothut.

Maar misrekeningen zijn om van te leren en beter voorbereid werd het daarop met vrienden de Tour de Mont Blanc gelopen. Sinds die tijd zijn heel wat meters omhoog en omlaag gelopen in een aantal berggebieden. De hoogte van de Mont Blanc ben ik intussen ontstegen en door de vele hoogtemeters heb ik een beetje ervaring opgedaan.

In Bergbok Blok wordt daarvan verhaald. Als smaakmaker alvast deze foto's die op ruim 5000 m hoogte aan het Tilicho meer in Nepal werd genomen. Hoezo "Annapurna on the hard way". Lekker wintersportweer met veel zon en uitstekende sneeuwcondities.Verder was de lodging van bijzondere kwaliteit. Een zwembad van 4 bij 1 km, gevuld met kristalhelder water, vers uit de gletsjer. Een eigen keuken, 's avond de open haard aan en zelfs een privé toilet dat elke dag pasklaar samen met de sherpa's werd opgesteld. Goed, af en toe eens over een pasje van 5500 m schravelen. Maar daar liep niemand ons bij in de weg. Ja, de verschrikkelijke sneeuwman dat had goed gekund. Ons gesteun en gekreun om met 1/3 aan zuurstof omhoog te komen had de Yeti echter denkelijk afgeschrikt.

De verhalen zijn min of meer ingedeeld naar gebieden. Met uitzondering van de Alpi Apuane, Etna, Albroz en Himalay behorende gebieden volgens de wetenschappers tot het Alpenmassief.