Ameland AdventureRun

Plaatsingsdatum: Dec 18, 2011 10:7:43 AM

Na een drukke week, waarin ik niet op de dinsdag en donderdag op de training kon zijn, toch zaterdagochtend naar Ameland afgereisd. Ik had er eerst niet veel zin, maar dat veranderde al op de boot. Het was een ´lopersboot´. Ik zag Emile Nales zitten en heb met hem de rest van de heenreis zitten babbelen. Het weer was wisselvallig. Onderweg naar Holwerd en ook op de boot regende het regelmatig en er stond een krachtige wind. De wind zou op het strand wel eens in ons voordeel kunnen zijn, dachten Emile en ik.

Het was in tegenstelling tot eerdere edities een erg sterk bezette wedstrijd. Naast Erik Negerman had Luc Krotwaar een batterij Eindhovense toppers meegenomen naar Ameland. Daarnaast werd het talent Patrick Franken aangetrokken uit het zuiden des lands. Van Lunzen, Veenhuizen en Duinkerken waren eveneens van de partij.

De start was in Nes om 13:45 uur. Het was droog en het leek droog te blijven. Na een klein stukje door Nes te hebben gelopen, vlogen we de duinen in. Dat was even crossen. De ondergrond was wel drassig, maar met gewone schoenen te belopen. Ik haalde in die eerste kilometers steeds meer in en schoof wat op naar voren. Toen het strand op, direct richting de vloedlijn, want dat was het best te belopen. De wind hadden we schuin in de rug. Toch drukte ik hier het tempo, want het was immers vroeg in de wedstrijd. Toch liep ik alleen maar op mensen in. Halverwege het strandgedeelte kwam ik bij Mariska Kramer te lopen. Ik besloot bij haar te blijven lopen, want deze vrouw heeft een 1:14 in de benen. Toch had ik het gevoel ´makkelijk´ bij haar weg te kunnen lopen op het strand, maar ik deed het niet. Vanaf het strand gingen we de duinen in. Gelijk tegen de wind in. Bij 10km kwam ik door in 36:30. Ik liep nu met twee jongens en Kramer. Ik merkte dat ik het makkelijkst de duinen op ging. Ik nam de kop en liep langzaam van het groepje weg. Vervolgens draaiden we het asfalt op. We hadden de wind nu een paar kilometer vol in de rug. Ik haalde Jan Venhuizen in bij 12km. Het liep niet lekker. Waarschijnlijk had hij de Berenloop nog niet goed verteerd. Ik liep door en kwam bij 13km achter Ronnie Duinkerken te lopen. Ik haalde hem in en ging ´op jacht´ naar de volgende. Bij 13,5km draaiden we aan de Waddenzeekant de dijk op. Nu was het alleen maar tegenwind tot aan de finish. Je merkte hier goed hoe sterk het waaide. Hoe ik ook mijn best deed, ik liep niet meer in op de jongen voor me. Eigenlijk liepen we met 4 jongens achter elkaar, allemaal op max 40m, maar niemand lukte het om bij de ander te komen. Bij 17km moesten we over een klinkerweg met modder. Dat was glad en onregelmatig. Het maakte het er niet makkelijk op. Ronnie Duinkerken had gewacht op Mariska Kramer en hij bracht haar tegen de wind in helemaal weer terug. Zo haalden ze mij ook in bij 18km. Ik besloot aan te haken. Dat lukte. In de laatste km liep ik bij Kramer weg. Duinkerken had een beter slot dan ik en finiste een aantal seconden eerder. Ik was zeer tevreden over de tijd (1:16:51 netto), in deze omstandigheden. Ook in vergelijking met een aantal toppers heb ik het niet onaardig gedaan, vond ik zelf. Ik werd 13e overall en 10e bij de senioren.

De AdventureRun is zeker een aanrader voor de loper die een uitdaging zoekt. Het sterk afwisselde parcours en de weersomstandigheden maken dat deze wedstrijd in het voordeel kan zijn van de mentaal sterkere lopers tegen de snelle mannen. Ik eindigde bijvoorbeeld voor P. Franken, een jongen die in 30 minuten een 10km loopt. Misschien ga ik volgend jaar wel weer...

Groet,

Barry

ps. Ik ben dinsdag helaas niet op de training. Donderdag wel.