De Asselronde van Apeldoorn.

Plaatsingsdatum: Feb 05, 2012 6:53:16 PM

Een lange wedstrijd lopen bij -5 graden, de 1.500 deelnemers aan de Asselronde waren niet bang voor een uitdaging. (een enkeling bleef wat ziekjes langs de kant) Vooraf was ik blij met het gezelschap van Niels, JosR en Emile, deze jongens hebben recente ervaring met het lopen van lange wedstrijden en konden dus relevante info leveren over oa de onderwerpen kledingkeuze, gel (vervoer, hoeveelheid en wanneer in te nemen) en inlopen. Nu betekent die ervaring niet dat je elk advies moet overnemen: niet-inlopen voor een wedstrijd, bij deze kou, lijkt me een slecht idee. Dus liep ik in mijn eentje 2 km in.

Barry merkte dat startvak W betekende dat hij bij de geinviteerde toppers in het vak mocht. 30 seconden voor de start werden de 1e twee vakken samengevoegd zodat ik vanaf de 3e startrij kon vertrekken.

Mijn doelen voor deze wedstrijd: a) 4 minuten per kilometer en b) zonder extreemstijve benen deze langste duurloop totnutoe af te werken.

De 1e kilometers gaan heel licht omhoog, na 5 km zie ik 19.20 staan, ruim een halve minuut onder schema. Dan komen klimmende kilometers naar Hoog-Soeren (what's in a name?), er is er zelfs eentje die volgens mijn Garmin 4,3% stijgt! Op de 10K zie ik 39.00 staan, gezien de hoogtewinst een heel goede tijd en 1 minuut voor op schema.

Ik loop aanvankelijk in een groepje met oa een vrouwelijke marathonloper, maar in de volgende 5 kilometer vorm ik een duo met een marathon-Fries. De kilometers na Hoog-Soeren dalen of zijn vlak, het is het landschappelijk mooiste stuk van de wedstrijd: een bochtige weg door een geaccidenteerd heideveld.

Op de 15K is de tussentijd net boven de 58: bijna twee minuten voor op schema en nog steeds behoorlijk goede benen. De volgende 5kilometer klimmen weer, eerst door het bos, dan op de grote weg. De 1e kilometer op die weg stijgt 3% en wordt mijn langzaamste van de wedstrijd: 4.17. De marathonloper loopt bij me weg. Na kilometer 19 is het meeste klimmen geweest, maar vanaf nu is het beste er vanaf. De benen worden moe. Ook als het lekker daalt wil de snelheid niet meer richting 16 km/h.

De Garmin blijft wel trouw elke kilometer met een piepje aankondigen en meten in tijden van ongeveer 3.55 a 4.00. De 5 kilometers van 15 tot 20 zijn de langzaamste van de wedstrijd: 20.17, hier verlies ik iets op mijn 4-minuten-per-kilometer-schema.

Ondanks de steeds zwaardere benen, dankzij de duidelijke daling in de laatste 7 en een halve kilometer eindig ik in 1.47.42, 22e van 1200 mannelijke deelnemers.

Tijdsdoel gehaald, niet extreem kapot gegaan in de laatste kilometers: goede wedstrijd!

Jacob