Halve van Haren: de grote test?

Plaatsingsdatum: Mar 12, 2011 9:37:15 PM

Vandaag moest het gebeuren in Haren: de test of drie uur in Rotterdam tot de mogelijkheden zou behoren of niet. De vuistregel is dat een 1:25 halve marathon correspondeert met een 3:00 marathon, dus dat was het doel. Het weer was uitstekend voor deze poging: enigszins zonnig, 13 graden, en de harde wind van de laatste weken was een stuk minder geworden. Helaas werkte één ding niet mee: de gezondheid. De afgelopen drie dagen was ik Delmenhorst in Duitsland voor een workshop, en kwam gisteravond met een lichte hoofdpijn thuis.

Een nacht slapen zorgde helaas niet voor verbetering: ik voelde me vanochtend slecht. Twee ibuprofen brachten wel enige verbetering, maar ik had min of meer besloten om niet mee te doen. Om het echt zeker te weten liep ik even een rondje in het plantsoen, maar daar voelden de benen eigenlijk best goed. Dus toch maar naar Haren...

Na de start voelde het lopen best goed, en mijn zorg was om zo bij een groepje aan te haken, want het eerste stuk was tegen de wind. Hier verspilde ik waarschijnlijk wat te veel kracht, want het kostte me moeite om bij een groep voor mij aan te haken, en dit bleek uiteindelijk verspilde moeite, want de groep viel uit elkaar, en de twee lopers waar ik een tijdje mee liep kakten toch al heel snel in. Daarna heb ik wel af en toe met andere eenlingen opgetrokken, maar die hadden eigenlijk allemaal zo'n onregelmatige snelheid dat ik er niet zoveel aan had (zij hadden uiteindelijk meer aan mij).

De eerste zes kilometer lag ik goed op schema met zo'n 4:00 minuten per kilometer, maar ik merkte dat het eigenlijk te zwaar ging. En inderdaad begon mijn tempo daarna terug te zakken, rond de 4:10. Met nog 15 kilometer te gaan niet goed. Mijn maagstreek begon te protesteren, en begon te denken aan uitstappen, of in ieder geval veel langzamer te lopen (langzamer dan ik toch al deed). De gel die ik rond 7 km had opgedronken begon een beetje zijn werk te doen, dus dat gaf me genoeg energie om de uitstapgedachten in ieder geval tijdelijk te onderdrukken. Ondanks dat begon mijn snelheid nog verder terug te lopen, nu meer richting 4:15 per kilometer. Maar mijn maag kon de gedachte van een tweede gel niet verdragen, dus die heb ik maar in mij zak gelaten. Na 15 kilometer ging het niet echt beter, maar het einde begon in ieder geval in zicht te komen, dus uitstapgedachten kon ik nu wat beter aan de kant zetten. Nog één hindernis restte: de brug over het spoor. Deze bleek gelukkig mee te vallen, en met het eind in zicht kon ik de laatste kilometer nog in 4:02 afronden. Eindtijd: 1:37:56. Gezien de omstandigheden misschien niet slecht, maar niet wat het plan was. De gemiddelde snelheid van 4:10/kilometer was hetzelfde als het toch langere en zwaardere Apeldoorn, en ook in de training heb ik 24 km 4:12 gelopen. Dus is het glas half-vol (redelijke tijd onder slechte gesteldheid) of half-leeg (geen 1:25)? Over een maand weten we het.

Positieve noot: Steffi werd derde bij de vrouwen Senioren! Helaas was dit zo onverwacht dat we niet bij de prijsuitreiking waren...