Zandenplasloop Nunspeet

Plaatsingsdatum: Nov 10, 2013 11:50:8 PM

Ik stond gisteren in Nunspeet aan de start van de Zandenplasloop, een loop die elk jaar een heel aardig deelnemersveld kent, zo leerde de website. Ik voelde me behoorlijk goed de laatste weken, eigenlijk sinds de 4 mijl: geen last van wat dan ook en ik kon zo weken achtereen aardig wat kilometers maken. Er moest dus maar eens een PR komen.

Ik was laat en had dus niet zo veel tijd om in te lopen en dat merkte ik wel in de eerste kilometers: het kostte me moeite mee te (durven) gaan in het stevige tempo van de mooie kopgroep die meteen ontstond. Ik kende wel wat mannen in die kopgroep van eerdere wedstrijden in Utrecht/Ermelo/Zuidlaren. De eerste twee kilometers gingen volgens mij in 3.10 en 3.16. Net toen ik had besloten dat dat te hard was voor mij en ik een gaatje liet vallen, ging het tempo er een beetje uit. Ik sloot dus weer aan. Het was wat onrustig in het groepje, er werd wat gemopperd hier en daar en het tempo was niet heel constant. Ik zat al wat lekkerder in mijn vel en heb na zo’n 3½ km (km 3 in 3.23) de kop overgenomen en het tempo een beetje opgeschroefd (km 4 in 3.16). Ik was eigenlijk niet bezig met winnen: afgaande op de uitslagen van voorgaande jaren zou ik misschien podium kunnen lopen, ik had ook begrepen dat er aardig wat regionale kanonnen mee zouden doen en bij de start stond er inderdaad en indrukwekkende rij blauwe BB-lopers uit Zwolle en bovendien was ware loopgrootheid Aart Stigter aanwezig. Het ging me dus in de eerste plaats om mijn tijd en daarom probeerde ik gewoon een straf tempo te lopen met als doel een tijd onder de 33.20.

Ik heb geen seconde omgekeken en weet dus niet precies wie er wanneer af ging. Ik voelde me wel sterk en merkte vooral bij de kleine heuveltjes die we tegenkwamen (het parcours was licht glooiend) dat de mannen achter me moeite hadden te volgen – wat aanleiding was om bij elk hellinkje bewust iets aan te zetten. Op een gegeven moment zat alleen Stigter nog achter me (geloof ik) en begon ik voorzichtig aan de winst te denken. Met nog anderhalve km te gaan kwam er een bocht met direct daarna een heuveltje waar ik even (met pijn en moeite, het was bijna meer bluf dan kracht) heb aangezet. Toen voelde ik dat ik een klein gaatje had. Ik heb behoorlijk afgezien tijdens de laatste kilometers om dat gaatje groter te maken (zie ook die foto van me vlak voor de finish die Kor heeft geplaatst: het hele frisse en fruitige waar ik zo bekend om sta is er daar wel een beetje vanaf....): achtereenvolgens 3.22, 3.23 en 3.08. Stigter is zo’n goeie loper en heeft zoveel ervaring, ik rekende me nog niet rijk.

Maar goed, gewonnen dus en ben erg blij met mijn tijd. Ik vond het een super mooie wedstrijd om te lopen omdat het echt een strijd was, met een kopgroep, tactiek, kleine tempowisselingen. Ik heb eigenlijk nog niet eerder meegemaakt dat een wedstrijd meer was dan zo snel mogelijk van A naar B komen. Meestal loopt er een Stuursma/Kamminga/Stellingwerf/team-4 mijler ver voor me, dan een hele tijd niets dan Tom/ik (niet per se in die volgorde, bij voorkeur niet zelfs) en dan weer een tijdje niets. En dat was nu wel anders.

Tot dinsdag!