´Echt´ crossen in Leek..

Plaatsingsdatum: Dec 03, 2011 7:23:40 PM

In voorbereiding op de Ameland Adventurerun wilde ik de Nienoordcross lopen. Nog even wat onverhard op tempo lopen met wat stevige heuvels.

Dus naar Leek toe. Daar was het al net zo regenachtig als in de stad. Dat was wel even wennen na de droogste novembermaand sinds 1912 of zo.

Ook de wind was duidelijk aanwezig.

Om 11:15 startte de wedstrijd over 10km. De jeugdlopen waren wegens het slechte weer en parcours afgelast. De 5km ging wel door, maar was geheel vlak. Ze

liepen een heel ander parcours. De 10km, die overigens 10,6km is, was hetzelfde als in 2010. Toen werd ik 3e achter Harmen Perk en Jan Stuursma. Ik liep toen een tijd

van 38:30. Deze twee stonden weer aan de start, evenals Carel Opten en Erik Grave.

Het regende dat het goot toen we werden weggeschoten. Het gras was een blubberpartij met allemaal plassen. Zelfs het anders vaak goed te belopen paadje naar landgoed

Nienoord was nu volledig ondergelopen. Je stapte af en toe in diepe plassen weg. De eerste heuvel in de ronde was een scherpe naar links. Daar was het spekglad. Ik gleed

daar direct onderuit. De grote heuvel was zonder spikes niet te belopen. Ze hadden er een touw naast hangen, zodat lopers zich er de laatste 10m bij omhoog konden trekken.

Vervolgens weer over een modderbad, wat eens gras was, richting de start. Zo moesten er 4 ronden ´gelopen´ worden. De speaker had het voor de start al over zwemdiploma´s gehad...

Na de eerste ronde liepen Jan en Harmen iets op kop. Erik en Ik volgden op een metertje of 10. Jan wilde niet op kop, zo leek het, want hij bleef achter Harmen. Harmen ging wat van het gas af,

maar Jan nam niet over. Zo kwamen Erik en ik terug. Erik ging vol in de aanval. Het tempo ging weer omhoog. Erik werd weer bij gehaald en moest passen. Ik bleef achter J en H lopen. Aan het einde van

de 2e ronde ging J versnellen. Harmen probeerde mee te gaan maar kwam er niet bij. Ik ging over H heen en was verrassend snel weer bij J. Samen liepen we door. Het gat naar H werd groter. Bij de

grote heuvel, die ik makkelijk opliep, had ik het gevoel, dat ik J wel eens zou kunnen verslaan. Echter bij de afdaling gleed ik onderuit. Volgend jaar maar langere spikes meenemen... Toch was ik snel

weer bij J. Bij het ingaan van de 4e ronde liepen we naast elkaar. Ik besloot te versnellen, en er een lange tempoversnelling van te maken, want als ik moest sprinten tegen J, dan was ik zeker verloren.

De speaker sprak van een gaatje van 5m. Toen van 10m. Ik bleef gaan. Vervolgens hoorde ik de speaker omroepen dat J stopte. Hij stapte uit de wedstrijd. Eigenlijk vond ik dat jammer. Maar goed,

H liep ook nog mee, dus hield ik een redelijk tempo, maar hoefde niet meer voluit te gaan. Ik liep 41:52. Ik zat helemaal onder de klei en modder en was kletsnat.... Dit is crossen...gaaf!

Barry